จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 852

ในสำนักชิงชาง ตี๋ซานถิงมีฉายาว่า นักฆ่ากำจัดประไพนาง

ชายคนนี้ชอบเด็กสาวสวย ๆ มากเป็นพิเศษ เด็กสาวจำนวนมากต่างเคยถูกเขาจับมาทรมาน

ยิ่งเด็กสาวที่มีฐานะไม่ธรรมดา ก็ยิ่งเป็นที่โปรดปรานของตี๋ซานถิงมากเป็นพิเศษ

เขามองแวบเดียวก็รู้ว่าฐานะของหานหลิงเอ๋อนั้นไม่ธรรมดา อาจเป็นคุณหนูหัวแก้วหัวแหวนของสำนักเฟยอวิ๋นก็ได้

นี่ทำให้หานหลิงเอ๋อรู้สึกสนใจในตัวหานหลิงเอ๋อขึ้นมาทันที

ตามหลักแล้ว ด้วยอายุของตี๋ซานถิง สามารถเป็นคุณปู่ของหานหลิงเอ๋อได้แล้ว แต่ว่า เนื่องจากเขาฝึกวิชาบู๊ ตี๋ซานถิงจึงดูเหมือนคนอายุห้าสิบกว่า ร่างกายแข็งแรงกำยำมาก

เมื่อเห็นสายตาอันชั่วร้ายของตี๋ซานถิง หานหลิงเอ๋อก็ตกใจทันที จนถอยหลังไปอย่างอดไม่ได้

เว่ยซิวหมิงรีบเอาตัวบังหานหลิงเอ๋อไว้ด้านหลัง แล้วยิ้มพลางเอ่ยพูดกับตี๋ซานถิงว่า : “ท่านอย่าถือสาเด็กเลยนะ ยาวิเศษอยู่ด้านหน้านี้เอง ไปเอายาวิเศษก่อนแล้วค่อยว่ากันเถอะ!”

“ไม่รีบ ยาวิเศษค่อยเอาก็ได้ แต่สาวงามอยู่ตรงหน้า ถ้าหากไม่ได้ใช้การให้หนำใจ จะไม่เสียของหรอกเหรอ?” ตี๋ซานถิงยิ้มอย่างชั่วร้ายพลางเดินเข้ามาหาหานหลิงเอ๋อ

“ท่าน นี่ไม่ใช่ลูกศิษย์ธรรมดาของสำนักเฟยอวิ๋น แต่เป็นบุตรสาวของเจ้าสำนัก เห็นแก่หน้าของสำนักเฟยอวิ๋นเถอะ ปล่อยเธอไป วันหลังข้าจะส่งเด็กสาวสิบคนไปให้ท่านด้วยตัวเอง!” เว่ยซิวหมิงร้อนใจแล้ว ถ้าหากตี๋ซานถิงดึงดันที่จะรังแก เขาก็ขวางไว้ไม่อยู่

“ลูกสาวเจ้าสำนัก? เหอะเหอะ ก็เป็นคุณหนูหัวแก้วหัวแหวนเลยล่ะสิ งั้นก็ยิ่งสมใจฉันเลย!” ตี๋ซานถิงถูกใจฐานะของหานหลิงเอ๋อ ยิ่งเป็นคุณหนูฐานะสูงส่ง ตี๋ซานถิงยิ่งสะใจถ้าได้ครอบครอง

ได้ยินเว่ยซิวหมิงพูดอย่างนี้ เขาก็ยิ่งไม่มีทางปล่อยหานหลิงเอ๋อไปแน่นอน

สาวงามผู้แสนเย็นชาและเย่อหยิ่งอย่างเฉินซีเยว่ที่อยู่ด้านข้าง ไม่เข้าตาเขาเลยแม้แต่น้อย

ตี๋ซานถิงพุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็วทันที เพื่อไปจับตัวหานหลิงเอ๋อ

“หยุดนะท่าน!” เว่ยซิวหมิงสะบัดมือ ไปคว้ามือของตี๋ซานถิงที่กำลังจะเข้าไปจับหานหลิงเอ๋อไว้

ถ้าหากเป็นลูกศิษย์ธรรมดาคนหนึ่ง ถูกตี๋ซานถิงจับตัวไปก็ไม่เป็นไร แต่หานหลิงเอ๋อเป็นถึงลูกสาวของเจ้าสำนัก ถ้าหากเกิดเรื่องอะไรขึ้นตอนอยู่กับเว่ยซิวหมิงที่นี่ เว่ยซิวหมิงคงหนีความผิดไปไม่พ้น

“ไสหัวไป!” ตี๋ซานถิงเกรี้ยวกราด เปลี่ยนจากจะจับเป็นพลิกฝ่ามือ กระแทกเข้าใส่หน้าอกของเว่ยซิวหมิงทันที

พลังของเว่ยซิวหมิงก็ไม่ธรรมดา ระหว่างเร่งรีบอยู่นั้น ได้เปลี่ยนทิศทางการโจมตี กระแทกฝ่ามือเข้าใส่ตี๋ซานถิง

ปึก!

