จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 695

เฉินต๋าจี่สีหน้ายังคงเย่อหยิ่งเช่นเดิม มองดูผู้ตรวจสอบอาวุโสทั้งสองคน

“ผลการตรวจสอบถูกต้องหรือไม่? นี่คือใบแสดงรายการทรัพย์สินชุดที่ 1 มูลค่าราวประมาณหนึ่งพันล้าน”

สีหน้าของผู้ตรวจสอบอาวุโสทั้งสองเคร่งขรึม แต่ไม่ตอบอะไร

ในห้องโถงใหญ่นั้น ผู้คนตระกูลหลินทั้งหลายต่างส่งเสียงอื้ออึงขึ้นมาทันที

“เท่าไหร่นะ? หนึ่งพันล้าน! ฉันไม่ได้ฟังผิดใช่มั๊ย?”

“ฮาๆ หลินหยุนเจ้าเด็กนี่กำลังล้อเล่นอยู่หรือเปล่า? สูงถึงพันล้านเชียว เขาสามารถเอาออกมาได้สิบล้านก็ถือว่าบุญโขแล้ว คนสมัยนี้คุยโวขี้โม้ก็ไม่รู้จักคิดก่อนมั่งเลย?

“แต่ว่า หลินหยุนเจ้าเด็กนี่ไม่รู้ว่าไปจ้างนักแสดงคนนี้มาจากไหน ไม่เลยจริงๆ เวลาที่พูดโกหกสีหน้าไม่เปลี่ยนเลย!”

เหลินเหลยหัวเราะเสียงดังแล้วพูดเยาะเย้ยว่า “เฮ้ย หลินหยุน หัวสมองแกถูกเตะจนได้รับกระทบกระเทือนไปแล้วล่ะ! มีตั้งหนึ่งพันล้าน แกกำลังโกหกใครอยู่เหรอ?

“พี่เห้า พี่ว่าเจ้าเด็กนี่กำลังเล่นตลกหรือเปล่า ต่อหน้ากรรมการทั้งสองคน ถึงกับยังกล้าขี้โม้อีก เขานึกว่ากรรมการของตระกูลหลินพวกเรากินหญ้ารึไง?”

หลินเห้าพูดด้วยสีหน้าดูถูกว่า “เจ้าเด็กนี่กลายเป็นคนของตระกูลหลินของพวกเรา ทำให้ตระกูลหลินพวกเราต้องอับอายขายขี้หน้า! ไม่ได้การแล้ว ฉันจะต้องหาทางไล่เขาออกจากตระกูลหลินให้ได้เลย!”

สายตาของหลินโร่หลันก็ยิ่งเหยียดหยามมากขึ้น“หลินหยุนเอ้ยหลินหยุน อาการยโสโอหังของแกมันช่างน่าขยะแขยงจริงเลย!”

“เป็นคนตระกูลหลินเหมือนแกด้วยแล้ว ฉันก็ยิ่งรู้สึกขายหน้าไปด้วย!

“ฉันจะต้องหาทางไล่แกออกจากตระกูลหลินให้ได้! จะไม่ยอมให้แกต้องทำให้น้องสาวฉันต้องเดือดร้อนไปด้วยเป็นอันขาด!”

หลินโล่เฉินมองดูหลินหยุนด้วยสายตาเย็นชา สีหน้าบึ้งตึง “มันช่างขายหน้าจริงๆเลย! ต่อหน้ากรรมการตรวจสอบ แกถึงกับยังกล้ายโสโอหังอีก! ประเดี๋ยวถูกกรรมการตรวจสอบจับได้ ฉันจะดูซิว่าแกจะตกอยู่ในสภาพยังไง!”

หานเจียวเจียวหัวเราะด้วยเสียงแหลมของเธอแล้วพูดว่า “ฮาๆ ทุกคนได้ยินหรือยัง? หนึ่งพันล้าน เจ้าเด็กนี่ไปหาผู้หญิงคนนี้มาช่วยพูดว่าหนึ่งพันล้าน!”

“เขาคิดว่ากรรมการตรวจสอบเป็นไอ้โง่ หรือคิดว่าตระกูลหลินพวกเราเป็นไอ้งั่งกันหมด!”

“พี่ตงหัวนี่ก็คือลูกชายที่แสนดีของพี่สินะ! ร้ายกาจจริงๆ หนึ่งพันล้าน กำไรเพิ่มขึ้นหนึ่งร้อยเท่าเลย!

