สำนักบู๊แท้เป็นหนึ่งในเจ็ดสำนักของโลกบู๊ มีการสืบทอดมาเป็นเวลานาน ไม่แน่ว่าภายในสำนักอาจจะมีสิ่งของอะไรที่หลินหยุนต้องการอยู่ก็เป็นได้
ส่วนนักบู๊ในยุคปัจจุบันนี้ ทั่วไปต่างก็ไม่ค่อยรู้จักและเข้าใจสิ่งของล้ำค่า ซึ่งมีสิ่งของล้ำค่าบางอย่าง บางทีอาจจะถูกพวกเขามองว่าเป็นของเล่น วางไว้ในมุมห้องจนถูกฝุ่นละอองปกคลุมไปหมดแล้ว
หอเก็บของล้ำค่าของสำนักบู๊แท้ ไม่ได้เรียกว่าหอเก็บของล้ำค่า เรียกว่าห้องเก็บของ
หลินหยุนพูดว่าหอเก็บของล้ำค่า จงฉวนก็เข้าใจความหมายของเขาได้ในทันที
จงฉวนพาหลินหยุนกับพวกพ้อง มาถึงหน้าประตูพื้นที่ต้องห้ามหลังเขา แล้วชี้ไปยังอาคารสองชั้นหลังหนึ่งที่อยู่ไม่ไกล: “นั่นก็คือห้องเก็บของ แต่ว่าเป็นไปได้ที่จะทำให้ปรมาจารย์หลินต้องผิดหวัง ซึ่งที่นั่นเก็บสะสมเพียงเสบียงอาหาร รวมถึงวิชาและสมุนไพรบางอย่างที่ใช้ในการบำเพ็ญฝึกฝนเท่านั้น”
“พวกสิ่งของที่ล้ำค่าเหล่านั้น ส่วนใหญ่จะถูกเจ้าสำนักเก็บสะสมเอาไว้ ไม่ได้วางเก็บไว้ในห้องเก็บของแห่งนี้”
หลินหยุนพูดว่า: “เข้าไปดูด้านในกันก่อนเถอะ! ”
“รับทราบ! ”
จงฉวนทุบตีกุญแจล็อคจนพัง แล้วพาหลินหยุนทั้งสามคนเข้าไปด้านใน
“ห้องเก็บของแบ่งแยกออกเป็นหลายห้อง โดยห้องทางด้านนี้ไว้สำหรับเก็บเสบียงอาหาร ส่วนห้องด้านในสุดนั้นเอาไว้เก็บของใช้ทั่วไป”
หลินหยุนพูดว่า: “พวกเราไปดูที่ห้องเก็บของใช้ทั่วไปกันเถอะ! ”
“รับทราบ! ”
จงฉวนทุบตีกุญแจล็อคของห้องเก็บของใช้ทั่วไปจนพัง แล้วพาหลินหยุนทั้งสามคนเข้าไปด้านใน
ด้านในเป็นพวกหนังสือตำรา และยังมีวัสดุ ของใช้ที่แปลกประหลาดหลายชนิด อีกทั้งยังมีก้อนหินขนาดใหญ่หลายก้อนด้วย
สายตาของหลินหยุน พลันหยุดอยู่ที่ก้อนหินเหล่านั้น
“นี่คือหินห้าธาตุ! ”
“คิดไม่ถึงว่าสำนักบู๊แท้จะเก็บสะสมหินห้าธาตุไว้มากมายขนาดนี้! ”
“เวลานี้ ค่ายกลกระบี่ล้างผลาญห้าธาตุก็สำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง! ”
หลินหยุนคิดมาโดยตลอดว่าจะจัดวางค่ายกลฮู่ซานที่ทะเลสาบเยว่หยา เพื่อเติมเต็มซึ่งกันและกันกับค่ายกลรวมพลังห้าธาตุพรสวรรค์ อีกทั้งค่ายกลที่เพียบพร้อมทั้งรุกและรับ มีพลังอานุภาพที่แข็งแกร่ง ก็มีเพียงค่ายกลกระบี่ล้างผลาญห้าธาตุ
แต่ว่า ค่ายกลกระบี่ล้างผลาญห้าธาตุจำเป็นต้องใช้หินห้าธาตุเป็นฐานค่ายกล และยังจะต้องมี ภูตค่ายกลด้วย
หินห้าธาตุเดิมทีก็มีน้อยมาก แม้ว่าในโลกเซียน ก็นับว่าเป็นวัสดุชั้นเยี่ยม โดยยิ่งไม่ต้องพูดถึงโลกมนุษย์เลย
