หลินหยุนมองท่าทางอันประหลาดของอิจิโร่ มุรามาสะ จู่ๆ ก็เกิดความสยองขึ้นในใจ
ราวกับสัตว์ร้ายแสนอันตรายตัวหนึ่ง กำลังตื่นขึ้น
ในที่สุดอิจิโร่ มุรามาสะก็ดึงสิ่งนั้นออกมา
มันเป็นดาบ ดาบซามูไรแบบญี่ปุ่น ยาวประมาณ 25 นิ้ว ในบรรดาอาวุธ นับว่าเป็นอาวุธแบบสั้น
บนตัวดาบเล่มนั้น มีเลือดและเนื้อของอิจิโร่ มุรามาสะ เปื้อนอยู่บนนั้น
แต่เพียงพริบตา เลือดและเนื้อที่เปื้อนอยู่บนดาบ หายไปทันที
คิดไม่ถึงว่าจะโดนดาบกลืนกินไปแล้ว
อีกทั้งแสงโลหิตบนดาบ ยังสว่างขึ้นอีก
“เหอะๆ ปรมาจารย์หลิน สิ่งล้ำค่าของตระกูลมุรามาสะ ดาบปีศาจมุรามาสะ เคยได้ยินหรือเปล่า”
อิจิโร่ มุรามาสะ ยิ้มด้วยใบหน้ากระหายเลือด เหมือนสัตว์ร้ายที่จะกระโจนเข้ามาขย้ำ
เหล่านินจาญี่ปุ่นที่สงสัยในตอนแรก จู่ๆ ก็แน่ใจในการคาดเดาของตัวเอง
“เป็นไปตามคาด ดาบเล่มนั้นคือดาบปีศาจมุรามาสะ!”
“มิน่าล่ะ หาไม่เจอสักที่ ที่แท้เขาซ่อนไว้ในตัวของคนตระกูลมุรามาสะมาตลอด!”
สีหน้าของชาวจีน เต็มไปด้วยความสงสัย
สิ่งล้ำค่าของตระกูลมุรามาสะงั้นเหรอ พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน
ก็แค่ดาบเล่มเดียวไม่ใช่หรือไง มีอะไรพิเศษเหรอ
แต่พวกหมอเฒ่าอายุ 90 ปีขึ้นไป กลับทำท่าทางเหมือนเห็นผี ตกใจจนอุทานออกมาว่า “ดาบปีศาจมุรามาสะ!”
“เป็นไปได้ยังไง! ดาบปีศาจเล่มนั้น ถูกปรมาจารย์เฉิน ทำลายด้วยมือตัวเอง ไปตั้งแต่ปีนั้นแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ทำไมถึงมาอยู่ในมือตระกูลมุรามาสะ!”
มีคนข้างๆ ถามว่า “ดาบปีศาจมุรามาสะยอดเยี่ยมมากเลยเหรอ ทำไมพวกเราถึงไม่เคยได้ยินมาก่อน”
พวกหมอเฒ่าฝืนยิ้มแล้วพูดว่า “ตอนดาบปีศาจของตระกูลมุรามาสะ โด่งดังมีชื่อเสียง พวกนายยังอยู่ในท้องแม่อยู่เลย!”
“ความน่ากลัวของดาบปีศาจเล่มนั้น ไม่มีใครอยากนึกย้อนกลับไป”
“อันที่จริงดาบปีศาจมุรามาสะ ยังมีอีกชื่อหนึ่งคือ ดาบฆ่าเทพ!”
“ความหมายที่แฝงอยู่ก็คือฆ่าฟันแดนเทพโดยเฉพาะ!”
นักบู๊หนุ่มข้างๆ ถึงกับมีสีหน้าหวาดกลัว
ปรมาจารย์บู๊เป็นบุคคลที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกบู๊ แดนเทพคือการมีอยู่ในตำนานบู๊
แต่ดาบปีศาจมุรามาสะ กลับได้รับการขนานนามว่าฆ่าฟันแดนเทพโดยเฉพาะ!
