จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 552

ลู่หนันสุนจ้องมองอีหลิง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มเย็นชา “คุณหนูอี ฉันว่าเธอรีบห้ามแฟนหนุ่มของเธอดีกว่า ที่นี่เป็นงานเจียงหนาน ท่านผู้นี้คือคุณชายฉีจากตระกูลฉี!”

“มีเรื่องกับฉันเป็นแค่เรื่องเล็ก แต่ถ้าเกิดมีเรื่องกับคุณชายฉี งั้นก็มีแต่ตายสถานเดียว”

หลินหยุนเงยหน้า จ้องมองลู่หนันสุนด้วยสีหน้าไร้อารมณ์” มีเรื่องกับฉัน ก็ตายสถานเดียวเหมือนกัน”

ทุกคนต่างก็อึ้งไปเลย

“ฮ่าๆ เจ้าหมอนี้ ช่างกล้าซะจริงๆ!”

“แม้แต่คุณชายตระกูลฉีก็ยังไม่ไว้หน้า เจ้าหมอนี้มีคนใหญ่คนโตหนุนหลังอยู่หรือเปล่า?”

คนรอบๆต่างก็แสดงสีหน้าตื่นเต้นออกมา แต่ว่าคนส่วนใหญ่ก็กำลังดีใจที่จะได้เห็นคนอื่นเดือดร้อน รอให้ฉีซือหย่วนระบายอารมณ์ แล้วอัดหน้าหลินหยุน

ซิงจื่อเย่เงยหน้ามองด้วยความหยิ่งผยอง จ้องมองหลินหยุนด้วยใบหน้าดูถูก “ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง สมควรตาย!”

ฉีซือหย่วนจ้องมองหลินหยุน ด้วยใบหน้าดำมืด “เจ้าหนู ความอดทนของข้ามีจำกัด”

“ในเมื่อแกอยากตาย งั้นข้าก็จะสงเคราะห์ให้”

คาร์นอตวิลเลียม แดร็กคิวล่าที่ยืนอยู่ข้างๆ เอามือกอดอกทั้งสองข้าง ยิ้มด้วยสีหน้าแปลกประหลาด

แถม ยังช่วยใส่ไฟเพิ่มเข้าไปอีก “ใช่แล้ว ฆ่าเขาซะ จะต้องฆ่าเขาให้ได้!”

หลินหยุนจ้องมองเขา จู่ๆคาร์นอตวิลเลียม แดร็กคิวล่าก็ไม่กล้าหันหน้าหนีไปไหน ไม่กล้าพูดอะไรอีก

ฉีซือหย่วนหันไปกวาดมือเรียกเหล่าลูกน้องตัวเอง แล้วตะโกนว่า “ลุย ให้มันรู้ว่าถ้าเกิดเป็นศัตรูกับตระกูลฉีจะลงเอยยังไง!”

“ช้าก่อน!”

ในตอนที่เหล่าลูกน้องของตระกูลฉี กำลังจะเข้าไปจับตัวหลินหยุน ฉีซือหย่วนที่อยู่ข้างหลังก็ตะโกนออกมาด้วยเสียงเย็นชา

ฉีเฉินคุนกำลังจ้องมองหน้าของหลินหยุน ใบหน้าเผยความดีใจออกมา “เป็นแกเองงั้นเหรอ!”

จากนั้น หน้าของฉีเฉิงคุนก็เผยสีหน้าภูมิใจออกมา แล้วพูดด้วยเสียงเย็นชาว่า “นึกไม่ถึงจริงๆว่า แกจะยังกล้ามางานเจียงหนาน!”

