จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 599

หลังจากโม่จือมิ่งไป ผู้อาวุโสสามก็พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “เจ้าหุบเขา คุณคิดทบทวนอย่างถ่องแท้หรือยัง ไอ้หนุ่มคนนี้มาถึงที่ นี่เป็นโอกาสทองที่หายากมาก หากพลาดไป ในอนาคตจะไม่มีแล้ว!”

ผู้อาวุโสหลายคนที่เหลือ ก็ค่อนข้างหวั่นไหวและตื่นเต้นเช่นกัน หากแผนของผู้อาวุโสสามสามารถบรรลุผลสำเร็จ ในอนาคตความแข็งแกร่งของหุบเขาเทพยา ก็จะมีคุณภาพแบบก้าวกระโดด

“ฉันคิดว่ามันเป็นไปได้!” ผู้อาวุโสใหญ่พูดด้วยใบหน้าเคร่งขรึม และเห็นด้วย “ดั่งสุภาษิตที่ว่าถ้าไม่เสี่ยงไหนจะได้มาซึ่งความมั่งคั่ง หากต้องการปรับปรุงให้หุบเขาเทพยาของพวกเรามีความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น ก็ต้องใช้วิธีการที่สกปรกเช่นนี้”

ฮ่าๆ ผู้อาวุโสใหญ่ อย่าพูดน่าเกลียดขนาดนั้น วิธีการอะไรที่สกปรกหรือไม่สกปรก ในโลกบู๊เป็นโลกของคนอ่อนแอย่อมถูกผู้แข็งแกร่งรังแกเสมอ ตราบใดที่คุณมีความแข็งแกร่งเพียงพอ ทุกสิ่งที่คุณทำ ก็รุ่งโรจน์! ” ผู้อาวุโสสามโต้กลับ

โม่ซิวอู่รู้สึกใจหวั่นไหวแล้ว

แม้ว่าหุบเขาเทพยาจะดูสวยงามไร้ขอบเขต ทันที่คำบัญชาเทพยาออกมา นักบู๊ครึ่งหนึ่งในโลกบู๊ก็จะถูกส่งออกมา

เพราะว่า มีแต่โม่ซิวอู่เท่านั้นที่เข้าใจ แม้แต่สมาคมโอสถหุบเขาเทพยาก็ไม่สามารถเข้าไปได้

แม้อยู่ในโลกบู๊จะมีอำนาจรอบด้าน แต่ว่า เมื่อเทียบกับยอดฝีมือในการกลั่นยา หุบเขาเทพยาก็จะถูกเปรียบเทียบต่อไป

แน่นอน นักกลั่นยายอดฝีมือจริงๆ เป็นสำนักกลั่นยาในโลกบู๊โบราณ

และตระกูลโม่ เคยเป็นตระกูลนักกลั่นยาในโลกบู๊โบราณ เพียงแต่ว่า ต่อมาด้วยเหตุผลบางประการ ถูกตระกูลโม่ถอดถอนรายชื่อออกจากสมาคมโอสถ

ดังนั้น ความปรารถนาสูงสุดของตระกูลโม่ ไม่ใช่ครองอำนาจใหญ่ในโลกบู๊ แต่สักวันหนึ่ง เมื่อหุบเขาเทพยามีความแข็งแกร่งเพียงพอ แล้วกลับไปล้างแค้นโลกบู๊โบราณ และเอาความรุ่งโรจน์ที่สูญเสียไปกลับคืนมา

โม่ซิวอู่พูดอย่างเฉียบขาดว่า “ฉันคิดว่ามันเป็นไปได้ นี่เป็นโอกาสที่หายาก หากพลาดไป ก็จะไม่มีอีกแล้ว”

“แต่มีคำพูดหนึ่งที่ผู้อาวุโสสามพูดได้ถูกต้อง ในโลกนี้ เป็นโลกที่ผู้อ่อนแอมักถูกผู้แข็งแกร่งรังแกเสมอ ตราบใดที่คุณแข็งแกร่งเพียงพอ จะไม่มีใครกล้าว่าคุณ!”

“อย่างไรก็ตาม หากคุณอ่อนแอ ไม่ว่าพฤติกรรมของคุณจะมีคุณธรรมแค่ไหน ก็จะถูกผู้ที่แข็งแกร่งกว่า ปฏิเสธโดยสิ้นเชิง!”

