จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 593

ในเวลาอันรวดเร็วในทีมก็ลดเหลือเพียงสองคน และก็ใกล้ถึงคิวหลินหยุน

ด้านหน้าจากสิบสามคนแรก มีเพียงห้าคนเท่านั้นที่ผ่านไป

ดูเหมือนว่า การตรวจสอบของของหุบเขาเทพยาจะเข้มงวดมาก

ไม่น่าแปลกใจเลยที่มันสามารถทำให้เกิดธุรกิจเหมือนที่ชายหนุ่มคนนั้นทำในตอนนี้

ในที่สุดก็ถึงคิวของหลินหยุน

ผู้รับผิดชอบในการตรวจสอบ เป็นชายหนุ่มชุดขาว มีใบหน้าเย็นชา และมองดูทุกคนเหมือนไม่ถูกชะตากับใคร

มีโต๊ะอยู่ข้างหน้าเขา ข้างบนมีสมุดลงทะเบียน และเขากำลังถือปากกาเพื่อบันทึกข้อมูลบางอย่าง

เมื่อถึงคิวของหลินหยุน ชายหนุ่มไม่มองหลินหยุน แหงนหน้าขึ้น “คนต่อไป!”

หลินหยุนก้าวไปข้างหน้า ชายหนุ่มก้มศีรษะลง และเขียนต่อไป แล้วถามว่า “ทำอะไร?”

“มาขอยา” หลินหยุนพูดเบาๆ

“นำอะไรมาแลกเปลี่ยน?” ชายหนุ่มที่รับผิดชอบตรวจสอบยังคงก้มหน้าและเขียนต่อไป

“โอสถ!” หลินหยุนพูดจบ แล้วนำยาเม็ดหนึ่งที่สว่างใสวและละเอียดวางไว้บนโต๊ะ

ทันใดนั้น ออร่าอันหอมสดชื่น แผ่กระจายไปทั่วอากาศ

คนรอบข้าง ชั่วขณะมีความรู้สึกสดชื่นขึ้นมา

ชายหนุ่มชุดขาวก็หยุดเขียนทันที และมองดูโอสถอย่างเหลือเชื่อ ใช้เวลา1นาทีเต็ม เขาจึงถอนหายใจยาว

“นี่ นี่คือยาทิพย์ล้ำเลิศ!”

ทันใดนั้นชายหนุ่มก็เงยหน้าขึ้น มองไปที่หลินหยุน

จากนั้น ดูเหมือนจะรู้สึกว่าหลินหยุนยังหนุ่มเกินไป ไม่เหมือนคนที่สามารถกลั่นโอสถล้ำเลิศได้

จากนั้น เลยขมวดคิ้วและถามว่า “นายเอายาทิพย์ล้ำเลิศมาแลกเปลี่ยนกับอะไร?”

หลินหยุนพูดว่า ฉันต้องการยาวัสดุยา”

“วัสดุยาชนิดใด? บางทีหุบเขาเทพยาของเราอาจไม่มีวัสดุยาที่สามารถแลกเปลี่ยนกับนายได้” ชายหนุ่มพูด

“อย่ากังวล วัสดุยาที่ฉันต้องการแลกเปลี่ยนไม่ใช่ของมีค่า แต่มีหลายชนิดเท่านั้น หุบเขาเทพยาจะต้องมีอย่างแน่นอน”

“โอเค” ชายหนุ่มพูด

ในขณะที่หลินหยุนผ่านการตรวจสอบ และกำลังจะเข้าสู่ประตูใหญ่ของหุบเขาเทพยา คุณชายเหยียนที่นั่งอยู่ข้างหลังตลอด ทันใดนั้นก็เดินเข้ามา

“เดี๋ยวก่อน!” คุณชายเหยียนตะโกนด้วยใบหน้าบูดบึ้ง

ชายหนุมผู้ตรวจสอบขมวดคิ้ว แต่สำหรับคุณชายเหยียน เขาก็ไม่กล้าไปทำให้ขุ่นเคือง

“มีอะไรเหรอ?” ชายหนุ่มผู้ตรวจสอบถามอย่างเคร่งขรึม

คุณชายเหยียนจ้องมองหลินหยุนไม่กระพริบตา “ไอ้หนุ่ม รู้สึกว่านายจะหน้าคุ้นๆ?”

จากนั้น สายของเขาก็จ้องมองไปที่เสี่ยวจุยที่อยู่ข้างๆ

หลินหยุนรู้สึกถึงร่างของเสี่ยวจุย หดตัวหลบอยู่ข้างหลังเขา

“เป็นเธอ! ฉันจำเธอได้ เธอเป็นขอทานที่เมื่อวานมาคุกเข่าอยู่ที่ประตูใหญ่ของหุบเขาเทพยา!” ทันใดนั้นคุณชายเหยียนก็ตะโกนเสียงดัง

แม้ว่าเสี่ยวจุยจะไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด แต่ว่า จากการแสดงออกของเขา สามารถคาดเดาได้ว่า คุณชายเหยียนจำตัวตนของเธอได้แล้ว

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของเสี่ยวจุย คุณชายเหยียนก็ยิ่งแน่ใจในความคิดของเขามากขึ้น จ้องไปที่หลินหยุนด้วยใบหน้าที่พอใจ และพูดเยาะเย้ย “นายเป็นคนที่ทุบตีฉันเมื่อวานนี้!”