หลินหยุนมองฉีเฉิงคุน แล้วพูดด้วยเสียงเย็นชา “ฉันไม่ได้มาที่นี่เพราะแก แกยังไม่มีค่าถึงขั้นนั้น”

ฉีเฉิงคุนยิ้มอย่างเย็นชา “ไม่เป็นไร ไม่ว่าแกจะมาที่นี่เพราะใคร ขอแค่แกมาก็พอแล้ว”

“ในเมื่อมาแล้ว งั้นก็ไม่ต้องกลับไป”

พอได้ยินคำพูดระหว่างฉีเฉิงคุนและหลินหยุน คนรอบๆต่างก็มองหน้าซึ่งกันและกัน

“นี่มันสถานการณ์อะไรกันเนี่ย ปรมาจารย์ฉีรู้จักเจ้าหมอนี้ด้วยงั้นเหรอ!”

“ดูเหมือนว่า เจ้าหมอนี้จะเคยมีเรื่องกับปรมาจารย์ฉีอีกด้วย!”

“ช่างกล้าจริงๆ! ไม่แปลกใจที่ไม่เห็นคุณชายตระกูลฉีอยู่ในสายตา ที่แท้แม้แต่ปรมาจารย์ฉีก็ยังไม่อยู่ในสายตาของเขา คุณชายตระกูลฉีในสายตาของเขายังจะมีค่าอะไรอีกล่ะ!”

“ฉันรู้สึกว่าเจ้าหมอนี้ต้องตายอย่างแน่นอน!”

“ในโลกบู๊เจียงหนานคนที่มีเรื่องกับตระกูลใหญ่อันดับสองอย่างตระกูลฉี นี่มันหาเรื่องตายไม่ใช่หรือไง?”

ทุกคนต่างก็จ้องมองหลินหยุน ราวกับเป็นคนที่ตายไปแล้ว

ฉีซือหย่วนหันไปมองฉีเฉิงคุน แล้วตะโกนว่า “ลุงสอง ท่านมีความแค้นกับเขางั้นเหรอ?”

“ใช่” ฉีเฉิงคุนพูด

“งั้นก็พอดีเลย วันนี้ก็ฆ่าเขาไปด้วยซะเลย” ฉีซือหย่วนพูด

ฉีเฉิงคุนจ้องมองเจ้าหลานคนนี้ด้วยความเหนื่อยหน่าย ถ้าเกิดฆ่าได้ล่ะก็ เขายังต้องรอจนถึงตอนนี้ไหม?

เจ้าหลานคนนี้ของเขา ช่างไม่มีหัวคิดเอาซะเลย

“ใครเป็นคนทำร้ายเจ้า?” สายตาของฉีเฉิงคุน ไปอยู่บนตัวของคาร์นอตวิลเลียม แดร็กคิวล่า แล้วหันไปถามฉีซือหย่วน

พอพูดถึงศัตรูคู่แค้น จู่ๆฉีซือหย่วนก็ทำหน้าดุร้ายทันที ชี้หน้าของคาร์นอตวิลเลียม แดร็กคิวล่าที่กำลังทำหน้าสูงส่ง แล้วพูดว่า “เขา!”

“ลุงสอง อย่าเพิ่งฆ่าเขา พอท่านจัดการเขาได้ ก็เอามาให้ข้า ข้าจะทำให้เขาทรมานยิ่งกว่าตาย!” ฉีซือหย่วนกัดฟัน แล้วพูดด้วยใบหน้าชั่วร้าย

“ได้!” ฉีเฉิงคุนจ้องมองคาร์นอตวิลเลียม แดร็กคิวล่าด้วยสายตาเย็นชา ความโกรธที่ได้รับจากหลินหยุน ดูเหมือนในที่สุดก็หาที่ระบายได้สักที

ฉีเฉิงคุนตะโกนเสียงเย็นชา “เจ้าชาวตะวันตก ทำไมเจ้าถึงต้องทำร้ายหลานชายของข้าด้วย?”

คาร์นอตวิลเลียม แดร็กคิวล่าโบกมือปฏิเสธ จากนั้นก็ชี้ไปที่หลินหยุนแล้วพูดว่า “เขาเป็นคนบอกให้ข้าทำ”

อีหลิงจ้องเขาเขม็ง “นายอย่ามาพูดมั่วซั่วนะ!”