จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 80

บทที่ 79 ลูกปัดหิน

วันรุ่งขึ้น หลินหยุนทำตามสัญญา ไปที่บ้านของเฉียนหัวชิง

จากนั้น เวลาเก้าโมงเช้า เจี่ยงสงได้ส่งรถมารับเฉียนหัวชิงและหลินหยุนไปด้วยกัน

รถจอดที่โรงแรมวิกตอเรีย ซึ่งเป็นโรงแรมระดับห้าดาวในหลินโจว และเป็นโรงแรมชั้นนำแห่งหนึ่งในหลินโจว

หลินหยุนและเฉียนหัวชิงถูกคนของเจี่ยงสงพาไปที่ห้องชุดเพรสเดนเชียลสวีทชั้นบนสุด

หลินหยุนตามเฉียนหัวชิงเข้าไปในห้อง และพบว่าห้องใหญ่มาก และมีคนนั่งอยู่หลายคน ข้างหลังพวกเขาทุกคนมีบอดี้การ์ดยืนอยู่ ส่วนเจี่ยงสงนั่งอยู่ในตำแหน่งแรกทางซ้าย

“ท่านเฉียน คุณมาแล้วเหรอ!” เมื่อเห็นเฉียนหัวชิง เจี่ยงสงก็ทักทายเขาอย่างสุภาพทันที

สายตาของคนอื่นๆในห้อง มองไปที่เฉียนหัวชิงทันที

คนที่สวมชุดฝึกฝนสีเทา ผมหงอกแต่ผิวหน้าอ่อนเยาว์ สองมือได้ถือวอลนัทกลมๆสองลูก ชายชราหันไปรอบๆ ยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า “นี่คือปรมาจารย์เฉียนหัวชิงที่มีชื่อเสียงในการตรวจสอบสมบัติล้ำค่าใช่ไหม? ท่านเจี่ยงช่างเก่งกาจมากสามารถเชิญปรมาจารย์เฉียนหัวชิงมาได้!”

เจี่ยงสงไม่ได้สังเกตหลินหยุนที่อยู่ด้านหลังเฉียนหัวชิง เมื่อได้ยินก็หัวเราะ “ท่านเฉียน นี่คือเศรษฐีแห่งเหอหยาง ชื่อหวางจื้อเหอ ท่านหวาง!”

เฉียนหัวชิงรีบโค้งคำนับแสดงความเคารพ “เคยได้ยินแต่ชื่อเสียงของเศรษฐีแห่งเหอหยางมานานแล้ว เคยพบท่านหวางในการประชุมทางธุรกิจ วันนี้เจอกันอีกครั้ง ท่านหวางสง่างามมากกว่าก่อน!”

“ปรมาจารย์เฉียนชื่นชมเกินไป หวางจื้อเหอยิ้มเล็กน้อย และโค้งคำนับเป็นการตอบรับ

“ท่านเฉียนเชิญนั่ง!” เจี่ยงสงพูด

“ขอบคุณครับท่านเจี่ยง!” เฉียนหัวชิงพูด

เฉียนหัวชิงนั่งลง ในขณะนี้ เจี่ยงสงพึ่งสังเกตเห็นหลินหยุน

“หลิน คุณหลิน! คุณมาที่นี่ได้ไง? เจี่ยงสงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะอุทานออกมา

เฉียนหัวชิงก็ตกตะลึง และถามด้วยความสงสัย “ท่านเจี่ยงรู้จักคุณหลินเหรอ?”

“รู้จัก รู้จัก ฉันและคุณหลินเป็นคนรู้จักเก่า ฮ่าฮ่า… …” เจี่ยงสงยิ้มแหย่ๆเล็กน้อย

เฉียนหัวชิงแนะนำว่า “คนที่ฉันเคยพูดถึงปรมาจารย์ตรวจสองสมบัติล้ำค่า ก็คือคุณหลิน”

“อะไรนะ!” เจี่ยงสงตกตะลึง เหลือบมองหลินหยุนที่ทำสีหน้าเย็นชา จากนั้นก็เดินไปหาเฉียนหัวชิง และกระซิบถาม “ท่านเฉียนคุณจำผิดหรือเปล่า คุณหลินเป็นหมอเทพไม่ใช่เหรอ” ทำไมตอนนี้กลายเป็นปรมาจารย์ตรวจสอบสมบัติล้ำค่า!

เฉียนหัวชิงก็ตกตะลึงเช่นกัน และถามอย่างสงสัย “หมอเทพ? คุณหลินเป็นปรมาจารย์ตรวจสอบสมบัติล้ำค่าที่เก่งกาจมาก ทำไมถึงกลายเป็นหมอเทพได้อย่างไร?”

เจี่ยงสงกลุ้มใจ สับสนในใจ หรือว่าคุณหลินนอกจากการรักษาโรคแล้ว ยังสามารถตรวจสอบสมบัติล้ำค่าได้?

“อย่าพึ่งไปสนใจเรื่องนั้นเลย ในเมื่อมาแล้ว คงไม่สามารถไล่ออกไปได้!”

เจี่ยงสงยิ้มและทักทาย “คุณหลิน เชิญนั่งลง!”

หลินหยุนเงียบ และเดินไปนั่งข้างๆเฉียนหัวชิง จุดประสงค์ที่เขามาคือ ต้องการดูว่าสมบัติชิ้นนี้เป็นเครื่องรางหรือไม่

“ท่านเจี่ยง พวกเรามาถึงแล้ว ท่านเจียงแห่งชิ่งหยางเมื่อไหร่จะมาถึง?” คนที่มีรูปร่างผอมบาง ชายวัยกลางคนที่มีหน้าตาน่าเกลียด ถามด้วยน้ำเสียงแปลกๆ

นี่คือเศรษฐีในเมืองชิงหยางชื่อหูเต๋อลี่

เจี่ยงสงพูด “ฉันจะรู้ได้อย่างไร? ฉันก็ได้รับเชิญจากเขาด้วยเช่นกัน ถ้าครั้งนี้เขาไม่สามารถเอาสมบัติล้ำค่าออกมาได้ หรือนำสมบัติที่ไร้ค่ามาแล้วบอกว่าเป็นสมบัติล้ำค่า ครั้งนี้พวกเราต้องร่วมกันจัดการเขา!”

“ได้ ถ้าเจียงจงโยวกล้าเล่นตลกกับพวกเราจริงๆ จะได้เห็นดีกัน!” หูเต๋อลี่พูดด้วยเสียงแปลกประหลาด

หวางจื้อเหอยิ้มและพูดว่า “ทั้งสองท่านไม่ต้องกังวล สุภาษิตพูดไว้ว่าอยากเห็นสิ่งของดีๆต้องใช้เวลา ในเมื่อท่านเจียงบอกว่ามีสมบัติล้ำค่า ฉันคิดว่าเขาคงไม่พูดเรื่องไร้สาระ รอไปก่อน!”

ในขณะนี้ ประตูห้องถูกเปิดออก มีชายวัยกลางคนร่างเตี้ยพาคนเข้ามา ข้างหลังเขามีชายชราร่างผอมเหลือแต่กระดูก เหล่ตาเล็กน้อย ไม่รู้ว่าตาเล็กหรือเป็นเพราะอะไร ทำให้แทบมองไม่เห็นตาของเขาเลย

ตั้งแต่ชายชราคนนี้เข้ามาในห้อง อุณหภูมิของห้องดูเหมือนจะลดลงเล็กน้อย