จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 541

“หมอจากสหรัฐอเมริกาอะไรกัน โรคหัวใจแท้ๆกลับบอกว่าเป็นโรคหลอดเลือดสมอง เขาต่างหากที่เป็นหมอโง่ตัวจริง!”

“เฮิง ฉันว่าที่บอกว่าเป็นหมอจากสหรัฐอเมริกา ก็คงจะโกหกอีกนั่นแหละ!”

“ฮ่าๆ ปัจจุบัน มีคนมากมายต้องการออกนอกประเทศ ต้องกลับมาก็มักจะบอกว่าไปเรียนมาจากต่างประเทศ ฟังดูยิ่งใหญ่นะ แต่ความเป็นจริงก็แค่พวกที่มีดีแค่ชื่อเสียง ที่ใช้มาหลอกเงินคนอื่นก็เท่านั้นเอง”

“แต่ว่า ไอ้เด็กคนนั้นเป็นหมอจริงๆงั้นเหรอ? เมื่อกี้พวกเราเข้าใจเขาผิดไปใช่หรือเปล่า?”

“มันก็ไม่แน่หรอกนะ บางทีเขาอาจจะเดามั่วแล้วถูกก็ได้ใครจะไปรู้? ต้องดูก่อนว่าเขาจะรักษาชายชราคนนั้นได้หรือเปล่า”

หลินหยุนพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “เมื่อกี้ฉันบอกไปแล้ว ถ้าเกิดเขาดึงเข็มของฉันออก เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน”

พอหมอจากสหรัฐอเมริกาได้ยิน จู่ๆก็ร้องออกมาด้วยความตกใจแล้วพูดว่า “เจ้าเด็กน้อย แกอย่ามาใส่ร้ายฉัน! แกต่างหากที่ไม่มีปัญญารักษาโรคของเขา อย่าผลักความรับผิดชอบมาที่ฉัน!”

เด็กสาวน้ำตาท่วมหน้า คุกเข่าให้กับหลินหยุน “พี่ชาย ขอร้องพี่ล่ะ ช่วยปู่ของหนูด้วย หนู... หนูจะทำตามทุกอย่างที่พี่ต้องการ!”

พอพูดจบ เด็กสาวก็ทำหน้าตัดสินใจอะไรบางอย่าง ราวกับว่าได้เตรียมใจเอาไว้แล้ว

“ผู้โดยสารท่านนี้ การช่วยเหลือชีวิตของคน เป็นบุญวาสนาอันใหญ่หลวง! คุณก็ถือซะว่าทำบุญทำทาน ช่วยชายชราคนนี้หน่อยเถอะ!” แอร์โฮสเตสช่วยพูดอีกครั้ง

นึกไม่ถึงว่า เรื่องมันจะพลิกผันเร็วขนาดนี้ หมอจากสหรัฐอเมริกาที่พูดถึง เขาต่างหากที่เป็นพวกหลอกลวง

ส่วนชายหนุ่มที่ถูกคนอื่นเข้าใจผิดก่อนหน้านี้ เขาต่างหากที่เป็นหมอเทพตัวจริง

ชายรูปร่างอ้วนคนนั้นพูดเสียงดังว่า “น้องชาย น้องอย่าไปทำให้สาวน้อยคนนี้ลำบากใจเลย ถ้าเกิดน้องอยากได้ผู้หญิง พอถึงเจียงหนาน พี่ชายคนนี้จะพาแกไปเอง ชอบแบบผอมหรืออ้วน แล้วแต่น้องจะเลือก!”

“น่ารังเกียจ!” ผู้หญิงคนหนึ่งหน้าแดง

หลินหยุนไม่ใช่คนใจบุญ แถมโรคของชายชราคนนี้ ไม่มีความจำเป็นต้องช่วยเหลือ

ด้วยสายตาของหลินหยุน มองออกอยู่แล้ว โรคหัวใจของชายชราคนนี้ มาถึงระยะสุดท้ายแล้ว ต่อให้ช่วยกลับมา ก็ทำได้แค่ช่วยยืดเวลาออกไปได้อีกไม่กี่วัน

ถ้าเกิดฝืนช่วยกลับมา มีแต่ทำให้เขาต้องทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวด

แต่ว่า ก่อนหน้านี้ตอนที่ทุกคนเข้าใจเขาผิด เด็กสาวคนนั้นกลับออกมาพูดแทนเขา แค่ตรงจุดนี้ หลินหยุนก็เต็มใจช่วยเหลือเธอแล้ว

หลินหยุนจ้องมองเด็กสาวคนนั้น ถามด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า “เธอคิดดีแล้วแน่นะ? ยอมทำทุกอย่างเพื่อปู่ของเธอ?”

ใบหน้าที่งดงามของเด็กสาว เผยความแน่วแน่ออกมา พยักหน้าอย่างสุดแรง “หนูยอม ถ้าเกิดพี่สามารถช่วยปู่ของหนูได้ หนูยอมทำทุกอย่างที่พี่ขอ ต่อให้พี่จะขอ......”

ใบหน้าของเด็กสาวแดงก่ำ เขินจนไม่กล้าพูดต่อไป

“พวกขี้แพ้!”

“ไร้ยางอาย!”

“สัตว์เดรัจฉาน!”

