หลินหยุนพูดอย่างเรียบๆว่า “เป็นจริงอย่างแน่นอน”
“ทุกสิ่งทุกอย่างของประเทศชาติ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันเลย สิ่งที่ฉันต้องการก็คือ ความแข็งแกร่งของตัวฉันเองเท่านั้น”
หลินหยุนมองดูสองคนนั้น แล้วพูดด้วยเสียงเข้มว่า “ฉันต้องการเพียงหินทิพย์เท่านั้น”
สมาชิกทีมชาวอังกฤษทั้งสอง ก็แอบปรึกษากันเอง
จากนั้นทั้งสองคนก็พยักหน้าพร้อมกัน แน่นอนที่ว่าทั้งสองคนต่างก็ตกลงที่จะแลกเปลี่ยนกับหลินหยุนแล้ว
“คุณคิดจะแลกเปลี่ยนกันยังไงล่ะ?”
หลินหยุนถามว่า “ในตัวพวกคุณมีหินทิพย์อยู่เท่าไหร่ล่ะ?”
“เพื่อเข้ามาในสนามล่าเจ็ดเผ่า พวกเราได้นำเอาหินทิพย์มาไม่น้อยเลย พวกเราทั้งสองคนรวมกันทั้งหมดมีสามสิบกว่าเม็ด”
“พวกเราสามารถให้หินทิพย์พวกนี้กับคุณหมดเลย แต่ว่าพวกเราต้องการให้คุณใช้แก้วหินเกรดหนึ่งจำนวนสิบห้าเม็ดมาแลก”
หลังจากที่ทั้งสองพูดจบ ก็มองไปยังหลินหยุนด้วยความตื่นเต้น
ในใจพวกเขาแอบคิดอยู่ว่า ถ้าหลินหยุนตอบตกลงเพียงแค่ใช้แก้วหินสิบเม็ด พวกเขาก็สามารถยอมรับได้
แก้วหินจำนวนสิบเม็ด ถ้าหากดวงดีละก็ พวกเขาก็ยังต้องใช้เวลาถึงครึ่งวันจึงจะสามารถ ตามล่ามาได้
ก็เพียงพอกับที่ทีมชาวอังกฤษ สามารถเลื่อนลำดับขึ้นมาได้อีกสองระดับแล้ว
แต่นึกไม่ถึงว่า หลินหยุนกลับไม่ได้คิดจะต่อรองราคาเลย ตอบตกลงไปว่า “ได้”
ในใจทั้งสองคนก็ตื่นเต้นดีใจ ไหนบอกว่าชาวจีนชอบต่อรองราคาที่สุด คิดไม่ถึงว่าเจ้าเด็กชาวจีนคนนี้ถึงกับพูดง่ายขนาดนี้
“แฮะๆ เจ้าเด็กนี้คงยังเด็กเกินไป แม้แต่การต่อรองราคายังทำไม่เป็นเลย” ทั้งสองคนแอบหัวเราะเยาะในใจ
หลินหยุนก็หยิบเอาแก้วหินระดับเกรดห้าออกมา 2 เม็ด เกรดสาม 1 เม็ด และยังมีเกรดสองอีก 1 เม็ด “ให้พวกคุณ!”
แก้วหินระดับเกรดห้า ก็เท่ากับแก้วหินเกรดหนึ่งจำนวน 5 เม็ด แก้วหินระดับเกรดสามเท่ากับเกรดหนึ่งจำนวน 3 เม็ด
นับรวมกันแล้ว ก็เท่ากับระดับเกรดหนึ่งจำนวน 15 เม็ดพอดี
เพื่อแสดงความจริงใจ หลินหยุนก็เอาแก้วหินให้กับสองคนนั้นก่อน
ทั้งสองคนนั้นก็พูดง่าย หลังจากที่ตรวจดูว่าแก้วหินถูกต้องแล้ว จึงยื่นหินทิพย์จำนวน 30 เม็ดให้กับหลินหยุนไป
เมื่อได้หินทิพย์มาแล้ว หลินหยุนก็รีบเก็บไว้ในแหวนเก็บของทันที
หินทิพย์จำนวน 30 เม็ด เพียงพอที่หลินหยุนได้ใช้ไปอีกระยะหนึ่ง
หลังจากนั้น หลินหยุนก็เดินจากไป เพื่อตามหาเป้าหมายใหม่ต่อไป
สมาชิกชาวอังกฤษสองคนนั้น มองดูเงาร่างของหลินหยุนที่เดินจากไปไกล แล้วพูดเยาะเย้ยอย่างดูถูกว่า “คนชาวจีนนี่ ขาดความรักสามัคคีจริงๆ ไม่มีอะไรที่น่ากลัวเลย”
อีกคนหนึ่งก็พูดว่า “คนที่ไม่สนใจผลประโยชน์ของประเทศชาติ กลับสนใจแต่ประโยชน์ส่วนตัวแบบนี้ นับว่าเป็นพวกอัปรีย์จังไรจริงๆเลย!”