“หืม อย่าคิดว่าเปลี่ยนรูปลักษณ์ตัวเองแล้ว ฉันจะจำนายไม่ได้”

“ฉันเคยบอกแล้ว ตราบใดที่ฉันยังอยู่ที่นี่ นายอย่าคิดว่าจะเข้าประตูหุบเขายาเทพได้!”

ชายหนุ่มผู้รับผิดชอบการตรวจสอบคนนั้น ขมวดคิ้วเล็กน้อย มองไปที่คุณชายเหยียน ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “เขาผ่านการตรวจสอบแล้ว และโอสถเม็ดนั้นที่อยู่ในมือเขามีมูลค่าสูงมาก หากนายขวางเขาไว้ข้างนอก ถ้าเจ้าหุบเขารู้ จะไม่ปล่อยนายไปแน่นอน!”

คุณชายเหยียนเยาะเย้ย “โอสถอะไร? เขาไปมีโอสถได้ไง! มันเป็นแค่ของปลอม”

ชายหนุ่มผู้ตรวจสอบพูดอย่างเย็นชา “นายกำลังตำหนิประสิทธิภาพในการทำงานของฉัน!”

คุณชายเหยียนทำท่าหยิ่งผยอง “ประสิทธิภาพการทำงานของนายฉันไม่ไปตำหนิหรอก แต่ฉันได้แจ้งพ่อบ้านแล้ว ในไม่ช้าเขาจะมาตรวจสอบด้วยตัวเอง!”

ชายหนุ่มผู้ตรวจสอบมองไปที่พ่อบ้าน ก้มศีรษะและพูดว่า “ในเมื่อพ่อบ้านอยู่ที่นี่ ผมไม่กล้ามาแสดงความไร้ประสิทธิภาพ ต่อไปให้พ่อบ้านตรวจสอบเอง!"

คนหนุ่มรู้วิธีก้าวและถอยหนี

พ่อบ้านหัวเราะและพูด ด้วยท่าทางอ่อนน้อมถ่อมตน “ไม่จำเป็นๆ คุณเป็นผู้ตรวจสอบ ฉันแค่ต้องดูอยู่ข้างๆ”

ผู้ตรวจสอบแอบสาปแช่งในใจ เดิมทีเขาต้องการจากไป แต่ว่า พ่อบ้านก็ร้ายกาจมากกว่าที่เขาคิด นี่มันชัดเจนแล้วว่าต้องการให้เขานำเรื่องส่วนตัวมาทำผิดกฎ? ถ้ามีอะไรผิดพลาด ผู้อยู่เบื้องบนก็จะลงโทษเขา

แต่ว่า เขาไม่กล้าขัดขืนพ่อบ้าน ตำแหน่งระดับสามารถสูงบดขยี้ผู้คนจนตายได้!

หุบเขาเทพยามีลำดับชั้นที่เข้มงวด สิ่งที่ผู้ใต้บังคับบัญชาต้องปฏิบัติต่อผู้บังคับบัญชา ก็คือต้องเชื่อฟังอย่างเคร่งครัด

อย่างไรก็ตาม ผู้ตรวจสอบก็ไม่ใช่คนกระจอกๆ ในเมื่อพ่อบ้านต้องการให้เขารับผิด ถ้างั้นเขาก็ต้องดึงพ่อบ้านไปซวยด้วยกัน

“คุณสองคนผ่านการตรวจสอบแล้ว สามารถเข้าไปได้” ผู้ตรวจสอบพูดกับหลินหยุน

คุณชายเหยียนตกตะลึง และตะโกนว่า “นายหมายความว่าอย่างไร?”

พ่อบ้านยิ้มแล้วพูดว่า “เด็กคนนี้อายุยังหนุ่ม เอาอะไรมาแลกเปลี่ยนกับพวกเรา?”

ผู้ตรวจสอบพูดว่า “โอสถล้ำเลิศ ฉันตรวจสอบแล้ว เป็นของจริง”

พ่อบ้านหัวเราะและพูดว่า “เขาอายุหนุ่มขนาดนี้ ไปเอาโอสถล้ำเลิศมาจากไหน? เป็นของปลอมหรือเปล่า? มันเป็นเรื่องใหญ่ เพื่อความปลอดภัย ให้ฉันดูอีกครั้งจะดีกว่า!”

ชายหนุ่มผู้ตรวจสอบเย้ยหยันในใจ เขารู้ว่าคนที่พ่อบ้านและคุณชายเหยียนต้องการกำจัดการกับชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขา

ดังนั้น เขาจงใจปล่อยให้ชายหนุ่มเข้าไป เพียงเพื่อให้พ่อบ้านลงมือขวางด้วยตัวเอง

แน่นอน พ่อบ้านก็จะซวยพร้อมเขา

ผู้ตรวจสอบมองไปที่หลินหยุน และพูดว่า “ขอโทษนะ พ่อบ้านของพวกเรารู้สึกกังวลใจเล็กน้อย และต้องการดูโอสถของนายอีกครั้ง”

สายตาของหลินหยุน เปลี่ยนจากใบหน้าของผู้ตรวจสอบ มองไปทางด้านพ่อบ้าน

จากนั้น ยื่นยาปฐมภูมิให้พ่อบ้าน

เมื่อมองดูโอสถนั้น พ่อบ้านดูตกใจ “นี่เป็นโอสถที่ล้ำเลิศจริงๆ! เมื่อเทียบกับโอสถล้ำเลิศไม่กี่เม็ดในหุบเขาเทพยา ไม่ว่าจะเป็นประสิทธิภาพของยา หรือรูปลักษณ์ ดีกว่าหลายร้อยเท่า!”