คนรอบๆแอบด่าในใจ จ้องมองหลินหยุน แล้วเผยสีหน้าดูถูกออกมา

หลินหยุนไม่ได้สนใจความรู้สึกของคนอื่น จ้องมองเด็กสาวคนนั้น ยังคงพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า “ดี”

จากนั้น หลินหยุนก็ขอเข็มเย็บผ้ามาห้าเข็มจากแอร์โฮสเตส แล้วฝังเข้าไปยังตำแหน่งทั้งห้าจุดตามร่างของชายชราด้วยความรวดเร็ว

ในสายตาของคนอื่น หลินหยุนก็แค่ใช้เข็มเย็บผ้าในการรักษา แต่ความจริงแล้ว หลินหยุนใช้พลังทิพย์ของเขาในการรักษา

ดูเหมือนว่าชายชราคนนี้เกิดหัวใจวายกะทันหัน แต่ว่าเขาป่วยเป็นโรคนี้มานานแล้ว ถ้าเกิดอยากจะรักษาให้หายขาดมันเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้แล้ว แต่ ถ้าเกิดแค่ต้องการปลุกเขา ใช้พลังทิพย์ในการเติมเต็มหัวใจของเขาก็พอแล้ว

“หลังจากนี้สิบห้านาที เขาก็จะฟื้น” หลินหยุนพูดด้วยเสียงเรียบๆ

“ขอบคุณมากพี่ชาย!” เด็กสาวก้มหน้า แล้วพูดเสียงเบา

ถ้าเกิดคุณปู่ฟื้นขึ้นมา งั้นเธอก็ต้องทำตามข้อเรียกร้องของหลินหยุน!

สิบห้านาทีนี้ ราวกับเป็นช่วงระยะเวลาที่ยาวนาน

หมอจากสหรัฐอเมริกาคนนั้นแอบภาวนาในใจว่า “ได้โปรดอย่าตื่นขึ้นมา อย่าตื่นขึ้นมานะ ถึงเวลานั้นฉันก็จะสามารถบอกได้ว่าเจ้าเด็กคนนี้เป็นพวกหลอกลวง”

คนอื่นๆก็จ้องมองชายชราคนนี้ด้วยความสนใจ กำลังรอดูผลลัพธ์อยู่

ผ่านไปสักพัก ชายชราก็ค่อยๆตื่นขึ้นมา

“คุณปู่ ในที่สุดปู่ก็ฟื้นแล้ว หนูตกใจแทบแย่!” เด็กสาวเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของชายชรา

มีคนดูเวลา “สิบเอ็ดนาที”

“หมอเทพ!”

หลินหยุนกำลังถือจี้รูปพระที่เธอสวมอยู่ตรงอก และกำลังทำการสำรวจอยู่

จู่ๆเด็กสาวก็รู้สึกตัวแล้ว “พี่ชาย เงื่อนไขของพี่ ก็คือจี้เส้นนี้งั้นเหรอ?”

“แล้วคิดว่าอะไรล่ะ?” หลินหยุนถามกลับ

“......เอ่อ!” เด็กสาวหน้าแดง ไม่กล้าพูดอะไรอีก

เมื่อกี้เธอยังจินตนาการว่าหลินหยุนเป็นพวกโรคจิตที่ชอบโชว์ต่อหน้าคนอื่นอยู่เลย!

ที่แท้ก็เป็นแค่การเข้าใจผิด

“พี่ชาย จี้เส้นนั้นหนูขอมาจากวัด ไม่มีค่าอะไร ถ้าเกิดพี่อยากได้ เดี๋ยวหนูค่อยส่งเป็นอย่างอื่นให้อีกที!” เด็กสาวพูดด้วยความจริงใจ

“ไม่เป็นไร ฉันเอาเส้นนี้แหละ” หลินหยุนพูดเสียงเด็ดขาด

จี้เส้นนี้ ความจริงเป็นภาชนะวิญญาณ ข้างในนี้ มีวิญญาณที่รุนแรงซ่อนอยู่

ดังนั้น หลินหยุนจึงเสนอจี้เป็นข้อแลกเปลี่ยน

แต่ว่า เห็นได้ชัดว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ได้คิดแบบนั้น

“พี่ชายคนนี้ เพื่อที่จะไม่ให้ฉันขอบคุณเขา ไม่ยอมให้ฉันรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณเขา เพราะงั้นจึงจงใจเสนอขอของบางอย่างจากฉัน”

“ของราคาถูกขนาดนี้เขาก็ยังเอา เห็นได้ชัดว่าเขากำลังหาทางช่วยเหลือฉัน!”

คนรอบๆพวกนั้น ก็รู้สึกตัวแล้ว

“ที่แท้สิ่งที่เขาต้องการก็คือจี้ที่อยู่ตรงอกของสาวน้อยคนนั้น!”

“เฮิง เมื่อกี้พวกเราเข้าใจเขาผิดไปสักแล้ว!”

“นี่ต่างหากถึงจะเป็นหมอเทพตัวจริง!”

เด็กสาวจ้องมองหลินหยุน แล้วถามด้วยใบหน้าซาบซึ้งว่า “พี่ชาย หนูชื่อว่าเย่จื่อเชี่ยน พี่สามารถบอกชื่อของพี่ให้หนูรู้ได้ไหม?”

“ถ้าเกิดมีโอกาส หนูอยากตอบแทนพี่ชายให้มากกว่านี้!”

หลินหยุนพูดด้วยเสียงเรียบๆว่า “ไม่จำเป็น บอกแล้วว่าเป็นการแลกเปลี่ยน ตอนนี้ จบการแลกเปลี่ยนแล้ว พวกเราต่างฝ่ายต่างก็ไม่ติดค้างอะไรแล้ว”