“คุณว่าในมือของเจ้าเด็กชาวจีนคนนั้น จะยังมีแก้วหินจำนวนมากอยู่อีกเหรอเปล่า?”
“เป็นไปได้ยังไง? แก้วหินหายากขนาดไหน ฉันกับคุณต่างก็รู้ดี ลำพังเขาแค่คนเดียว ต่อให้เขามีพละกำลังแข็งแกร่งก็ตาม อย่างมากที่สุดก็มากกว่าที่พวกเราตามล่ามาไม่กี่เม็ดเท่านั้นแหละ”
คนนั้นก็พยักหน้า “ถูกต้อง ตามล่าได้ยากมากเลย”
“พวกเราได้แก้วหินมา 15 เม็ดแล้ว คราวนี้อาจไม่แน่จะมีลำดับชื่อที่อยู่เหนือชาวอเมริกาก็ได้”
“อย่าเพิ่งพูดเลย ตามล่าแก้วหินต่อดีกว่า! จะต้องฉวยโอกาสคราวนี้ ทำให้ลำดับที่เลื่อนระดับสูงขึ้นให้ได้ เชื่อว่าพรรคพวกของพวกเรา จะต้องเห็นพวกเราเป็นวีรบุรุษอย่างแน่นอนเลย!”
“ครับผม!”
ระหว่างที่เดินไปตามทางนั้น ในไม่ช้าหลินหยุนก็สามารถตามล่าแก้วหินที่ใช้แลกไปกลับคืนมาได้จำนวน15 เม็ดตามเดิมแล้ว
หลังจากนั้น ก็ได้พบกับสมาชิกทีมฝรั่งเศสจำนวนสองคน
ชายหนุ่มผิวขาวรูปหล่อทั้งสองคน ต่างก็เป็นผีดูดเลือด
“เฮ้เจ้าเด็กน้อย ทำไมคุณเห็นพวกฉันแล้วถึงไม่หนีไปล่ะ? หรือว่ารู้ตัวดีว่าอยู่ต่อหน้า มาร์ควิสเอ็ดเวิร์ดผู้สูงศักดิ์แล้ว คุณไม่มีโอกาสที่จะหลบหนีไปได้ใช่ไหมล่ะ?”
“เออ ไม่เลว ดูไปแล้วคุณก็ยังรู้ตัวดีอยู่มาก!”
“เห็นแก่ที่คุณยังรู้ตัวดีอยู่ ขอเพียงแค่คุณส่งแก้วหินในตัวที่ตามล่ามาได้ออกมาให้หมด ฉันก็จะไม่ฆ่าคุณ”
หลินหยุนหยิบหินทิพย์เม็ดหนึ่งออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย แล้วถามว่า “ในตัวของพวกคุณมีสิ่งนี้หรือเปล่า?”
ผีดูดเลือดทั้งสองต่างก็ตกตะลึง “แปลกจังเลย ในตัวของคุณทำไมถึงมีหินทิพย์พวกนี้ด้วยล่ะ? ของพวกนี้มันมีแต่ที่โลกตะวันตกเท่านั้นนะ!”
“เจ้าหนู คุณไปเอาหินทิพย์นี่มาจากไหนกัน?” ผีดูดเลือดทั้งสองจ้องหน้าหลินหยุนด้วยสีหน้าไม่เป็นมิตร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...