หานเจียวเจียวพูดเยาะเย้ยด้วยเสียงเล็กเสียงน้อย

สวี่เหม่ยเย้นพูดเยาะเย้ยเพิ่มเติมว่า “ร้ายกาจจริงๆ ความสามารถในการคุยโวช่างร้ายกาจจริงๆ! ตระกูลหลินทั้งตระกูล ก็คงไม่มีใครสู้เขาได้อีกแล้ว!”

“ถูกต้อง เจ้าเด็กนี่มีความสามารถคุยโม้เป็นที่หนึ่งของตระกูลหลินอย่างแน่นอน ไม่มีใครเทียบได้อีกแล้ว”

“พี่ตงหัว ลูกชายของพี่คนนี้ สุดยอดจริงๆเลยนะ!” หลินตงเย่วพูดแดกดันอย่างเยาะเย้ย

“ฮาๆ เดิมทีนึกว่าในที่สุดหวางซูเฟินได้พบกับลูกในไส้แล้ว ต่อไปก็คงไม่มีปมด้อยอีก แต่นึกไม่ถึงว่าลูกชายคนนี้ ถึงกับเป็นอย่างนี้ มันเป็นเหมือนสวรรค์จงใจส่งมากลั่นแกล้งหวางซูเฟินให้ทนทุกข์ทรมานโดยเฉพาะ ต่อไปถ้าบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปตกทอดถึงมือเจ้าเด็กนี่แล้วละก็ คาดว่าไม่ถึงหนึ่งเดือนก็คงล้มละลายไปหมดแล้ว”

“เจ้าเด็กนี่ยโสโอหังขนาดนี้ ฉันยังแปลกใจว่าเขามีชีวิตอยู่รอดมาถึงตอนนี้ได้ยังไง?”

ผู้คนตระกูลหลินเหล่านี้ ต่างก็โจมตีหลินหยุนอย่างไม่หยุดยั้ง

หลินตงหัวสีหน้าละอาย ก้มหน้าลงไม่กล้าพูดอะไร นึกเสียใจลึกๆอยู่ในใจ ถ้ารู้มาก่อนว่าหลินหยุนจะขึ้นไปพูดจาเหลวไหลขนาดนี้ละก็ ยังไงเขาก็ไม่ยอมให้เขาเข้าร่วมประเมินผลงานด้วยเป็นอันขาด

สีหน้าของหวางซูเฟินยังคงเยาะเย้ย มองดูสีหน้าท่าทางคำพูดที่ประชดประชันของคนตระกูลหลินเหล่านั้น ในใจก็หวังให้คนพวกนี้กระโดดสูงมากขึ้น

เพราะถ้ากระโดดยิ่งสูงมากเท่าไหร่ เวลาที่ตกลงมาก็ยิ่งเจ็บหนักมากขึ้นเท่านั้น

ในบรรดาท่านผู้ใหญ่ตระกูลหลินทั้งห้านั้น ท่านสี่อารมณ์ฉุนเฉียวใจร้อนที่สุด รู้สึกทนไม่ไหวอีกแล้ว ทำเสียงฮื่อใส่แล้วพูดว่า “เจ้าเด็กนี่ไม่ได้เรื่องจริงเลย เขาทำเหมือนว่า กรรมการตรวจสอบของตระกูลหลิน เหมือนไอ้โง่ที่หลอกง่ายยังไงก็ได้? เหลวไหลจริงๆ!”

ท่านหลินห้าก็พูดเสริมว่า “นั่นนะสิ ต้องอบรมสั่งสอนเด็กนี่ให้ดีแล้วนะ”

สีหน้าของหลินซื่อเฉิงเรียบเฉยมาก ไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอด

หลินหยุนเพิ่งจะได้พบกับพ่อแม่ที่แท้จริง ช่วงเวลาที่ผ่านมา ทำให้ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนซึ่งก็เป็นเหตุผลที่พอเข้าใจได้ คนที่เป็นปู่อย่างเขาในใจย่อมต้องรู้สึกติดค้างหลินหยุนอยู่บ้าง

แต่ว่าเมื่อพูดตามความจริงแล้ว ในใจของหลินซื่อเฉิงก็ยังรู้สึกเหมือนกันว่า หลินหยุนก็ยโสโอหังเกินไปหน่อย