จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 693

เมื่อพูดถึงหลินเห้า ท่านหลินห้าก็อดไม่ได้ที่จะมองไปยังหลินเห้าที่สีหน้าเย่อหยิ่งในห้องโถงใหญ่นั้น สายตาแสดงออกถึงความปลาบปลื้มยินดี

“หลินเห้าเจ้าเด็กนั่น วันๆก็ได้แต่เดินตามหลังโล่เฉิน หวังว่าจะได้เรียนรู้ความสามารถจากโล่เฉินเพียงแค่ส่วนเดียวก็พอแล้ว!”

หลินซื่อเฉิงพูดอย่างถ่อมตัวว่า “น้องห้าพูดอะไรกัน โล่เฉินถึงแม้ว่าจะโดดเด่นก็จริง แต่หลินเห้าอายุก็ยังน้อย ต่อไปในอนาคตผลงานคงไม่ด้อยไปกว่าโล่เฉินหรอก”

“พี่รองไม่ต้องปลอบใจฉันหรอก น้ำหน้าอย่างหลานแท้ๆในไส้ของฉันเองเป็นยังไง ทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะ? ” ท่านหลินห้าพูดเยาะเย้ยตัวเอง

หลินโร่สุ่ยหยิบข้อมูลเอกสารคืนมา แล้วเดินกลับไปด้วยความดีใจ

หลินหยุนพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่เลวเลยนะ”

“ขอบคุณที่ชมค่ะ! แต่ว่า บริษัทของฉันสามารถมีมูลค่ามากอย่างทุกวันนี้ได้ ก็ได้แต่อาศัยความช่วยเหลือจากคุณหลินผู้ลึกลับคนนั้นทั้งนั้นเลย! ถ้ามีโอกาส ฉันจะต้องขอบคุณเขาอย่างดีเลย!” ขณะที่หลินโร่สุ่ยพูดอยู่นั้น ดวงตากลมโตทั้งคู่ก็จ้องมองไปยังหลินหยุนอย่างไม่กะพริบตา ดูเหมือนว่าอยากจะมองทะลุเข้าไปในใจของหลินหยุน

แต่ว่า เธอก็ทำไม่สำเร็จ

ใบหน้าของหลินหยุนไม่แสดงข้อพิรุธออกมาแม้แต่นิดเดียว พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ก็ควรจะขอบคุณเขาจริงๆแหละ”

ผู้ตรวจสอบอาวุโสคนนั้น ก็ตะโกนพูดต่อไปว่า “คนต่อไป หลินเหลย!”

ชายหนุ่มผมสีทองแต่งตัวทันสมัยที่ยืนอยู่ข้างหลินเห้า ขยับแข้งขยับขาส่ายไปมาทั้งตัว เดินเข้าไปด้วยท่าทางเอ้อระเหยลอยชาย

ในมือของเขาไม่ได้ถืออะไรมาด้วยเลย

หนึ่งในผู้ตรวจสอบอาวุโสก็ถามด้วยเสียงเย็นชาว่า “ขอใบแสดงรายการทรัพย์สินและใบรับรองด้วย”

หลินเหลยพูดด้วยสีหน้าโอหังว่า “ไม่มี เงินทุนตั้งต้นสิบล้าน ผมใช้ไปหมดแล้ว ตอนนี้เหลือแค่ไม่กี่แสนเอง”

ผู้ตรวจสอบอาวุโสทำตาถลนใส่เขา “งั้นคุณยังเข้ามาทำไมอีกล่ะ! สละสิทธิ์ไปก็สิ้นเรื่องแล้ว”

หลินเหลยหัวเราะแฮ่ๆ “กลัวอะไร มีบางคนแม้แต่เงินทุนตั้งต้นยังไม่ได้รับเลย ยังกล้ามาเข้าร่วมประเมินผลงาน ยังไงเสียคนที่ได้ที่โหล่สุดท้ายก็ไม่ใช่ฉันอย่างแน่นอน”

พวกคนตระกูลหลินทั้งหลายก็หัวเราะเสียงดังลั่น

ใครๆก็รู้ว่าหลินเหลยกำลังพูดถึงใครอยู่

“เจ้าเด็กเวรหลินเหลยนี่ เป็นพวกล้างผลาญตระกูลหลินแท้ๆเลย!”

“แต่ว่าคราวนี้หลินเหลยก็ยังโชคดีมากเลย มีคนช่วยรั้งท้ายให้เขาแล้ว”

สีหน้าของหลินตงหัวแลดูไม่สู้ดีนัก ขณะเดียวกันในใจก็แอบเป็นห่วง “รู้อย่างนี้แต่แรกก็จะไม่ให้หลินหยุนไปร่วมด้วยแล้ว”

หวางซูเฟินสีหน้าแสดงออกถึงความเย้ยหยัน “ปล่อยให้พวกแกดีใจไปอีกสักพักก่อน อีกประเดี๋ยวหวังว่าพวกแกคงไม่ช็อกตายเสียก่อนล่ะ!”