“พูดโม้หรือเปล่า! ทั้งโลกบู๊ของจีน มีหมอเทพหลินเป็นแดนเทพ ในเมื่อดาบปีศาจมุรามาสะยอดเยี่ยมขนาดนี้ ในตอนนั้นพวกนินจาญี่ปุ่น คงไม่มีทางแพ้หรอก!” นักบู๊หนุ่มดูไม่ค่อยเชื่อ
เป้าหมายทั้งชีวิตของเขา เพียงแค่สามารถเป็นปรมาจารย์บู๊ ส่วนเรื่องแดนเทพ แค่คิดเขายังไม่กล้า
คุณจะให้เขาเชื่อว่าดาบเล่มเดียว สามารถฆ่านักบู๊แดนเทพได้อย่างไร
เหมือนพวกหมอเฒ่าก็รู้ จะทำให้คนหนุ่มพวกนี้เชื่อ เป็นเรื่องยากมาก
เพราะถ้าพวกเขาไม่เห็นความน่ากลัวของดาบปีศาจมุรามาสะด้วยตาตัวเอง พวกเขาก็ไม่เชื่อเหมือนกัน ว่าดาบเล่มนี้สามารถฆ่าผู้แข็งแกร่งแห่งแดนเทพได้
ดังนั้น พวกเขาจึงไม่อธิบาย ทำได้เพียงยิ้มอย่างเย็นชา และพูดว่า “พวกนายดูต่อไป ก็จะเข้าใจเองว่าจริงหรือเปล่า”
อิจิโร่ มุรามาสะจับดาบปีศาจสีเลือดในมือ เดินเข้ามาหาหลินหยุนทีละก้าว สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มโหดเหี้ยม
สีหน้าหลินหยุนเคร่งขรึม ซึ่งน้อยมากที่จะได้เห็น เขามองดาบในมืออิจิโร่ มุรามาสะ แล้วพูดเสียงต่ำ “คิดไม่ถึงว่าจะเป็นของกลั่นโลหิต!”
“ที่แท้ นายเป็นทายาทเผ่ามารดำ!”
เผ่ามารดำ หนึ่งในหมื่นตระกูลบำเพ็ญเซียน ชอบใช้ร่างกายตัวเองตีอาวุธออกมาเป็นที่สุด
อาวุธของพวกเขา กระหายเลือด โหดเหี้ยมเป็นอย่างมาก อยู่ด้วยการพึ่งพาเลือด
เมื่อเป็นเช่นนี้ อาวุธและตัวเอง ไม่แบ่งเขาแบ่งเรา พลานุภาพแข็งแกร่ง เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมและชั่วร้าย
เผ่ามารดำในบรรดาตระกูลบำเพ็ญเซียน เป็นตระกูลที่มีอำนาจแข็งแกร่ง ในสองจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่
ตอนนั้นหลินหยุนเคยต่อกรกับสองจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งเผ่ามารดำ โดยไม่สามารถหาผู้แพ้ผู้ชนะได้
มิน่าล่ะ สมรรถภาพทางกายของอิจิโร่ มุรามาสะ จึงแข็งแกร่งห่างชั้นกับนักบู๊ทั่วไปมาก
สายเลือดในเผ่ามารดำ มีสายเลือดปีศาจในตัวอยู่แล้ว โด่งดังเรื่องความแกร่งกล้าของร่างกาย และวิชาที่ชั่วร้ายโหดเหี้ยม
ถึงสายเลือดในร่างกายอิจิโร่ มุรามาสะ จะมีสายเลือดปีศาจเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์จากพัน แต่ก็แกร่งกล้ากว่านักบู๊ทั่วไปมาก
ก่อนหน้านี้มีทายาทเผ่าสัตว์ปีกคนหนึ่ง มาฆ่าหลินหยุนจากญี่ปุ่น
ตอนนี้หลินหยุนเจอทายาทเผ่ามารดำอีกคนแล้ว
ดูเหมือนว่า มีตระกูลบำเพ็ญเซียนอันแกร่งกล้า อยู่บนโลกนี้อย่างน้อยๆ ก็หลายตระกูล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...