จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 831

ในที่สุดร่างของฮิโระชิ ทาเคดาก็ปรากฏขึ้น

ใบหน้าซีดขาวของเขา เต็มไปด้วยความโกรธ

“ปรมาจารย์หลิน คุณเก่งกาจจริงๆ! ถึงกับหาศูนย์ค่ายกลของฉันพบ”

“อย่างไรก็ตาม ค่ายกลความเป็นตายหยินหยางของฉันนั้น ไม่ได้ถูกคุณทำลายลงได้ง่ายๆ!”

“เมื่อกี้ คุณได้เห็นค่ายกลความเป็นตายแล้ว จากนี้ไป ฉันจะให้คุณเจอกับค่ายกลหยินหยาง!”

ฮิโระชิ ทาเคดายื่นมือออกไปและตะโกนว่า “ออกมาเถอะ ยมทูต!”

พลังปราณสีดำที่ลอยอยู่ระหว่างท้องฟ้าและผืนดิน จู่ๆก็เริ่มรวมตัวกัน

พลังปราณสีดำเหล่านั้นคือวิญญาณอาฆาตของทหารหลายหมื่นนายของมัตซุย

ตอนนี้ พลังปราณสีดำภายใต้การใช้ค่ายกล กำลังหลอมรวมเข้าด้วยกันเพื่อสร้างวิญญาณอาฆาตขนาดใหญ่

วิญญาณอาฆาตนั้นสวมชุดสีขาว ผมยาวห้อยลงมาที่เอว มันไม่มีอวัยวะทั้งห้าปรากฏ เป็นคนไร้หน้า

ฮิโระชิ ทาเคดากระโดดลงมายืนต่อหน้าหลินหยุน

ส่วนคนไร้หน้าชุดขาวนั้นยืนอยู่ข้างหลังหลินหยุน

หนึ่งขาวหนึ่งดำ ประกบหลินหยุนไว้ตรงกลาง

“เกิดมาเป็นผู้ชาย ชีวิตมันยาก ไม่เหมือนกลับไป ไม่เหมือนกลับไป!”

"บนทางไปยมโลก ลืมความคับข้องใจของชาติก่อน อดีตชาติจะกลายเป็นเถ้าธุลี"

ฮิโระชิ ทาเคดา คนไร้หน้าชุดขาว กำลังเปล่งเสียงออกมาเหมือนมนต์สะกด

เสียงนั้นราวกับมนต์วิเศษที่ไหลผ่านหูของผู้คน

หลินหยุนร่ายมนต์เงียบสงัดใส่หูของฉินหลัน ดังนั้นฉินหลันจึงไม่ได้รับผลกระทบอะไรจากเสียงเหล่านั้น

“หึ ลูกไม้ตื้นๆ!”

เสียงของหลินหยุนเรียบเฉย พลังทิพย์สายหนึ่งถูกส่งออกไป จากนั้นดาบเฮ่าเทียนก็พาแสงสีแดงพุ่งเข้าไปฟันใส่ฮิโระชิ ทาเคดาอย่างรุนแรง

แต่ว่า ดาบเฮ่าเทียนกลับแทงทะลุผ่านร่างกายของฮิโระชิ ทาเคดาไปโดยตรง

ส่วนฮิโระชิ ทาเคดานั้นกลับยังปลอดภัยดี และยังคงท่องมนต์วิญญาณเหล่านั้นต่อไป

“หึหึ ปรมาจารย์หลิน ในค่ายกลฉันเป็นอมตะ!”

“อย่าต่อสู้โดยไม่จำเป็นอีกเลย รอความตายซะเถอะ!”

ฮิโระชิ ทาเคดาพูดด้วยรอยยิ้มภาคภูมิใจ

สายตาของหลินหยุนขยับเล็กน้อย เขามองไปที่คนไร้หน้าในชุดขาว จากนั้นก็มองไปที่ฮิโระชิ ทาเคดาในชุดดำอีกครั้ง

“ก็แค่คาถาลวงตา คิดว่าจะซ่อนมันจากฉันได้หรือไง?”

หลินหยุนไม่ได้โจมตีใส่ฮิโระชิ ทาเคดา แต่จู่ๆเขาก็ตัดช่องว่างทางด้านซ้ายด้วยดาบ

พรูด!

เงาดำถูกตัดออกด้วยดาบของหลินหยุน

น่าแปลกใจที่กลับมีฮิโระชิ ทาเคดาอีกคนหนึ่ง

“ดีนี่ปรมาจารย์หลิน แข็งแกร่งมาก!”

ฮิโระชิ ทาเคดาลุกขึ้นและเช็ดเลือดที่มุมปากของเขา ตรงหน้าอกของเขาถูกดาบเฮ่าเทียนฟันจนได้รับบาดเจ็บเป็นแผลลึก จนมองเห็นกระดูกสีขาวได้รางๆ

ดูเหมือนว่า ในแง่ของความแข็งแกร่งทางกายภาพ อาจารย์หยินหยาง ผู้นี่จะด้อยกว่าอิจิโร่ มุรามาสะอยู่มาก

“ฉันไม่เชื่อว่าฉันไม่สามารถฆ่าคุณได้!”

ใบหน้าของฮิโระชิ ทาเคดาแสดงท่าทางเกรี้ยวกราด เขากระอักเลือดออกมาจากปาก สองมือประสานแน่นและเอ่ยออกมาเสียงดัง “หยินหยางผสาน เป็นตายฟื้นคืน!"

คนไร้หน้าชุดขาวจู่ๆก็ร้องออกมาอย่างน่ากลัวจากนั้นก็ถูกพลังสายหนึ่งดูดเข้าไป

เงาเสมือนของฮิโระชิ ทาเคดาเองก็ถูกดูดไปด้วยเช่นกัน

ในค่ายกล จู่ๆก็ปรากฏลำแสงสีดำและสีขาวอย่างกะทันหัน ราวกับมังกรยักษ์สองตัวที่วนกันเป็นวงกลมและประสานกัน จากนั้นก็รวมเข้าด้วยกันในทันใด

ในช่วงเวลาของการรวมตัวของลำแสงขาวและดำ โลกทั้งใบดูราวกับสั่นสะท้านไปชั่วครู่ ท้องฟ้าที่แต่เดิมมืดมิดดั่งนรกก็กลับคืนสู่แสงสว่างในทันใด

ค่ายกลความเป็นตายหยินหยางในเวลานี้ ดูเหมือนจะสลายไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม หลินหยุนไม่คิดว่า ฮิโระชิ ทาเคดาจะสลายค่ายกลไป

อีกทั้งพลังของค่ายกลความเป็นตายหยินหยางทั้งหมดกลับรวมตัวกันเป็นลำแสงทั้งสองนั่น

ต่อจากนี้ไป จะต้องเป็นการโจมตีสนั่นแผ่นดินแน่!

“ปรมาจารย์หลิน ไปลงนรกซะเถอะ!”

ฮิโระชิ ทาเคดาหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง มือทั้งสองชี้ไปที่หลินหยุนจากนั้นก็ฟันลงไปอย่างแรง

บูม!