เมืองซ่างเจียง เป็นหนึ่งในกลุ่มเมืองชั้นหนึ่งใหม่ของประเทศจีน มิหนำซ้ำระดับความมั่งคั่ง ก็ยังเหนือกว่าเมืองหลวงอีกด้วย
จึงได้ถูกขนานนามว่าไข่มุกตะวันออก
อีกทั้ง เป็นเพราะว่าตั้งอยู่ใกล้มณฑลตงไห่ ธุรกิจการค้าระหว่างประเทศส่วนใหญ่ก็จะต้องผ่านมาเส้นทางนี้ ดังนั้นเมืองซ่างเจียงจึงเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายในเวทีนานาชาติ
การจัดงานเลี้ยงยอดอัจฉริยะในครั้งนี้ ก็ได้จัดขึ้นที่คลับเทียนหยาในเมืองซ่างเจียง
คลับเทียนหยา เป็นสถานที่แหล่งบันเทิงระดับชั้นนำของเมืองซ่างเจียง ภายในประกอบไปด้วยสถานบันเทิง สถานพักผ่อน โรงแรม ภัตตาคาร เป็นต้น เป็นศูนย์รวมแหล่งบันเทิงขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง
ที่นี่ก็คือศูนย์รวมแหล่งถลุงเงินขนาดใหญ่ของเมืองซ่างเจียง เป็นสถานที่ที่ชั่วชีวิตของคนธรรมดาทั่วไปไม่มีทางที่จะได้เข้าไปเลย
อีกทั้งคลับเทียนหยานั้น ใช้ระบบการเป็นสมาชิก มีแต่สมาชิกเท่านั้นจึงจะสามารถเข้าไปได้
ส่วนสมาชิกแต่ละคน จะต้องจ่ายค่าสมาชิกรายปี อย่างน้อยก็หนึ่งล้านหยวนขึ้นไปแล้ว
แน่นอน ถ้าเป็นแขกผู้ได้รับเชิญ ขอเพียงแค่มีบัตรรับเชิญก็สามารถเข้าไปได้แล้ว
หลินโร่สุ่ยก็เป็นประเภทที่ใช้บัตรรับเชิญเข้าไป ด้วยฐานะของเธอในตระกูลหลินนั้น ไม่มีทางที่จะมีเงินค่าสมาชิกหนึ่งล้านหยวนได้เลย
นี่ก็อาศัยคุณหลินผู้ลึกลับคนนั้น ไม่เช่นนั้น ด้วยฐานะของหลินโร่สุ่ยแล้ว ไม่มีสิทธิ์ที่จะได้รับเชิญอย่างแน่นอน
ลานจอดรถหน้าประตูทางเข้า ล้วนแล้วแต่เป็นรถหรูราคาแพงจำนวนมากจอดเต็มไปหมด ราคารถที่ถูกที่สุดอย่างน้อยก็ต้องมีห้าล้านขึ้นไป
เป็นครั้งแรกที่หลินโร่สุ่ยเพิ่งเคยเห็นสถานการณ์เช่นนี้ อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงตื่นเต้นออกมา “โอ้สวรรค์ รถพวกนี้ถึงจะเป็นรถหรูที่แท้จริงสินะ!”
“เมื่อคราวที่แล้วหลินเห้าซื้อรถBMW Series7 คันหนึ่ง ก็มาอวดอยู่ตรงหน้าฉันตั้งนาน เมื่อเทียบกับรถพวกนี้แล้ว รถของเขาคันนั้นกลายเป็นรถเก่าแก่ไปเลย!”