ถึงขนาดที่หลินหยุนเตรียมที่จะยอมถอยมาใช้อีกค่ายกลหนึ่ง เปลี่ยนมาเป็นค่ายกลฮู่ซานที่ใช้วัสดุไม่มาก เช่น ค่ายกลเมฆ ที่ใช้เพียงแต่หินหยกชั้นเยี่ยมก็เพียงพอ
คิดไม่ถึงว่า ภายในห้องเก็บของสำนักบู๊แท้ จะพบเจอหินห้าธาตุมากมายขนาดนี้
ที่จริงแล้ว วิธีการคิดของหลินหยุนไม่ถูกต้อง หินห้าธาตุในโลกเซียนถือว่าเป็นทรัพยากรที่ขาดแคลน แต่นั่นเป็นเพราะมีผู้บำเพ็ญเซียนจำนวนมาก ดังนั้นหินห้าธาตุจึงขาดแคลน
แต่ในโลกมนุษย์ แม้ว่าหินห้าธาตุจะมีจำนวนน้อย ทว่า ผู้บำเพ็ญเซียนแทบจะไม่มี
หินห้าธาตุสำหรับพวกนักบู๊แล้ว บางทีอาจจะสามารถรับรู้สัมผัสได้ถึงพลังจิตฟ้าดินที่แฝงอยู่ภายใน แต่ก็ไม่รู้ว่าจะใช้งานอย่างไร
ก็เหมือนกับสำนักบู๊แท้ หินห้าธาตุเหล่านี้ไม่รู้ว่าถูกคนพบเจอเมื่อไหร่ จากนั้นก็นำมาวางเก็บในห้องเก็บของ กลายเป็นของใช้ทั่วไปที่วางอยู่ในห้องเก็บของใช้ทั่วไป
หากหลินหยุนไม่ได้มาพบเห็น หินห้าธาตุก็ยังคงกองเก็บไว้อยู่ที่นี่ จนกระทั่งวันไหนที่ห้องเก็บของบรรจุของไม่เพียงพอแล้ว ก็มองว่าเป็นก้อนหินทั่วไป แล้วถูกโยนทิ้งไปในภูเขา
“เพียงแค่ตามหาภูตค่ายกลให้พบ ก็สามารถที่จะจัดวางค่ายกลกระบี่ล้างผลาญห้าธาตุได้แล้ว”
แต่ว่า ภูตค่ายกลนี้ก็ไม่ได้หาเจอได้ง่าย จำเป็นที่จะต้องเป็นวิญญาณของสัตว์ทิพย์ที่แข็งแกร่ง
ทว่า สัตว์ทิพย์มีพลังความสามารถที่แกร่งกล้า ไม่ได้ด้อยไปกว่าหลินหยุนในตอนนี้ นอกเสียจากว่าจะพบเจอกับสัตว์ทิพย์ที่ยังเด็ก หลินหยุนจึงจะสามารถมีโอกาสจับวิญญาณของสัตว์ทิพย์ได้
ก่อนหน้านี้เจียวตัวนั้น ถือว่าเหมาะสมอย่างมาก เพิ่งกำลังจะแปลงกายเป็นมังกร ถูกหลินหยุนใช้วิชายิงตะวันสังหาร แต่น่าเสียดาย ในตอนนั้นหลินหยุนไม่สามารถจับวิญญาณเทพของมันได้
หลินหยุนนำหินห้าธาตุใส่ไว้ในแหวนเก็บของ เป็นการทำให้จงฉวนได้เปิดหูเปิดตาอีกครั้งหนึ่ง โดยที่ความจงรักภักดีต่อหลินหยุนก็ยิ่งเพิ่มขึ้นอีก
จงฉวนได้พาหลินหยุนไปดูที่ห้องอื่น ต่างก็เป็นสิ่งของธรรมดาทั่วไป หากสำหรับนักบู๊ บางทีอาจจะใช้ประโยชน์ได้ แต่สำหรับหลินหยุนแล้วไม่มีประโยชน์แม้แต่น้อย
แม้ว่าซูหนันเอง ก็ถือว่าไม่มีประโยชน์
“สำนักบู๊แท้มีการสืบทอดมาอย่างยาวนาน คงไม่ถึงกับยากจนค่นแค้นอย่างนี้ เจ้าสำนักของพวกนายก่อนหน้านี้มีห้องเก็บสมบัติส่วนตัวอะไรไหม? ” หลินหยุนถามขึ้น
จงฉวนคิดชั่วครู่ พูดขึ้นว่า: “ถ้าหากมี ก็คงจะอยู่ในที่พักของเจ้าสำนัก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...