จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 855

“คงต้องดูอารมณ์ของเขาแล้วล่ะ!” คนที่อยู่ด้านข้างตอบกลับด้วยเสียงสั่นเทาเช่นกัน

หลินหยุนเดินผ่านพวกเขา แต่ไม่มองพวกเขาเลยสักนิด

ความสนใจของหลินหยุน อยู่ที่งูหลามยักษ์เท่านั้น

นี่เป็นปีศาจตัวหนึ่งที่มีพลังอยู่ในระดับเดียวกับหลินหยุน อีกทั้ง อาจจะเปิดจิตทิพย์แล้วด้วย จึงจะมองข้ามพลังของมันไม่ได้

แต่ว่า ก่อนที่จะจัดการกับงูหลามยักษ์ตัวนี้ หลินหยุนตัดสินใจที่จะให้ทุกคนแยกย้ายกันไปก่อน

เพราะ เขารู้สึกว่าที่นี่มีอะไรที่แปลกประหลาดอยู่

นักบู๊ทุกคนต่างจ้องมองไปที่หลินหยุน

“เขาจะจัดการงูหลามยักษ์แล้วเหรอ?”

“เมื่อครู่นี้ คนถึงสองกลุ่มก็ไม่สามารถฆ่างูหลามยักษ์ได้ เขาจะจัดการไหวหรือเปล่า?”

ขณะที่ทุกคนคิดว่าหลินหยุนจะลงมือจัดการกับงูหลามยักษ์นั้น จู่ ๆ หลินหยุนก็ได้หันมา แล้วกวาดสายตามองทุกคนอย่างเรียบเฉย

“ทุกคนยังไม่ไปจากที่นี่อีกเหรอ อยากตายอยู่ที่นี่หรือไง?”

นักบู๊ทุกคนต่างใจสั่นขึ้นมาทันที เมื่อครู่นี้ชิ่งกั๋วถัยและตี๋ซานถิง สองคนนั่นคิดจะให้พวกเขาไปเป็นตัวตายตัวแทน

ถ้าหากไม่ใช่เพราะตี๋ซานถิงชอบหานหลิงเอ๋อเข้า พวกเขาคงถูกงูหลามยักษ์จับกินเป็นอาหารหมดแล้ว

ตอนนี้วิกฤติได้คลี่คลายลง เลยทำให้คนเหล่านี้ลืมอันตรายที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ แล้วเริ่มรอดูฉากสนุก

แต่เมื่อถูกหลินหยุนเอ่ยเตือน นักบู๊บางคนจึงเริ่มแยกย้ายไปทันที

ยังไงซะ ก็หมดหวังกับยาวิเศษตรงหน้าแล้ว อยู่ที่นี่ต่อไป อาจจะตายเปล่าก็ได้

แต่นักบู๊บางคนรู้สึกไม่ยอม ยังคงไม่ยอมกลับไป

เหมือนชิ่งกั๋วถัย เว่ยซิวหมิงและคนอื่น ๆ ต่างยืนอยู่ไกล ๆ รอดูสถานการณ์โดยไม่มีทีท่าว่าจะกลับไป

หานหลิงเอ๋อ จางเทียนเยว่และคนอื่น ๆ ก็ไม่ได้จากไปไหน เพราะเว่ยซิวหมิงก็ยังอยู่ที่นี่

หลินหยุนก็ไม่ได้ขับไล่ ปล่อยให้พวกเขายืนดูอยู่อย่างนั้นได้ตามใจ จากนั้นได้เดินเข้าไปหางูหลามยักษ์นั่นทีละก้าว ทีละก้าว

ดวงตาทั้งสองข้างของงูหลามยักษ์จ้องเขม็งไปที่หลินหยุน ราวกับรู้สึกได้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าคนนี้อันตรายมาก จึงได้ส่งเสียงคำรามต่ำ ๆ ใส่หลินหยุน

หลินหยุนมองไปที่เขา ด้วยสีหน้านิ่งเฉย : “ดูจากวรยุทธ์ของแก อย่างน้อยคงสามร้อยปีแล้ว แต่น่าเสียดายที่หญ้าเผาจิตมังกรคบเพลิงมังกรคบเพลิงไม่สามารถทำให้แกกลายเป็นสายเลือดมังกรได้”

“ฉะนั้น แกเก็บมันไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร!”

จิตทิพย์ของงูหลาม ยังไม่สามารถเข้าใจในสิ่งที่หลินหยุนพูดได้ แต่มันสามารถรับรู้ได้ว่า หลินหยุนต้องการแย่งสมบัติล้ำค่าของมัน

งูหลามยักษ์อ้าปากส่งเสียงข่มขู่หลินหยุน

“ดื้อดึงยิ่งนัก!”