“เคยได้ยินมาก่อนหน้าแล้วว่า คลับเทียนหยาเป็นสถานที่ที่มีแต่พวกไฮโซเซเลบเท่านั้นที่สามารถเข้ามาได้ มันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆด้วย”
หลินหยุนไม่ได้เกิดความรู้สึกอะไรกับรถหรูพวกนี้เลย รอให้เขาฝึกฝนถึงขั้นผลิตยาทองออกมาได้ก่อน ก็สามารถที่จะเหาะเหินเดินอากาศได้แล้ว ของพวกนี้สำหรับเขาแล้ว ก็เหมือนเป็นเพียงแค่เศษเหล็กอย่างไม่ต้องสงสัย
หลินโร่สุ่ยพร้อมกับหลินหยุนแสดงบัตรรับเชิญ แล้วเดินเข้าไปในคลับ
สถานที่จัดงานเลี้ยงยอดอัจฉริยะนั้น อยู่บนชั้นสามของโรงแรมภายในคลับ
ห้องโถงชั้นสามทั้งหมดก็ถูกจองหมดแล้ว
หลินหยุนและหลินโร่สุ่ยก็เดินเข้าไปในห้องโถงชั้นสาม สถานที่จัดงานโอ่อ่าตระการตา หรูหราเป็นที่สะดุดตา
ภายในห้องโถงนั้น มีหนุ่มหล่อสาวงามจำนวนมากมาย แต่งตัวด้วยชุดเสื้อผ้าสวยงามเลิศหรู กิริยาท่าทางสง่างามพูดจาสุภาพเรียบร้อย
หลินหยุนมองเห็นคนที่คุ้นหน้าคุ้นตาของตระกูลหลินหลายคนแล้ว หลินโร่หลันและหลินโล่เฉินก็อยู่ด้วย
แต่ว่า หลินโร่สุ่ยกลับไม่ได้เดินเข้าไปร่วมกลุ่มกับคนของตระกูลหลิน แต่ลากหลินหยุนเดินไปยังมุมอับอีกด้านหนึ่ง
งานเลี้ยงยอดอัจฉริยะ โห้ตงหมิงคุณชายใหญ่ของตระกูลโห้แห่งเมืองซ่างเจียง เป็นผู้ริเริ่มก่อตั้งขึ้น โดยจะจัดงานเลี้ยงปีละครั้ง
จะเชื้อเชิญเฉพาะหนุ่มสาวอัจฉริยะของแต่ละตระกูลใหญ่เท่านั้น จุดมุ่งหมายเพื่อที่จะรวมคนเหล่านี้เข้าด้วยกันแล้วจัดตั้งเป็นศูนย์กลางเครือข่ายขึ้น อย่างน้อยพวกอัจฉริยะกลุ่มนี้ ต่อไปก็จะต้องเป็นคนที่รับช่วงต่อจากตระกูลใหญ่ของแต่ละตระกูลอย่างแน่นอน
ถ้าหากสามารถหว่านล้อมให้อัจฉริยะพวกนี้เข้ามาเป็นพวกไว้ก่อนแล้ว ต่อไปก็จะเป็นพลังอำนาจที่ไม่เล็กเลยทีเดียว
แต่ว่า คุณชายใหญ่ตระกูลโห้ก็คิดไม่ถึงว่า ความไม่ได้ตั้งใจของเขา ถึงกับทำให้งานเลี้ยงยอดอัจฉริยะกลายเป็นสัญลักษณ์แสดงฐานะอย่างหนึ่งไปแล้ว
ลูกหลานรุ่นใหม่ของตระกูลใหญ่จำนวนมาก ต่างล้วนรู้สึกเป็นเกียรติจากการที่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานเลี้ยงยอดอัจฉริยะ
พวกที่ไม่ได้รับเชิญไปร่วมงานเลี้ยงยอดอัจฉริยะ กลับดูเหมือนว่ากลายเป็นคนที่อยู่ระดับต่ำกว่าคนอื่นโดยปริยาย
หลินโร่สุ่ยก็ไม่เคยได้รับการเชื้อเชิญเลย แต่ว่า คราวนี้เพราะอานิสงส์จากคุณหลินผู้ลึกลับคนนั้น ทำให้หลินโร่สุ่ยก็มีรายชื่อที่ถูกรับเชิญไปด้วย
แต่ว่า ก็ไม่ใช่ว่าหนุ่มสาวอัจฉริยะของตระกูลใหญ่ทุกคน จะได้รับการเชื้อเชิญทั้งหมด
อย่างน้อยที่สุด ประเทศจีนที่กว้างใหญ่ไพศาลเช่นนี้ ด้วยความสามารถของการจัดงานเลี้ยงยอดอัจฉริยะนั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะไปเชิญคนจำนวนมากมายขนาดนั้นได้
อัจฉริยะที่ได้รับการเชื้อเชิญมาพวกนี้ ส่วนใหญ่ล้วนเป็นตระกูลใหญ่ที่อยู่ใกล้บริเวณเมืองซ่างเจียงทั้งนั้น หรือไม่ก็จะเป็นคนสนิทของคุณชายใหญ่โห้
หลินโร่สุ่ยและหลินหยุนนั่งอยู่อีกมุมหนึ่ง มองดูคนเดินผ่านไปผ่านมาในห้องโถงใหญ่ ที่ต่างยกแก้วดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน
โดยเฉพาะหลินโร่หลันทางนั้น หลินโร่สุ่ยก็ให้ความสนใจเป็นพิเศษ
เมื่อเห็นหลินโร่หลันถูกผู้คนห้อมล้อมเป็นจำนวนมาก ส่วนหลินโร่หลันอยู่ท่ามกลางหมู่คนจำนวนมากมายนั้น พูดจาหัวเราะต่อกระซิบอย่างเป็นธรรมชาติ หลินโร่สุ่ยก็รู้สึกทั้งอิจฉาและทั้งชื่นชม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...