จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 692

เมื่อได้ยินคำตอบยืนยันจากหลินตงหัวแล้ว หลินซื่อเฉินก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “ดี!”

“ฉันขอประกาศว่า หลินหยุนลูกชายของหลินตงหัว จะเข้าร่วมประเมินผลงานของตระกูลครั้งนี้ด้วย!”

หานเจียวเจียวสีหน้าเยอะเย้ย “รอดูเรื่องสนุกๆกันเถอะ!”

เด็กรุ่นใหม่ตระกูลหลินต่างก็หัวเราะเยาะ “แม้แต่เงินทุนตั้งต้นก็ยังไม่ได้รับเลย ใครทำให้เขากล้าหาญถึงขนาดที่คิดจะเข้าร่วมประเมินกันล่ะ?”

หลินหยุนไม่ได้สนใจคำประชดประชันของผู้คนพวกนั้นเลย เดินเข้าไปยืนอยู่ข้างกายหลินโร่สุ่ยอย่างสบายอารมณ์เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

หลินโร่สุ่ยรีบพูดกระซิบด้วยความดีใจว่า “พี่หลินหยุน คุณมั่นใจแล้วเหรอ? แม้แต่เงินทุนตั้งต้นของตระกูลคุณก็ยังไม่ได้รับเลยนะ!”

หลินหยุนพูดอย่างเรียบแฉยว่า “วางใจเถอะ ฉันรู้ตัวว่าควรจะทำยังไงดี”

“อึม ฉันเชื่อใจคุณ!” ตอนนี้หลินโร่สุ่ยรู้สึกเชื่อมั่นในตัวหลินหยุนโดยไม่ต้องมีเหตุผลใดๆทั้งสิ้น

หลินเหลยที่อยู่ข้างๆพูดเยาะเย้ยว่า “หลินโร่สุ่ย คุณก็เชื่อใจเขาง่ายๆอย่างนี้เลย คุณคงเสียสติไปแล้ว!”

หลินเห้ามองหลินหยุนด้วยสายตาเยือกเย็น “เจ้าหนู นี่แกกำลังหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ อีกประเดี๋ยวฉันจะทำให้แกรู้ว่า ต่อให้แกเข้ามาอยู่ตระกูลหลินได้แล้ว ก็ยังคงไม่ได้เป็นอะไรสักอย่างเหมือนเดิม!”

หลินหยุนไม่ชายตาไปมองเขาแม้แต่นิดเดียว ราวกับมองไม่เห็นอะไรเลย หลินเห้าโกรธจนหน้าเขียวไปหมด

หลินซื่อเฉิงพูดประกาศว่า “เริ่มทำการประเมินได้!”

ผู้อาวุโสประจำตระกูลหลินที่รับผิดชอบด้านการเงินโดยเฉพาะ พร้อมด้วยข้อมูลเอกสารเดินเข้ามานั่งอยู่บนหลังโต๊ะตัวหนึ่ง

ผู้อาวุโสคนหนึ่งหยิบรายชื่อผู้เข้าร่วมประเมินผลงานครั้งนี้ขึ้นมา ตะโกนอ่านชื่อด้วยน้ำเสียงที่น่าเกรงขาม “คนที่หนึ่ง หลินต้ง!”

ชายหนุ่มที่รูปร่างผอมสูงคนนั้น เดินขึ้นไป แล้วนำแฟ้มข้อมูลเอกสารที่เตรียมไว้ ยื่นให้กับชายชราทั้งสอง

“เงินทุนตั้งต้นสิบล้าน ผมเอาไปใช้ในการเปิดอู่ซ่อมรถหลายสิบแห่ง มูลค่าทรัพย์สินทั้งสิ้นในตอนนี้ก็น่าจะอยู่ราวประมาณสามสิบล้าน”

“ในนี้เป็นรายการประเมินมูลค่าทรัพย์สิน และยังมีเอกสารรับรองประกอบด้วย”

