งูยักษ์ที่มีรูปร่างใหญ่ขนาดนี้ โดยปกติมันจะปรากฏตัวแค่ในเขตป่าร้อนชื้น
แต่ตอนนี้มันกลับปรากฏตัวที่ชายแดนฝั่งตะวันตกของประเทศจีน
มันต้องมีเรื่องอะไรผิดปกติแน่นอน ไม่ต้องถามก็รู้ งูยักษ์ตัวนี้คือสัตว์ทิพท์ที่คอยคุ้มครองยาวิเศษต้นนั้นอย่างแน่นอน
แต่ว่ายาวิเศษอยู่ไหนละ?
นักบู๊ทั้งหลายไม่กล้าเดินเข้าไป สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
งูยักษ์ที่มีรูปร่างใหญ่ขนาดนี้ มีเกล็ดที่แข็งแกร่งมากๆ แม้แต่พลังของนักบู๊ขั้นแดนพรสวรรค์ ก็ไม่อาจจะทำลายเกล็ดอันแข็งแกร่งของมันได้
"งูยักษ์ใหญ่ขนาดนี้ มันเป็นปีศาจแล้วใช่ไหม!"
"ถึงแม้จะไม่ใช่ปีศาจจริงๆ แต่ก็คงใกล้จะถึงขั้นนั้นแล้ว!"
"แต่มันนอนขดตัวอยู่ตรงนั้น พวกเราจะไปเอายาวิเศษยังไง?"
นักบู๊ทุกคนขมวดคิ้วและคุยกัน
ผู้อาวุโสชิ่งกั๋วถัยของสำนักอัคคี ใช้สายตามองเว่ยซิวหมิงของสำนักเฟยอวิ๋นทันที
เว่ยซิวหมิงก็มองไปที่เขาเหมือนกัน
จู่ๆชิ่งกั๋วถัยก็จับนักบู๊วัยรุ่นคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆตัวเอง ยกขึ้นมาเหมือนเขาเป็นลูกไก่ จากนั้นก็โยนนักบู๊คนนั้นลงไปที่งูยักษ์อยู่ทันที
"อ๊าก!"
นักบู๊คนนั้นกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว
งูยักษ์ที่นอนขดตัวอยู่ จู่ๆก็ขยับตัวทันที
การเคลื่อนไหวของมันไม่มีเสียงเลย แต่การเคลื่อนไหวของมันนั้นเร็วมากๆ
มันอ้าปากขนาดใหญ่และกลืนนักบู๊คนนั้นเข้าไปทันที
การเคลื่อนไหวของมัน ใช้เวลาเพียงแค่นิดเดียว
นักบู๊ทุกคนมองเห็นเหตุการณ์นี้แล้วอึ้งทันที
มีคนจำนวนมาก แต่ไม่มีใครกล้าพูดออกเสียงเลย และมันก็เงียบอย่างน่ากลัว
ผ่านไปสักพัก จู่ๆก็มีนักบู๊คนหนึ่งวิ่งไปทางด้านข้างทันที
นักบู๊คนนั้นอ้วกออกมาทันที
"ไอ้สัตว์เดรัจฉานตัวนี้ กลืนคนเข้าไปเลย!"
เมื่อเห็นงูยักษ์ขยับท้องของตัวเอง สามารถคาดเดาได้เลยว่าไอ้สัตว์เดรัจฉานตัวนี้กำลังย่อยสลายนักบู๊คนนั้นที่กลืนเข้าไปอย่างแน่นอน
"ดูสิ ด้านบนของเสาหินสีน้ำตาลที่อยู่ตรงกลางของงูยักษ์ มีหญ้าสีแดงต้นหนึ่งอยู่!"
"มันน่าจะเป็นยาวิเศษแน่ๆ?"
"ตรงนี้เป็นภูเขาหัวโล้น มีหญ้าเพียงต้นเดียว มันต้องเป็นยาวิเศษที่พวกเราตามหาอย่างแน่นอน!"
หลินหยุนที่ยืนอยู่ด้านหลัง เมื่อมองเห็นต้นหญ้าสีแดงนี้แล้ว สายตาของเขาขยับเล็กน้อย:"เป็นหญ้าเผาจิตมังกรคบเพลิงจริงๆด้วย!"
สายตาของหลินหยุนสังเกตลักษณะภูมิประเทศโดยรอบ
ลักษณะภูมิประเทศของที่นี่แปลกมากๆ ดูเหมือนมันจะเป็นหน้าผา แต่หน้าผานี้มันลื่นและเงาเหมือนกระจก
และดินของหน้าผานี้โดนเผาไหม้ตลอดเวลา ทำให้ดินแข็งมากๆ เหมือนกับเครื่องปั้นดินเผา
"ตรงนี้น่าจะเป็นที่พักอาศัยของมังกรคบเพลิง มีเพียงที่พักอาศัยของมังกรคบเพลิงเท่านั้นถึงจะมีดินที่แข็งมากๆอย่างนี้
"แต่ตรงนี้ไม่ใช่แดนศักดิ์สิทธิ์ที่ได้รับพรแห่งฟ้าดิน ทำไมมังกรคบเพลิงต้องพักอาศัยอยู่ตรงนี้ด้วย?"
มังกรคบเพลิงเป็นสัตว์ดุร้ายและแข็งแกร่งมากๆ ถ้ามันอาศัยอยู่ที่ไหนนานๆ แปลว่าสถานที่นั้นๆต้องมีสิ่งของที่มันสนใจและอยากได้
แต่หลินหยุนสังเกตลักษณะภูมิประเทศแล้ว มันเป็นแค่ภูเขาธรรมดา มันน่าจะไม่มีสิ่งของที่ดึงดูดความสนใจของมังกรคบเพลิงได้
"ทำยังไงดี ? งูยักษ์ตัวนี้ดุร้ายมากๆ มันต้องเป็นสัตว์ทิพท์ที่คอยปกป้องยาวิเศษต้นนั้นอย่างแน่นอน!"
"ช่างมันเถอะ เราไม่อยากได้แล้ว ถึงแม้ยาวิเศษจะเป็นของดี แต่ชีวิตสำคัญกว่า!"
นักบู๊จำนวนมากผิดหวังและส่ายหัว พวกเขาเริ่มถอยหลัง
ชิ่งกั๋วถัยมองไปที่งูยักษ์ จู่ๆก็พูดอย่างเย็นชา:"ไอ้สัตว์เดรัจฉาน ฉันจะไปสู้กับแกเอง!"
ขณะพูด เขาก็กระโดดขึ้นกลางอากาศและต่อยหมัดใส่งูยักษ์ทันที
ความเร็วของงูยักษ์น่ากลัวมากๆ และการเคลื่อนไหวของมันก็ไม่เกิดเสียงอะไรเลย มันอ้าปากกว้างๆและกัดไปที่ชิ่งกั๋วถัย
ชิ่งกั๋วถัยมีพลังที่แข็งแกร่งและเตรียมตัวมาแล้ว และต่อยหมัดเข้าไปที่ลำคอของงูยักษ์ทันที
ตู๊ม!
งูยักษ์ถูกหมัดของชิ่งกั๋วถัยโจมตีจนต้องถอยหลังออกไป
แต่ชิ่งกั๋วถัยก็โดนแรงกระแทกจนต้องถอยหลังเหมือนกัน และถอยหลังไปหลายก้าวถึงจะสามารถหยุดได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...