หลินเห้าพูดเยาะเย้ยว่า “หลินเหลยเจ้าหมอนี่ รู้ล่วงหน้าว่ามีคนรั้งท้ายเลยไม่เกรงกลัวอะไร ถ้ามีคนที่แม้แต่หลินเหลยหนุ่มเจ้าสำราญคนนี้ยังสู้ไม่ได้เลย นั่นก็ต้องเป็นเศษสวะของตระกูลหลินแล้วล่ะ”

ขณะที่หลินเห้าพูดอยู่นั้น ก็เจตนามองไปยังหลินหยุน ขาดแต่ว่ายังไม่ได้ด่าหลินหยุนซึ่งหน้าเท่านั้นเอง

ลูกหลานตระกูลหลินที่เข้าร่วมประเมินผลงานทั้งหลายนั้น สายตาที่มองไปยังหลินหยุนก็เต็มไปด้วยความประสงค์ร้ายทั้งนั้น

“ถูกต้อง แต่ว่าหลินเหลยเป็นหนุ่มเจ้าสำราญที่มีชื่อเสียงของตระกูลหลินพวกเรา ถ้าหาก มีใครที่ยังสู้หลินเหลยไม่ได้อีกละก็ น่าจะไสหัวออกไปจากตระกูลหลินให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ยังจะมีน้ำหน้าอยู่ตระกูลหลินอยู่อีก!”

“ถ้าฉันแม้แต่หลินเหลยก็ยังเอาชนะไม่ได้ละก็ ฉันคงรีบหาทางแทรกแผ่นดินหนีไปแล้ว ยังจะมีหน้าอยู่ตระกูลหลินต่อไปอีก!”

หลินโร่สุ่ยเชิดหน้าใส่ “พวกคุณไม่ต้องมาตีวัวกระทบคราดหรอก ฉันบอกพวกคุณเลยนะ ผลงานของหลินหยุนไม่มีทางที่จะด้อยกว่าหลินเหลยอย่างแน่นอนเลย!”

“งั้นเหรอ? คุณมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ?” หลินเห้าพูดเยาะเย้ย

หลินโร่สุ่ยสะบัดหน้าใส่ “ไม่เชื่อพวกเราก็รอดูกันเถอะ!”

หลินเหลยทำให้ผู้ตรวจสอบอาวุโสโกรธจนตัวสั่น ประกาศด้วยเสียงเย็นชาว่า “เงินลงทุนสิบล้าน ตอนนี้เหลือแค่ไม่กี่แสน ลูกหลานล้างผลาญตระกูลคนหนึ่ง ยังมีหน้ามายืนอยู่ที่นี่อีก ไสหัวกลับไปเลย!”

ฐานะตำแหน่งของผู้ตรวจสอบอาวุโสในตระกูลหลินก็ไม่ใช่ต่ำต้อยเลย ลูกหลานอย่างหลินเหลยนั้น ผู้เฒ่าทั้งสองคนต่างก็อยากจะถีบให้กระเด็นออกไปเลย ไม่จำเป็นที่จะต้องเกรงใจเขาอีกแล้ว

หลินเหลยก็ไม่รู้สึกอายเลยแม้แต่นิดเดียว เดินส่ายไปส่ายมากลับไปนั่งที่เดิม

ดวงตาทั้งคู่ยังจ้องไปยังหลินหยุนอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง ดูเหมือนมั่นใจแล้วว่าหลินหยุนจะต้องแพ้ให้เขาอย่างแน่นอน

“คนต่อไป หลินเห้า!” ผู้ตรวจสอบอาวุโสก็ไม่ได้หยุดนิ่ง ยังคงขานชื่อต่อไป

“ในที่สุดก็มาถึงหลินเห้าแล้ว!”

“หลินเห้าเป็นตัวเต็งที่จะคว้าแชมป์ครั้งนี้แน่นอนเลย!”

“ถูกต้อง หลินเห้าเจ้าเด็กนี่วันๆก็ได้แต่เดินตามหลินโล่เฉินมาโดยตลอด ไม่รู้ว่าไปเรียนรู้วิชาจากหลินโล่เฉินได้ถึงระดับไหนกันแล้ว?”

“สมาชิกที่เข้าร่วมประเมินผลงานชุดนี้ ก็คงมีแต่หลินเห้ากับหลินโร่สุ่ยแล้วล่ะ เพียงแต่ไม่รู้ว่าหลินเห้าจะสามารถเอาชนะหลินโร่สุ่ยหรือไม่เท่านั้นเอง!”

