จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 663

แค่แหวนวงเล็กๆนี้ ก็สามารถถอนเงินได้หกหมื่นล้านเหรอ?

ฉินหลันไม่สามารถจินตนาการได้

ผู้จัดการฝ่ายบริการยิ้มและพูดอย่างมืออาชีพ “ขออภัย ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับเครื่องประดับเท่าไหร่!”

ฉินหลันหดหู่ใจ ตามที่คาดไว้ ไม่มีใครรู้จักด้วยซ้ำ

ประมาณว่าในใจเธอคงคิดว่าตัวเองเป็นเศรษฐีใหม่ที่โอ้อวดแหวนไปทุกที่!

ใบหน้าของฉินหลันแดงเล็กน้อย

“ถ้าอย่างนั้น ขอโทษที่รบกวน” ฉินหลันหันหลังเดินออกไป และเมื่อเธอกลับไปแล้ว จะไปจัดการหลินหยุนให้สุดๆสักตั้ง ผู้ชายคนนี้กล้าโกหกตัวเอง

ในขณะนี้ หลังโต๊ะตรงมุมหนึ่ง มีชายชราสวมแว่นนั่งอยู่ เมื่อกี้ตอนที่ฉินหลันยื่นมือออกไป เขาก็เริ่มสังเกตเห็น

ขณะที่ฉินหลันจะจากไป ทันใดนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืน น้ำเสียงของคนแก่ก็พูดออกมา “โปรดรอสักครู่!”

ในห้องโถงที่เงียบสงบ เสียงของชายชรานั้นชัดเจนมาก

ฉินหลันหยุดเดิน หันกลับมาเพื่อตามหาเสียงนั้น

เมื่อเห็นชายชราที่กำลังเดินเข้ามาหาเธอ ฉินหลันก็ชี้ไปที่จมูกที่น่ารักของเธอด้วยความสับสน และถามอย่างไม่แน่ใจ “ท่านผู้เฒ่าเรียกฉันหรือ?”

“ใช่แล้ว!” ชายชราตอบ และเดินมาถึงข้างกายฉินหลัน

ผู้จัดการฝ่ายบริการรีบโค้งคำนับให้ชายชราอย่างเร่งรีบ “ผู้อํานวยการเห้อ!”

ฉินหลันรู้สึกประหลาดใจ ผู้อํานวยการเห้อ น่าจะเป็นผู้รับผิดชอบธนาคารต้ารุ่ยสาขาจงโจว

ชายชราเอื้อมมือไปห้ามไม่ให้ผู้จัดการฝ่ายบริการทำความเคารพ มองไปที่ฉินหลันด้วยรอยยิ้ม และถามว่า “คุณหญิงที่สุดสวยท่านนี้ ขอดูแหวนที่มือคุณได้ไหม?”

ฉินหลันผงะ ประกายแห่งความหวังผุดขึ้นในใจเธอ ถอดแหวนออกมาแล้ว ยื่นให้ชายชรา

“เชิญท่านผู้เฒ่าดูได้!”

ผู้อํานวยการเห้อ!”หยิบแหวน ตรวจดูอย่างละเอียด จากนั้นจึงหยิบสมุดเล่มเล็กๆออกมา แล้วเริ่มเปรียบเทียบกับแหวน

จากนั้นผู้อํานวยการเห้อก็โค้งคำนับฉินหลันและพูดว่า “ถึงแขกผู้มีเกียรติ คุณคือลูกค้าวีไอพีของเรา โปรดตามผมมา!”

ฉินหลันรู้สึกตื่นตัว “เมื่อกี้เธอบอกว่าไม่รู้จักแหวนวงนี้ไม่ใช่เหรอ?”

ผู้อํานวยการเห้อยิ้มและพูดว่า “ตรงนี้นอกจากผม ไม่มีใครรู้จักโทเค็น โปรดวางใจและตามผมมา ลูกค้าอย่างท่าน จะต้องไปทำเรื่องที่ห้องวีไอพี!”

ฉินหลันเชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง แต่เมื่อเห็นห้องวีไอพีอยู่ถัดจากห้องโถง เธอก็โล่งใจ

ตามชายชราไปที่ห้องวีไอพี ชายชราพูดอย่างสุภาพ “เชิญนั่ง!”

ฉินหลันนั่งตรงข้ามชายชรา และมองไปที่ชายชรา

ชายชรายิ้มและถามว่า “ไม่ทราบว่าคุณต้องการทำธุรการอะไร?”

ฉินหลันพูดว่า “ฉันสามารถถอนสินทรัพย์หกหมื่นล้านได้หรือไม่?”

ชายชรายิ้มและพูดว่า “โทเค็นของคุณ สามารถถอนสินทรัพย์หนึ่งแสนล้านได้สบาย แต่ถ้าเกินหนึ่งแสนล้าน เจ้าของโทเค็นจะต้องมาจัดการด้วยตนเอง”

ฉินหลันตกตะลึง

นี่หมายความว่าอะไร แสดงว่าโทเค็นนี้ มีทรัพย์สินเกินแสนล้าน!

“ปรมาจารย์หลิน นายซ่อนตัวได้ลึกลับมาก!”

ฉินหลันรู้เพียงว่าหลินหยุนต่อสู้เก่ง และรู้ว่าหลินหยุนไม่เดือดร้อนเรื่องเงินทอง แต่ว่า ในใจฉินหลัน อย่างมากทรัพย์สินของหลินหยุนน่าจะอยู่ที่หนึ่งพันล้าน

แต่ว่า ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่า ทรัพย์สินของหลินหยุน เหนือกว่าบริษัทตงหวางกรุ๊ปมาก

ฉินหลันมองไปที่ผู้อํานวยการเห้อ!”และพูดว่า “คุณสามารถช่วยโอนเงินไปบัญชีนี้ได้ไหม เป็นเงินหกหมื่นล้านได้ไหม!”

“ได้ครับ” ผู้อํานวยการเห้อ!”พยักหน้า

บริษัทตงหวางกรุ๊ป ออฟฟิตหวางซูเฟิน

หวางโส่วหลี่หาเก้าอี้และนั่งลง หวางเจ๋อยืนอยู่ข้างเขา

หลินหยุนยืนอยู่ข้างๆหวางซูเฟิน ทั้งสองฝ่ายไม่พูดอะไร ต่างกำลังรอฉินหลันกลับมา

เมื่อฉินหลันกลับมาถึง แพ้ชนะจะออกมาทันที

คนแรกที่ได้รับข่าวคือหวางซูเฟิน การแจ้งเตือนทางเอสเอ็มเอสของธนาคารที่เธอผูกไว้ แสดงให้เห็นว่ามีเงินหกหมื่นล้านโอนเข้ามา