บริษัท ตงหวาง กรุ๊ป ในห้องทำงานของประธานกรรมการ
หวางซูเฟินนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้านหลังโต๊ะทำงาน สีหน้าท่าทางเคร่งเครียด
ฉินหลันที่อยู่ในชุดทำงานสีดำ ยืนอยู่ด้านของของหวางซูเฟิน และก็มีสีหน้าท่าทางที่เคร่งเครียดเช่นเดียวกัน
“ท่านประธานกรรมการ สถานการณ์ในตอนนี้ถึงขั้นที่เลวร้ายมากที่สุดแล้วจริง ๆ ใช่ไหม? ”
ฉินหลันไม่อยากที่จะเชื่อว่า หลังจากที่บริษัท ตงหวาง กรุ๊ปเอาชนะตระกูลส้งได้แล้ว กิจการก็ก้าวหน้ารุ่งเรืองขึ้นอย่างต่อเนื่อง ใกล้ที่จะก้าวสู่ระดับขั้นที่สูงขึ้นไปอีก
แล้วอยู่ดี ๆ ทำไมถึงได้ แปรเปลี่ยนกลายมามีสภาพที่ซบเซาขนาดนี้ด้วยล่ะ?
“สี่วงศ์ตระกูลใหญ่ ช่างน่าเกรงกลัวมากขนาดนั้นเลยเหรอ? ” ฉินหลันอดไม่ได้จึงได้สอบถามออกไป
เธอทราบดีว่า ครั้งนี้เป็นเพียงแค่ฝีมือของลูกหลานรุ่นที่สามของตระกูลหวางเท่านั้น ก็ถึงกับทำให้บริษัท ตงหวาง กรุ๊ปไม่สามารถที่จะตอบโต้อะไรกลับไปได้เลย
ถ้าหากเจ้าบ้านตระกูลหวางเป็นคนลงมือจัดการด้วยตนเองล่ะ?
หวางซูเฟินถอนหายใจ: “ผิดที่ฉันเอง เป็นเพราะว่าในตอนนั้นฉันใจร้อนเห็นแก่ผลประโยชน์มากเกินไป โดยคิดไม่ถึงว่าโครงการนั้น จะกลับกลายเป็นกับดักที่ตระกูลหวางได้วางเอาไว้”
“นับตั้งแต่ตอนนั้น ตระกูลหวางก็ได้วางแผนการเอาไว้หมดแล้ว จากนั้น ทีละขั้นทีละขั้น จนทำให้พวกเรานำเงินทุนทั้งหมดไปลงทุนในโครงการนั้น ส่งผลให้พวกเราขาดเงินทุนหมุนเวียน”
“สุดท้าย ตระกูลหวางก็ได้ใช้เส้นสายความสัมพันธ์ ให้ธนาคารยกเลิกเงินกู้ของพวกเรา ซึ่งวิธีการตัดไฟแต่ต้นลมนี้ ส่งผลให้พวกเราจนตรอกหมดหนทาง”
“ฉินหลัน พวกเราพ่ายแพ้อย่างยุติธรรม! ”
“นี่คือกลอุบายที่ไม่ลับ เป็นกลอุบายที่เปิดเผย ซึ่งไม่มีแผนการร้ายอะไร”
ฉินหลันสีหน้าท่าทางไม่ค่อยจะพอใจ: “ประธานกรรมการ หมายความว่าไม่มีวิธีการใดที่สามารถแก้ไขได้เลยเหรอ? ”
“เพียงแค่พวกเรารับรองได้ว่าเงินทุนหมุนเวียนจะไม่ขาดดุล ต่อให้จะต้องไปกู้เงินนอกระบบมา และเพียงแค่สามารถรับรองให้บริษัทดำเนินกิจการไปได้ตามปกติ ซึ่งอีกไม่นานโครงการใหม่ก็สามารถที่จะรวบรวมเงินทุนกลับคืนมาได้แล้ว เมื่อถึงตอนนั้น ขายกิจการบางส่วนทิ้งไป ก็สามารถที่จะรักษาบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปเอาไว้ได้”
หวางซูเฟินส่ายศีรษะอย่างจำใจ: “พวกเราคิดได้ในจุดนี้ ตระกูลหวางเองก็คิดได้เหมือนกัน ฉันเคยได้ไปพบหาบริษัทที่ก่อนหน้านี้ประกอบธุรกิจร่วมกันกับพวกเรามาก่อน แม้ว่าจะแบ่งผลกำไรให้ในสัดส่วนที่มาก แต่ฝ่ายตรงข้ามก็ไม่ยอมที่จะช่วยเหลือพวกเรา ซึ่งชัดเจนว่า ตระกูลหวางได้พูดคุยกับพวกเขาเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว”
