จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 662

ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญ เสียงเรียบเฉย ค่อยๆแว่วเข้ามา

แม้ว่าเสียงนั้นจะเรียบเฉย แต่ก็แว่วไปยังหูของทุกคนอย่างชัดเจน ราวกับว่ามันดังอยู่ในสมองของทุกคน

ในสายตาของฉัน ตระกูลหวางก็เหมือนแค่มด

เสียงนี้ราวกับเสียงสะกดจิต ดังจนแม้แต่คนหูหนวกยังได้ยิน และปลุกหวางซูเฟินตื่นขึ้นทันที

ร่างของหลินหยุน ปรากฏอยู่ในออฟฟิตอย่างเงียบๆ ยืนอยู่ข้างๆหวางซูเฟิน

ทุกคนไม่ทันเห็น ว่าเขาเข้ามาเมื่อไหร่

ฉินหลันอุทาน “หลินหยุน!”

จากนั้น สีหน้าประหลาดใจ “นายมาได้ถูกเวลาจริงๆ!”

หวางเจ๋อเหล่ตาเล็กน้อย มองร่างของหลินหยุน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง “ปรมาจารย์หลิน ในที่สุดแกก็มา”

ทั้งหมดนี้ อยู่ในความคาดหวังของหวางเจ๋อ

หวางโส่วหลี่เหลือบมองหลินหยุนอย่างเฉยเมย และไม่ได้สนใจหลินหยุนอีกเลย

แม้ว่าปรมาจารย์หลินจะมีชื่อเสียงมาก แต่ว่า ในสายตาของสี่ตระกูลใหญ่ กลับมีความสำคัญเพียงเล็กน้อย

ถ้าไม่กังวลถึงข้อตกลงในตอนนั้น พวกเขาคงจะไปหาคนสถานที่นั้นมาจัดการกับหลินหยุนแล้ว

สายตาเลื่อนลอยของหวางซูเฟิน ค่อยๆรวบรวมสติ มองหลินหยุนที่ยืนอยู่ข้างๆ แล้วพูดว่า “หลินหยุน เธอมาทำอะไรที่นี่?”

ทันใดนั้น หวางซูเฟินก็ตระหนักได้ว่า เธอไม่ต้องการให้หลินหยุนเข้ามาเกี่ยวข้อง

สีหน้าหวางซูเฟินเปลี่ยนไป และถามว่า “หลินหยุน เธอมาทำอะไร?”

หลินหยุนมองหวางซูเฟิน และพูดเบาๆว่า “ผมมาช่วยบริษัทตงหวางกรุ๊ปฝ่าฟันอุปสรรค”

หวางซูเฟินไม่พูด เห็นได้ชัดว่า หลินหยุนรู้แล้ว

หลังจากผ่านไปไม่นาน หวางซูเฟินพูดเสียงเคร่งขรึม “หลินหยุน เรื่องครั้งนี้ เธอไม่จำเป็นต้องเข้ามามีส่วนร่วม ยิ่งไปกว่านั้น มันไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยกำลัง”

“เธอรีบไปจากที่นี่ดีกว่า!”

หลินหยุนพูดอย่างอย่างตรงไปตรงมา “ท่านประธานหวางไม่ต้องกังวล ผมไม่ใช้กำลัง ก็สามารถแก้ไขได้”

“เงินไม่พอใช่ไหม?”

หวางซูเฟินพยักหน้าอย่างจนปัญญา “ใช่ เพียงแต่ว่า ขาดอยู่เยอะมาก เธอไม่สามารถแก้ไขได้หรอก”

“ขาดเท่าไหร่?” หลินหยุนถามด้วยเสียงเรียบเฉย

หวางซูเฟินแอบคิดในใจ “ดูแล้วถ้าไม่พูดจำนวนยอดเงินออกมาให้เขาตายใจ เขาคงไม่ยอมจากไปแน่นอน”

“หกหมื่นล้าน เธอหามาได้ไหม? เธอรีบไปเถอะ! เรื่องนี้เธอช่วยไม่ได้จริงๆ”

เดิมทีคิดว่าหลินหยุนจะต้องตกใจ เพราะแม้แต่ทรัพย์สินของคนในหลิงหนานรวมกัน ก็ไม่เกินสองหมื่นล้าน

ดังนั้น หวางซูเฟินเชื่อว่า เมื่อหลินหยุนได้ยินว่าหกหมื่นล้าน คงจะตกใจมาก

ปรากฏว่า สีหน้าหลินหยุนเฉยเมย รอยยิ้มบนใบหน้ายังคงไม่เปลี่ยนแปลง “มันก็แค่หกหมื่นล้าน จะไปยากอะไร?”

หวางโส่วหลี่พูดเสียงเย็นชา “แค่หกหมื่นล้านเหรอ? พูดจาใหญ่โตน่าดูเลย! ฉันให้เวลาแกหนึ่งเดือน ถ้าแกสามารถนำเงินมาหกหมื่นล้านมาได้ ถือว่าฉันแพ้!”

หวางเจ๋อเงียบ กำลังครุ่นคิดแล้วมองไปที่หลินหยุน ตามการประเมินก่อนหน้านี้ของเขา ทรัพย์สินของหลินหยุนคงไม่เกินหมื่นล้าน

น่าเสียดายที่ เขาไม่รู้ว่าผู้ก่อตั้งน้ำแห่งชีวิตก็คือหลินหยุน และเขาไม่รู้ว่าตระกูลเจี่ยงทั้งหมดในเกาะหนัน เป็นของหลินหยุนแล้ว

ประธานกรรมการทั้งหมดของบริษัทตงหวางกรุ๊ป ก็ไม่ค่อยเชื่อ

แม้ว่าหลินหยุนอยู่ที่ประชุมสุดยอดจงโจว เคยช่วยเหลือบริษัทตงหวางกรุ๊ป

อย่างไรก็ตาม ที่ขัดแย้งกันครั้งนั้นคือตระกูลส้ง และที่ขัดแย้งกันครั้งนี้เป็นตระกูลหวาง

ตระกูลส้งเมื่อเปรียบกับตระกูลหวาง ไม่มีอะไรเทียบได้เลย

“คุณหลิน ความหวังดีของคุณพวกเราซาบซึ้งใจ แต่ว่า ได้โปรดอย่าก่อกวนพวกเราเลย อยู่ในประเทสจีนคนที่สามารถนำเงินเงินหกหมื่นล้านออกมาได้มีมากมาย แต่ไม่รวมคุณอย่างแน่นอน”

ประธานหลี่ใช้คำพูดโน้มน้าวอย่างจริงใจ บริษัทตงหวางกรุ๊ปในปัจจุบัน ไม่สามารถทนต่อแรงกดดันใดๆได้

หากหลินหยุนไม่สามารถนำเงินหกหมื่นล้านออกมาได้ ก็ยิ่งจะทำให้บริษัทตงหวางกรุ๊ปถูกกระทำ