สิ่งที่โม่ซิวอู่พูด คือสิ่งที่ในอดีตเคยเกิดขึ้นกับตระกูลโม่

เช่นเดียวกับที่หลินหยุนเคยพูดกับคาร์นอตวิลเลียม ในโลกของผู้ฝึกฝน ผู้อ่อนแอย่อมถูกผู้แข็งแกร่งรังแก ไม่มีความยุติธรรมเลย

“ถ้างั้นพวกเรามาปรึกษากันว่า จากนี้ไปจะทำยังไงต่อไป!”

ผู้อาวุโสสามพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย “โอเค!”

ในเมื่อตัดสินที่จะจัดการกับ หลายคนก็พูดคุยกันถึงวิธีการตอบโต้อย่างรวดเร็ว

ในขณะที่โม่จือมิ่งกำลังจัดวัสดุยาให้กับหลินหยุน โม่ซิวอู่ได้พาคนกลับไปที่ห้องโถงแล้ว

ทันทีที่โม่ซิวอู่เข้าไปในห้องโถง ก็แสดงสีหน้าเคร่งขรึม ราวกับว่าเขาถูกคนอื่นหลอกเงินไปหลายร้อยล้าน

ตั้งแต่ตอนที่หลินหยุนเห็นโม่ซิวอู่เข้ามา ก็รู้สึกได้ว่าคนที่มานั้นเยือนนั้นไม่หวังดี

ในที่สุด ผู้อาวุโสสามเป็นคนหาเรื่องก่อน “ไอ้หนุ่ม นายได้เอาสูตรโอสถปลอมมาหลอกพวกเรา นายคิดว่าในหุบเขาเทพยาของฉันไม่มีคนเหรอ!”

“สูตรโอสถปลอม? ก่อนหน้านี้คุณจือมิ่งยกย่องชมเชย ทำไมผ่านไปซักพัก ก็กลายเป็นสูตรโอสถปลอมไปได้!” มีคนถามอย่างงุนงง

“เช้อ นายมันโง่ อย่าพูดเลย!” อีกคนกระซิบ

ในความคิดของทุกคน ดูเหมือนจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

จากนั้น สายตาของทุกคนก็เพ่งไปที่หลินหยุน รอคำตอบจากเขา

โม่ซิวอู่ก็พูดเสียงเคร่งขรึม “ไอ้หนุ่ม หุบเขาเทพยาของเราปฏิบัติต่อนายอย่างจริงใจ ไม่คาดคิดว่านายจะเอาสูตรโอสถปลอมมาหลอกพวกเรา โชคดีที่พวกเรารู้ทัน เลยไม่ปล่อยให้นายทำสำเร็จ”

“พูดมา นายได้รับคำสั่งจากใครมา? ถ้าไม่พูดออกมาให้มันชัดเจน วันนี้นายอย่าฝันว่าจะได้ออกไปจากหุบเขาเทพยา!”

เสี่ยวจุยมองสีหน้าที่เปลี่ยนไปของโม่ซิวอู่และคนอื่นๆ ด้วยความกังวลใจ ดึงแขนเสื้อของหลินหยุน แสดงความกังวลให้หลินหยุนรับรู้

หลินหยุนส่งสัญญาณเสียง “วางใจได้ ไม่เป็นไร”

หลินหยุนมีสีหน้าไร้ความรู้สึกและมองไปที่โม่ซิวอู่ที่โกรธจัด และพูดอย่างเย็นชา “นายบอกว่าสูตรโอสถของฉันเป็นของปลอม ถ้างั้นก็ไม่เปลี่ยนก็ได้ เอาสูตรคืนมาให้ฉัน”

นี่……

โม่ซิวอู่และคนอื่นๆตกตะลึง คำตอบของหลินหยุนไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาคาดไว้

โม่ซิวอู่และผู้อาวุโสสามมองหน้ากัน ไอ้หนุ่มคนนี้การกระทำไม่เหมือนคนอื่น! คนปกติหลังจากถูกใส่ร้ายแล้ว ปฏิกิริยาแรกก็จะโต้ตอบทันทีไม่ใช่เหรอ?

โม่ซิวอู่และคนอื่นๆ ไม่คืนสูตรโอสถให้หลินหยุนแน่นอน ผลประโยชน์ถึงตรงหน้า จะปล่อยออกไปได้ยังไง?

“หืม นายเอาสูตรโอสถปลอมมาหลอกพวกเรา และใช้วัสดุยาอันล้ำค่าของเราไปมาก เจ้าหุบเขาโกรธมาก เลยโยนสูตรโอสถลงไปในเตา ถ้านายต้องการ ก็ไปหาในเตาเองสิ!” ผู้อาวุโสสามตะโกนอย่างเย็นชา