เว่ยซิวหมิงถูกโจมตีจนกระเด็นออกไป

“เหอะ อย่างแกเนี่ยนะ คิดจะมาขวางฉัน!”

“ไม่ประมาณกำลังตนเอง!”

ตี๋ซานถิงแสยะยิ้มด้วยสีหน้าเหยียดหยาม จากนั้น ได้พุ่งเข้าไปหาหานหลิงเอ๋อที่ไม่เหลือที่พึ่งพาใด ๆ อีกแล้ว

“คุณหนูแห่งสำนักเฟยอวิ๋นเหรอ จิ๊จิ๊ ไม่รู้ว่ารสชาติจะเป็นอย่างไร!” ตี๋ซานถิงยิ้มชั่วร้าย มองไปที่หานหลิงเอ๋อด้วยท่าทางน่าขยะแขยง

ตี๋ซานถิงยื่นมือจะไปจับหานหลิงเอ๋อ หานหลิงเอ๋อก็ได้ตะโกนร้องเรียกเสียงดัง : “ศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์พี่รอง ช่วยฉันด้วย!”

จางเทียนเยว่สีหน้าถมึงทึง กำหมัดแน่นทั้งสองมือ เขาชอบหานหลิงเอ๋อมาโดยตลอด เพราะหานหลิงเอ๋อเป็นคนสวย ส่วนอีกสาเหตุหนึ่งก็คือเธอเป็นลูกสาวของเจ้าสำนัก ถ้าหากได้แต่งงานกับหานหลิงเอ๋อ อนาคตสำนักเฟยอวิ๋นต้องตกเป็นของเขาจางเทียนเยว่แน่นอน

แต่ว่า มีสาวงามมากมายในใต้หล้า สิ่งที่จางเทียนเยว่สนใจมากที่สุดคือฐานะคุณหนูแห่งสำนักเฟยอวิ๋นของหานหลิงเอ๋อ

ดังนั้น สิ่งที่จางเทียนเยว่ชอบยิ่งไปกว่านั้นไม่ใช่หานหลิงเอ๋อ แต่เป็นฐานะของหานหลิงเอ๋อที่สามารถนำผลประโยชน์มากมายมาสู่เขาได้

หากเป็นผลประโยชน์ที่ต้องให้เขาใช้ชีวิตตัวเองมาแลก อย่างนั้นจางเทียนเยว่คงไม่มีทางทำแน่นอน

ฉะนั้น ตอนที่หานหลิงเอ๋อร้องขอความช่วยเหลือ จางเทียนเยว่กลับนิ่งเฉยไม่แยแสเลยแม้แต่น้อย

ความเย่อหยิ่งบนใบหน้าของเฉินซีเยว่ หายไปจนหมดสิ้นนานแล้ว

พลังของเว่ยซิวหมิงเป็นอย่างไร เธอรู้ชัดเจนดีอยู่แล้ว แม้แต่เว่ยซิวหมิงยังถูกตี๋ซานถิงโจมตีจนกระเด็น สำหรับตี๋ซานถิงแล้ว เธอไม่มีพละกำลังที่จะสู้กลับได้เลย

อีกอย่าง เฉินซีเยว่รู้สึกกลัวแทบขาดใจ ตี๋ซานถิงลามกขนาดนี้ ยิ่งรูปร่างหน้าตาของเธอด้วยแล้ว ตอนนี้จึงคิดแค่อยากจะหาที่หลบซ่อนตัวเท่านั้น

กล้าไปช่วยเหลือหานหลิงเอ๋อที่ไหนกันล่ะ!

อีกอย่างเธอเองก็ไม่มีความสามารถที่จะช่วยหานหลิงเอ๋อได้ ถ้าเกิดเธอออกหน้า แล้วถูกตี๋ซานถิงสังเกตเข้า งั้นเธอต้องถูกตี๋ซานถิงทำร้ายไปด้วยน่ะสิ

หลังจากที่เว่ยซิวหมิงถูกโจมตีจนถอยร่นไป มีเพียงเลือดลมปั่นป่วนเท่านั้น แต่ไม่ได้รับอันตรายใด ๆ

แต่ว่า ตอนนี้เว่ยซิวหมิงกลับนั่งหมดแรงอยู่บนพื้น แสร้งทำเป็นบาดเจ็บสาหัส

ถึงแม้เจ้าสำนักได้มอบหมายให้เขาดูแลหานหลิงเอ๋อ แต่ถ้าหากเขาดึงดันที่จะออกหน้า ชีวิตของตัวเองก็จะตกอยู่ในอันตราย และอาจจะช่วยหานหลิงเอ๋อไม่สำเร็จก็เป็นได้