“นอกจากนี้ ช่องว่างเงินทุนจำนวนหกหมื่นล้าน มันเป็นจำนวนเงินที่สูงมาก มีบริษัทไม่กี่แห่งที่สามารถนำเงินขนาดนี้ออกมาได้ โดยบริษัทที่สามารถนำเงินออกมาได้นั้น ส่วนใหญ่ก็มีธุรกิจร่วมกันกับตระกูลหวาง”
ฉินหลันพูดขึ้นอย่างจำใจว่า: “หรือว่า จะหมดสิ้นหนทางแล้วจริง ๆ ใช่ไหม? พวกเราอดทนลำบากมาตั้งหลายปี ไม่ง่ายเลยที่จะก่อรากสร้างฐานจนมีธุรกิจนี้ขึ้นมาได้ เพื่อที่จะให้ตระกูลหวางไม่มา ดูถูกพวกเราอีกต่อไป แต่คิดไม่ถึงว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลหวางแล้ว ก็ยังคงอ่อนแอไม่ดีพอเหมือนเช่นเคย! ”
หวางซูเฟินพูดขึ้นอย่างหดหู่ว่า: “ไม่ต้องคิดอะไรมากแล้ว เตรียมที่จะสิ้นสุดกันเท่านี้เถอะ! ”
“ต่อให้ฉันต้องยุบบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปลง ก็จะไม่มีทางให้ตระกูลหวางมานั่งเสวยผลความสำเร็จของคนอื่นอย่างแน่นอน”
“รับทราบ! ” ฉินหลันหันหลัง เตรียมที่จะไปทำงานในส่วนสุดท้าย แต่ว่า ก็ยังคงรู้สึกไม่ยอมจำนน
จึงหันกลับมา แล้วฉินหลันก็มองไปที่หวางซูเฟิน พูดขึ้นว่า: “ประธานกรรมการ หรือว่าจะลองโทรศัพท์ไปสอบถามหลินหยุน ดูว่าเขามีวิธีการอะไรบ้าง? ”
หวางซูเฟินคิดไปคิดมา สุดท้ายก็ส่ายศีรษะ: “คงไม่ต้องหรอก? ทำไมจะต้องลากเขาเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย! เด็กคนนั้น ท่าทางใช้ได้ เธอต้องดูแลหวงแหนให้ดีนะ”
ฉินหลันไม่ได้อธิบายอะไร ตามความสามารถของหลินหยุนแล้ว ต่อให้เป็นตระกูลหวาง ก็ไม่ใช่ว่าจะสามารถทำอะไรเขาได้
แต่ว่า หวางซูเฟินไม่ทราบว่าหลินหยุนก็คือปรมาจารย์หลิน ดังนั้นจึงเป็นกังวลต่อความปลอดภัยของเขา
ถ้าหากไม่ได้ตกลงกับหลินหยุนเอาไว้ ฉินหลันเองก็อยากที่จะบอกถึงสถานะของหลินหยุนออกมา
“ตกลง! ” ฉินหลันเดินจากไปอย่างจำใจ
เวลานี้ ที่จงโจว บริษัท ซิงเย่ กรุ๊ป
บริษัท ซิงเย่ กรุ๊ปที่อยู่ในจงโจวถือว่าเป็นบริษัทที่ลึกลับพอสมควร ประกอบธุรกิจที่หลากหลาย แต่ว่า กลับไม่เคยมีปัญหากับบริษัทแห่งใดเลยในจงโจว
และก็ไม่มีใครทราบถึงความสามารถที่แท้จริงของบริษัท ซิงเย่ กรุ๊ป เพราะว่าบริษัทแห่งนี้ค่อนข้างถ่อมตัว
ที่ห้องทำงานในสำนักงานใหญ่ของบริษัท ซิงเย่ กรุ๊ป
หวางโส่วหลี่พูดกับหวางเจ๋อว่า: “เรื่องที่ควรทำ ข้าได้ทำเรียบร้อยแล้ว ข้าในฐานะพี่ ก็ถือว่าทำหน้าที่อย่างเต็มที่แล้ว เรื่องที่เหลือ นายก็มาทำเองเถอะ! ”
หวางเจ๋อพยักหน้า ตอบขึ้นอย่างเคารพ: “รับทราบ! ”
“เวลานี้ บริษัท ตงหวาง กรุ๊ปคงกำลังปลดพนักงานออกอยู่ล่ะสิ! ตามลักษณะนิสัยของคุณอาคนนั้นของฉันแล้ว ต่อให้ต้องยุบบริษัท ตงหวาง กรุ๊ป ก็คงจะไม่เหลือไว้ให้กับพวกเรา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...