จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 729

เซี่ยเจี้ยนโก๋ตกตะลึง มองไปยังหลินหยุน ถามด้วยอาการช็อกว่า “นายพูดว่ายังไงนะ!”

“ตอบตกลงเขาไป ถ้าหากคุณยังอยากจะอยู่อย่างมั่นคงในตระกูลเซี่ย” หลินหยุนพูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก

เซี่ยเจี้ยนโก๋ตะคอกเสียงเบาว่า “เหลวไหล! นายรู้หรือเปล่าว่าฐานะของเซียนเซิงตันเฉินนั้นสูงส่งขนาดไหน? นายไม่เห็นเหรอว่า คนตระกูลเซี่ยมากมายขนาดนี้ยังไม่มีใครกล้าที่จะรับภารกิจของเจ้าบ้านเลยแม้แต่คนเดียว?”

“ด้วยฐานะของพวกเราตอนนี้ อย่าว่าแต่เซียนเซิงตันเฉินเลย แม้แต่ลูกศิษย์ของเซียนเซิงตันเฉินก็ยังไม่ได้พบเลย”

หลินหยุนมองดูเซี่ยเจี้ยนโก๋ด้วยสีหน้าเรียบเฉย แล้วแอบส่ายหน้า

ในเวลานี้เอง เซี่ยหยู่เวยที่แอบสังเกตหลินหยุนอยู่เงียบๆนั้น ลุกขึ้นมาอย่างกะทันหัน แล้วพูดด้วยเสียงดังฟังชัดว่า “เจ้าบ้านคะ ฉันยอมช่วยเอาผลงานวิชาฝังเข็มของท่านไปหาเซียนเซิงตันเฉิน เพื่อขอคำชี้แนะค่ะ”

ห้องโถงใหญ่เงียบสงัด เสียงที่สดใสของเซี่ยหยู่เวยดังชัดเจนมาก ก้องกังวานไปทั่วห้องโถงใหญ่

ทันใดนั้น สายตาของทุกคนต่างก็จ้องไปที่ตัวเซี่ยหยู่เวย

หลินหยุนหรี่ตาลงเล็กน้อย มองดูเซี่ยหยู่เวยแวบหนึ่ง ต้องยอมรับจริงๆว่า เซี่ยหยู่เวยมีความกล้าหาญมากกว่าพ่อของเธอเสียอีก

เซี่ยเจี้ยนโก๋ตกตะลึง หลังจากได้สติคืนมา ก็พูดตำหนิเสียงเบาๆว่า “แกจะบ้าเหรอ? เป็นไปได้ยังไงที่แกจะไปพบกับเซียนเซิงตันเฉินได้? อย่าเหลวไหล!”

ท่านเซี่ยมองไปยังเซี่ยหยู่เวย ก็รู้สึกเซอร์ไพรส์ แต่ก็ยังมีความอุ่นใจอยู่บ้าง

“คิดไม่ถึงเลยว่า คนที่กล้ารับภารกิจนี้ของฉัน ถึงกับเป็นสตรีเพศคนหนึ่ง”

เมื่อเห็นว่าเป็นลูกสาวของเซี่ยเจี้ยนโก๋ที่รับภารกิจของนายท่านไปแล้ว ผู้คนตระกูลเซี่ยทั้งหลายต่างรู้สึกเสียหน้าทันที

พวกเขาคนจำนวนมากมายขนาดนี้ยังไม่กล้ารับเลย แกแค่เป็นลูกสาวของเศษสวะตระกูลเซี่ยคนหนึ่ง ถึงกับกล้ารับเชียว

นี่เป็นการตบหน้าพวกเขาชัดๆใช่หรือไม่?

เจ้าสามตระกูลเซี่ยก็รีบลุกขึ้นมา ถามด้วยความเย้ยหยันว่า “น้ำหน้าอย่างนายเหรอที่คิดจะไปพบกับเซียนเซิงตันเฉิน! รู้ไหมว่าเซียนเซิงตันเฉินเป็นใคร? หน้าตาเป็นยังไง? แล้วอยู่ที่ไหน?”

เซี่ยหยู่เวยตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ไม่ทราบค่ะ”

“ฮ่าๆ คุณไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง ถึงกับกล้ารับภารกิจของท่านเซี่ยไป คุณกำลังล้อนายท่านเล่นอยู่หรือเปล่า?” เจ้าสามพูดเยาะเย้ย

เซี่ยหยู่เวยย้อนถามด้วยเสียงเย็นชาว่า “ฉันล้อนายท่านเล่นแล้วจะมีประโยชน์อะไรเหรอ?”

