ค่ายกลกระบี่ล้างผลาญห้าธาตุ ไม่เพียงพลังการป้องกันจะน่าตกตะลึงแล้ว อีกทั้งพลังการโจมตี ก็ยังทรงพลังมากอีกด้วย
ประกอบกับค่ายกลรวมพลังห้าธาตุพรสวรรค์ที่มีพลังทิพย์เพิ่มขึ้นอย่างไม่หยุด ค่ายกลทั้งสองรวมตัวกันเป็นวงจรที่สมบูรณ์แบบ ไม่มีการหยุดขับเคลื่อน ต่อให้ไม่มีคนคอยควบคุม ก็สามารถที่จะขับเคลื่อนใช้งานได้อย่างปกติ
นอกจากมีบุคคลที่เก่งกาจอย่างมาก มาทำลายค่ายกลลง ไม่อย่างนั้นค่ายกลนี้ก็จะเป็นป้อมปราการที่แข็งแกร่งไม่สามารถพังทลายลงได้ อีกทั้งยังสามารถที่จะโจมตีได้อย่างทรงพลังอีกด้วย
ทันใดนั้น สายตาของหลินหยุนเหลือบไปแวบหนึ่ง เขามองเห็นซูหนันกำลังเดินขึ้นภูเขามา
หลังจากที่กลับมาจากภูเขาเย่นต้าน ประมาณหนึ่งเดือนกว่าแล้ว ซูหนันเพิ่งจะกลับมายังทะเลสาบเยว่หยา
“ไม่รู่เหมือนกันว่าระหว่างเขากับจงเฟยหยู่ ตกลงเป็นอย่างไรบ้าง? ”
หลินหยุนถึงกับคาดหวังเอาไว้ว่า ระหว่างพวกเขาทั้งสองคนสามารถจะลงเอยกันด้วยดี ตามสายตาของเขาแล้ว สามารถมองออกได้ว่า จงเฟยหยู่เป็นหญิงสาวที่ดีอย่างมาก
แต่ว่า ทันใดนั้น หลินหยุนพลันขมวดคิ้วขึ้น เขาพบว่า คาร์นอตวิลเลียมบำเพ็ญฝึกฝนเสร็จสิ้นแล้ว
อีกทั้ง สองคนนี้พบกันเป็นครั้งแรก เหมือนกับว่าทั้งคู่ต่างก็ไม่เป็นมิตรซึ่งกันและกัน
หน้าประตูคฤหาสน์ตึกว่างเยว่ คาร์นอตวิลเลียมในชุดสูทหรูหรา ลักษณะท่าทางสง่าผ่าเผย ได้เงยหน้าขึ้น และมองไปที่ซูหนันอย่างเย็นชา: “นายเป็นใคร? ”
ซูหนันสีหน้าท่าทางเคร่งขรึม น้ำเสียงค่อนข้างเย็นชา: “ข้าคือซูหนัน”
คาร์นอตวิลเลียมมองสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างจริงจัง กอดอกขึ้น สีหน้าท่าทางหยิ่งผยอง: “ไม่รู้จัก”
“ที่นี่ไม่ต้อนรับนาย นายกลับไปซะ! ”
ซูหนันสีหน้าท่าทางเย็นชา: “นายเป็นคนนอก มีสิทธิ์อะไรที่จะไล่ข้าออกไป! ”
คาร์นอตวิลเลียมยักคิ้ว ใบหน้าที่หล่อเหลาแฝงไปด้วยความโหดร้าย: “ต่อไปที่นี่คืออาณาเขตของข้า หากไม่ยินยอมก็มาประลองกับข้าได้เลย! ”
“ปัญหาระหว่างผู้ชาย ก็สมควรใช้วิธีการแก้ไขปัญหาในแบบของผู้ชาย”
ซูหนันพูดอย่างเย็นชา: “คิดว่าจะกลัวนายอย่างนั้นเหรอ”
พูดไม่ลงรอยกัน ซูหนันก็ปล่อยหมัดชกเข้าใส่คาร์นอตวิลเลียมในทันที
“แอบลอบลงมือ! เลวทราม! ” คาร์นอตวิลเลียมร้องเสียงประหลาดขึ้น แล้วร่างกายก็แวบหายไปกับที่อย่างน่าฉงน
ซูหนันขมวดคิ้ว รีบหยุดการโจมตี จิตใจจดจ่อตื่นตัวอย่างมาก
“ฮ่าฮ่า ไอ้หนุ่มน้อย แม้ว่าพลังความสามารถของนายจะไม่เลว แต่หากเปรียบเทียบกับฝ่าบาท คาร์นอตวิลเลียมแดร็กคิวล่าแล้ว นายยังด้อยอยู่อีกนัก! ”
เสียงที่กำเริบเสิบสานของคาร์นอตวิลเลียม ดังขึ้นในทั่วทุกทิศทาง เหมือนกับทั่วทุกทิศทางมีร่างกายของเขาอยู่
โครม!