ทุกคนต่างก็วิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆนานา และตั้งความหวังไว้กับหลินเห้าเป็นอย่างมาก

ในบรรดาท่านผู้ใหญ่ตระกูลหลินทั้งห้านั้น ท่านหลินสามและท่านหลินสี่ ต่างก็มองไปยังท่านหลินห้า “เจ้าห้า หลินเห้าเป็นลูกหลานสายเลือดตระกูลคุณทางนี้ ทุกคนต่างก็เอาใจเชียร์เขาเลยนะ!”

“อะไรนะ!”

“โอ้สวรรค์! เพิ่มขึ้น35เท่า หลินเห้าร้ายกาจจริงๆเลย!”

หลินเหลยตะโกนเสียงดังขึ้นว่า “พี่เห้าองอาจห้าวหาญ!”

“ร้ายกาจจริงๆ ตั้ง35เท่าเชียว!”

“ผลงานนี้ก็ยังน้อยกว่าพี่โล่เฉินเล็กน้อย แต่ก็มากกว่าหลินโร่สุ่ยตั้งไม่รู้กี่เท่าเลยนะ!”

“สงสัยคนที่ได้ที่หนึ่งของการประเมินผลงานตระกูลครั้งนี้ จะต้องเป็นพี่เห้าอย่างแน่นอนเลย”

ลูกหลานรุ่นที่สองของตระกูลหลินพวกนั้น ต่างก็รู้สึกช็อกไปตามๆกัน

หลินตงถิงพูดกับพ่อของหลินเห้า ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มว่า “ยินดีด้วยนะ หลินเห้าบ้านคุณไม่ธรรมดาเลย สงสัยคนที่ได้ที่หนึ่งของการประเมินครั้งนี้ จะต้องเป็นของเขาอย่างแน่นอนเลย!”

พ่อของหลินเห้า ยิ้มแล้วพูดอย่างถ่อมตัวว่า “ที่ไหนกันล่ะ ข้างหลังยังมีคนอีกตั้งหลายคนยังไม่ได้ประเมินกันเลย? อีกอย่าง เมื่อเทียบกับหลินโล่เฉินบ้านคุณแล้วละก็ หลินเห้ายังห่างอีกไกลเลยล่ะ!”

“อาจไม่แน่ผลงานคราวนี้ คงได้รับความช่วยเหลือจากหลินโล่เฉินไม่น้อยทีเดียว”

“แม่หลินห้าว ยินดีด้วยนะ! หลินเห้าบ้านคุณเก่งกาจจริงเลย เพิ่มขึ้น35เท่า นี่นอกจากหลินโล่เฉินแล้ว ก็นับว่าเป็นผลงานที่ดีที่สุดแล้วนะ!”

“หลินเห้าจะต้องได้ที่หนึ่งของการประเมินผลงานตระกูลครั้งนี้อย่างแน่นอน แม่หลินเห้าเลี้ยงลูกได้ดีจริงๆเลย!” หานเจียวเจียวทั้งชื่นชมและทั้งอิจฉา แกล้งพูดแสดงความยินดีอย่างแสแสร้าง

ท่านผู้ใหญ่ตระกูลหลินทั้งห้าที่เหลืออีกสี่คน ก็ทยอยแสดงความยินดีกับท่านหลินห้าเช่นกัน

“น้องห้า ตระกูลสายทางเจ้าสองนั้นก็มีดาวเด่นอย่างหลินโล่เฉิน ส่วนตระกูลสายนายทางนี้ ก็มีหลินเห้ามาคนหนึ่งแล้ว น่าอิจฉาพวกนายจริงๆเลยนะ!”

“นั่นนะสิพี่ใหญ่ ไม่รู้ว่าสายพวกเราทางนี้ เมื่อไหร่จะได้ผลิตดาวรุ่งดวงใหม่ออกมาได้นะ!”

ท่านหลินห้าหัวเราะฮ่าๆ ถึงแม้ว่าปากพูดอย่างถ่อมตัวก็จริง แต่สีหน้าที่ภาคภูมิใจก็ยังคงปิดปังไว้ไม่ได้

ต่อจากนั้น ลูกหลานตระกูลหลินที่เหลือเหล่านั้น ก็เริ่มประเมินผลงานต่อไป

แต่ว่า ผลงานที่ดีที่สุดก็เพียงแค่กำไรห้าสิบล้าน ยังไม่ทะลุร้อยล้านเลย

ผ่านไปไม่นาน ก็มาถึงคนสุดท้ายแล้ว นั่นก็คือหลินหยุน

ผู้ตรวจสอบอาวุโสเงยหน้ามอง แล้วตะโกนพูดด้วยเสียงเข้มงวดว่า “คนสุดท้าย หลินหยุน!”