เจ้าสามพูดไม่ออก ก็จริงที่ว่า เอาเรื่องอย่างนี้มาล้อนายท่านเล่น ถึงแม้สามารถแย่งซีนมาได้ชั่วครั้งชั่วคราว แต่ว่าถ้าไม่สามารถที่จะไปพบกับเซียนเซิงตันเฉินแล้ว ก็รังแต่เป็นการหาเรื่องให้ตัวเองเสียหน้าเท่านั้นเอง แล้วยังจะทำให้นายท่านดูถูกอีกด้วย”

คนตระกูลเซี่ยที่เหลือ สีหน้าต่างก็นึกสงสัย

หรือว่าลูกสาวของเซี่ยเจี้ยนโก๋คนนี้ สามารถหาทางที่จะไปพบเซียนเซิงตันเฉินได้เหรอ?”

ถึงแม้ว่าท่านเซี่ยไม่เชื่อว่าเซี่ยหยู่เวยจะสามารถทำภารกิจนี้ได้สำเร็จก็จริง แต่ว่าตระกูลเซี่ยที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ มีเธอเพียงคนเดียวเท่านั้นที่กล้ายืนขึ้นมา

ยังไงก็ตาม ความกล้าหาญนี้ ก็สมควรที่จะได้รับคำชมเชย

“นายจะยอมรับภารกิจอันนี้จริงเหรอ?” ท่านเซี่ยถามด้วยเสียงหนักแน่น

เซี่ยหยู่เวยพยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง “จริงค่ะ”

“นายมีความมั่นใจขนาดไหน?” ท่านเซี่ยถาม

เซี่ยหยู่เวยพูดว่า “เต็มร้อยค่ะ”

ทุกคนต่างตกตะลึง!

ท่านเซี่ยก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย มองไปยังเซี่ยหยู่เวยด้วยสายตาที่แหลมคม

“หรือว่านายเคยรู้จักเซียนเซิงตันเฉินมาก่อนเหรอ?” ท่านเซี่ยถามด้วยความสงสัย

“ไม่รู้จักค่ะ” เซี่ยหยู่เวยตอบอย่างเรียบเฉย

“งั้นแล้วทำไมนายถึงได้มั่นใจขนาดนี้?” ท่านเซี่ยมีความรู้สึกว่า เซี่ยหยู่เวยค่อนข้างยโสโอหังไปแล้ว

คนที่แม้แต่เซียนเซิงตันเฉินก็ยังไม่รู้จักเลย บอกว่ามีความมั่นใจเต็มร้อยที่จะพบกับเซียนเซิงตันเฉินได้ คำพูดนี้ใครจะไปเชื่อ?

การที่เซี่ยหยู่เวยมั่นใจขนาดนั้น ก็ย่อมเป็นเพราะว่าหลินหยุนอย่างแน่นอน

นี่เป็นเพราะว่าหลินหยุนออกหน้ามาบอกให้เซี่ยเจี้ยนโก๋ตอบตกลงเอง

ด้วยช่วงเวลาที่ผ่านมา เซี่ยหยู่เวยได้เข้าใจหลินหยุนเป็นอย่างดี คำพูดที่หลินหยุนเคยรับปากไว้นั้น ไม่เคยผิดคำพูดเลยแม้แต่ครั้งเดียว

เซี่ยหยู่เวยกำลังเสี่ยงเดิมพันอยู่ เดิมพันว่าหลินหยุนจะหาทางที่ไปพบเซียนเซิงตันเฉินได้

ถ้าหากเซี่ยหยู่เวยสามารถทำเรื่องยากขนาดที่คนตระกูลเซี่ยทั้งหมดไม่สามารถทำได้เลย เช่นนั้นแล้วท่านเซี่ยก็จะต้องมองเห็นความสำคัญของครอบครัวพวกเธออย่างแน่นอน

“ถ้าหากแม้แต่ตัวฉันเองก็ยังไม่เชื่อมั่นตัวเองว่าสามารถทำได้ แล้วจะทำสำเร็จได้อย่างไรกัน”

นี่คือคำตอบที่เซี่ยหยู่เวยให้กับท่านเซี่ย