ผู้อาวุโสทั้งสองคนก็นำเอกสารพวกนั้นออกมา แล้วทำการตรวจสอบอย่างจริงจัง อีกทั้งยังโทรศัพท์เพื่อยืนยันความถูกต้องอีกด้วย

ในระหว่างนี้ ผู้คนตระกูลหลินทั้งหลายที่อยู่รอบบริเวณนั้นต่างก็เงียบสงบอย่างผิดปกติ รอฟังผลการตรวจสอบของผู้เฒ่าทั้งสอง

หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที หนึ่งในผู้อาวุโสก็พยักหน้าพูดว่า “ตรวจสอบแล้วถูกต้อง รวมมูลค่าทรัพย์สินทั้งสิ้นราวสามสิบเอ็ดล้าน!”

“จากสิบล้านเป็นสามสิบเอ็ดล้าน เพิ่มขึ้น3.1 เท่า!”

ผลการประเมินของหลินต้งออกมาแล้ว คือ 3.1 เท่า

ผลคะแนนนี้ไม่ดีและไม่เลวจนเกินไป อยู่ในระดับปานกลาง

“คนต่อไป หลินฉี!”

หลินฉีเป็นชายหนุ่มใส่แว่นที่หน้าตาเรียบร้อย นิสัยดูเหมือนค่อนข้างเก็บตัว เดินมาตรงหน้าผู้ตรวจสอบอาวุโสทั้งสอง ก้มหน้าลงเล็กน้อย รู้สึกเกร็งบ้างเล็กน้อย

“เงินทุนตั้งต้นสิบล้าน ผมเอาไปเล่นหุ้นจนหมดเลย” เสียงของหลินฉีเบามาก

แต่ว่า ภายในห้องโถงใหญ่เงียบสงบมาก คนที่อยู่ข้างในทุกคนต่างก็ได้ยินคำพูดของเขา

“ฮ่าๆ หลินฉีเจ้าหมอนี่ ถึงกับเอาเงินลงทุนตั้งต้นไปเล่นหุ้นทั้งหมดเลย!”

“สงสัยจะขาดทุนจนไม่เหลือสักแดงเดียวล่ะมั้ง!”

“ดูไปแล้วคนที่ได้ที่โหล่สุดคราวนี้ ไม่ใช่หลินเหลยหนุ่มเจ้าสำราญคนนั้นแล้วล่ะ อาจจะเป็นหลินฉีก็ได้นะ!”

“ไม่หรอก อย่าลืมนะว่า ยังมีอีกคนที่แม้แต่เงินทุนตั้งต้นก็ยังไม่เคยได้รับเลยมาเข้าร่วมประเมินครั้งนี้ด้วย”

“ใช่ๆ ฉันเกือบลืมหลินหยุไอ้เด็กเหิมเกริมคนนั้นไปเลย เขาจะต้องได้ที่หนึ่งนับจากข้างหลังมาอย่างแน่นอน”

ยังไม่ทันที่หลินฉีจะพูดจบ ก็ถูกเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของฝูงชนพูดแทรกขึ้นมา ทำให้หลินฉีตกใจจนไม่กล้าพูดต่อไปอีก

ชายชราคนหนึ่งจึงหยิบแฟ้มข้อมูลมาจากมือของหลินฉี แล้วเริ่มทำการตรวจสอบ

ผ่านไปสักครู่ ชายชราคนนั้นก็เงยหน้าขึ้น ทันใดนั้นภายในห้องโถงใหญ่ก็เงียบสงบลงทันที

“หลินฉี เงินทุนตั้งต้นสิบล้าน ได้กำไรสามสิบห้าล้าน!”

“เพิ่มขึ้น3.5เท่า!”

ทุกคนต่างก็ตกตะลึง!

“ฉันคงไม่ได้ฟังผิดนะ ไอ้หมอนี่เล่นหุ้นถึงกับได้กำไรมากขนาดนี้เชียว!”