ทันใดนั้น ร่างกายของซูหนันถูกพลังหนึ่งโจมตีเข้าใส่ ร่างกายกระเด็นลอยออกไปไกลหลายเมตร
“ฮ่าฮ่า ไอ้หนุ่มน้อย รู้สึกอย่างไรบ้างล่ะ? ” เสียงที่กำเริบเสิบสานของคาร์นอตวิลเลียม ก็ยังคงดังขึ้นจากทั่วทุกทิศทาง หากอาศัยแค่เสียงไม่สามารถที่จะแยกแยะได้ว่าตัวตนที่แท้จริงของเขานั้นอยู่ที่ไหน
ซูหนันสีหน้าท่าทางจริงจัง เขาไม่ค่อยจะคุ้นเคยกับวิธีการต่อสู้ของแวมไพร์ตะวันตก และไม่ทราบถึงพลังความสามารถของพวกเขาเลยแม้แต่น้อย
แต่ว่า หลังจากการโจมตีเมื่อครู่นี้ เขาสามารถสัมผัสได้ว่า พลังความสามารถของคาร์นอตวิลเลียม คงน่าจะอ่อนด้อยกว่าเขา
ความรู้สึกของซูหนันถูกต้องแม่นยำ พลังความสามารถของคาร์นอตวิลเลียม เทียบเท่ากับขั้นปรมาจารย์ระดับใหญ่
ส่วนซูหนันนั้นถึงขั้นปรมาจารย์ระดับใหญ่มาตั้งนานแล้ว
ดังนั้น หากจะเปรียบเทียบกันในด้านการบำเพ็ญฝึกฝน ซูหนันแข็งแกร่งกว่าคาร์นอตวิลเลียมอยู่เล็กน้อย
แต่ว่า ในการสืบทอดทางสายเลือดของเผ่าโลหิต มีวิชาต้องห้ามที่มีอานุภาพทรงพลังและมีวิธีการลึกลับมากมาย ซึ่งซูหนันไม่มีสิ่งเหล่านี้
แม้ว่าวิชาพินาศไม่สิ้นสูญของซูหนัน ก็ถือว่าเป็นวิชาที่แข็งแกร่งทรงพลังมาก ได้ชื่อว่าวิชาพินาศไม่สิ้นสูญที่ล้ำเลิศ แต่ว่า นั่นจำเป็นที่จะต้องฝึกฝนถึงระดับขั้นแดนที่สูงสุด
ตามสถานการณ์ในตอนนี้นั้น พลังความสามารถทั้งหมดของทั้งสองคน คงน่าจะทัดเทียมกัน
ส่วนพลังความสามารถของหลินหยุน ตามการจัดแบ่งของโลกบู๊แล้ว ก็คือระดับขั้นปรมาจารย์ระดับใหญ่
ทว่า ปรมาจารย์ระดับใหญ่อย่างหลินหยุนนี้ กลับสามารถจัดการปรมาจารย์สูงสุดได้อย่างง่ายดาย
คาร์นอตวิลเลียมแอบลอบลงมืออีกครั้ง โดยชกเข้าใส่ด้านหลังของซูหนัน
แต่ว่า ครั้งนี้เหมือนกับด้านหลังของซูหนันมีดวงตาอย่างไรอย่างนั้น กลับสามารถมองเห็นคาร์นอตวิลเลียมได้ ไม่พูดอะไร แล้วก็ปล่อยหมัดต้านทานเข้าใส่คาร์นอตวิลเลียม
โครม!
คราวนี้ คาร์นอตวิลเลียมถูกชกกระเด็นลอยไปไกล ซูหนันเพียงแค่ถอยหลังก้าวเดียว ก็สามารถรักษาการทรงตัวได้
คาร์นอตวิลเลียมยืนอย่างมั่นคง แล้วมองไปยังซูหนัน และพูดขึ้นอย่างประหลาดใจว่า: “ใช้ได้อ่า ไอ้หนุ่มน้อย คิดไม่ถึงว่าจะสามารถรับรู้ถึงทิศทางการโจมตีของข้าได้! ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...