หลินหยุนสีหน้านิ่งเฉย แล้วยื่นมือออกมา จากนั้นดาบเฮ่าเทียนที่มีสีแดงเปล่งประกาย ก็ได้ปรากฏขึ้นมาอยู่ในมือของเขา

“นั่นคือ......” ชิ่งกั๋วถัยและเว่ยซิวหมิงรวมถึงคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงกันอีกครั้ง

“สุดยอดอาวุธวิเศษเหรอ?”

ระดับของดาบเฮ่าเทียน เหนือชั้นกว่าสุดยอดอาวุธมาก หลินหยุนสงสัยว่า อาจะเป็นอาวุธวิเศษระดับเครื่องรางชั้นยอดเลยทีเดียว

แต่คนในโลกบู๊เหล่านี้ ไม่เคยได้ยินเรื่องเครื่องรางชั้นยอดมาก่อน จากที่พวกเขารู้จัก อาวุธที่ทรงพลังที่สุด ก็คือสุดยอดอาวุธวิเศษในตำนาน

จากตำนานของโลกบู๊ สุดยอดอาวุธวิเศษเป็นอาวุธที่เซียนใช้กัน

จางเทียนเยว่ เฉินซีเยว่และคนอื่น ๆ ต่างประหลาดใจและอิจฉา

“เป็นสุดยอดอาวุธวิเศษ บนตัวเขา ยังมีสมบัติล้ำค่าอีกเท่าไหร่เนี่ย!”

ถ้าไม่ใช่เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าเก่งกาจจนไม่อาจต่อกรได้ จางเทียนเยว่มีความคิดที่อยากจะฆ่าเขาเพื่อแย่งสมบัติมาครอง

ดาบเฮ่าเทียนอยู่ในมือแล้ว หลินหยุนได้เริ่มโจมตีงูหลามยักษ์

“ไป!”

พลังทิพย์ถูกส่งไปยังดาบเฮ่าเทียน ทันใดนั้นดาบเฮ่าเทียนก็ได้เปล่งแสงเรืองรอง พุ่งออกไปพร้อมแสงสีแดง เข้าไปเฉือนที่หัวใจของงูหลามยักษ์

งูหลามยักษ์รู้ถึงความทรงพลัง จึงใช้หางฟาดเข้ามา

ตึง!

ดาบเฮ่าเทียนถูกฟาดจนกระเด็นออกมา แต่งูหลามยักษ์ก็ร้องคำรามด้วยความเจ็บปวด เห็นชัดว่าได้รับบาดเจ็บเพราะดาบเฮ่าเทียน

“ทรงพลังมาก!”

ด้านหลัง บรรดานักบู๊ที่ยังเหลืออยู่ ต่างมีสีหน้าตกตะลึง

หลินหยุนใช้เพียงดาบเดียว กลับมีพลานุภาพถึงเพียงนี้ เมื่อครู่นี้ทั้งชิ่งกั๋วถัยและตี๋ซานถิงต่างใช้คนทั้งหมดที่มีโจมตีงูหลามยักษ์ แต่กลับไม่ได้ผลเลย

แต่ว่า ดาบเฮ่าเทียนไม่ใช่อาวุธธรรมดา แต่เป็นกระบี่เมนหลักของเซียนกระบี่ วันนี้หลินหยุนได้ใช้วิชากระบี่อิทธิฤทธิ์ ซึ่งไม่ต่างอะไรกับตอนใช้กระบี่เมนหลักของเซียนกระบี่

จุดแข็งที่สุดของกระบี่เมนหลักก็คือ สามารถบังคับบัญชาได้จริง ๆ

หลินหยุนเพียงแค่คิด ดาบเฮ่าเทียนก็หมุนกลางอากาศหันกลับไปทันที แล้วเปล่งแสงสีแดงออกมา จากนั้นพุ่งกลับไปที่งูหลามยักษ์อีกครั้ง

“ดาบเล่มนี้สามารถโจมตีได้อย่างต่อเนื่อง!”

“ฉันก็ว่า แกกลืนยาวิเศษเข้าไปตอนนี้ ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลยแม้แต่น้อย ที่แท้ก็คิดจะล่อให้ฉันติดกับ”

หลินหยุนรู้อยู่แก่ใจว่าตัวเองถูกหลอก แต่กลับยังมีสีหน้านิ่งเฉย

รอให้งูหลามยักษ์กระโจนเข้ามา แล้วค่อยกระโดดขึ้นไป เพื่อหลบการจู่โจมของงูหลามยักษ์

“อันตรายจัง!”

ใจที่เป็นกังวลของหานหลิงเอ๋อ จึงได้คลายกังวลลง

ตอนที่งูหลามยักษ์หันกลับไป มองไปที่หลินหยุน จู่ ๆ ได้พบว่า ร่างของหลินหยุนหายไปแล้ว

“เทพเซียนมาเพื่อหยุดสวรรค์......”

น้ำเสียงที่เย็นชาและนิ่งเฉย ได้ดังก้องขึ้นระหว่างแผ่นฟ้าและผืนดินอย่างกะทันหัน

ร่างคนที่เหมือนยักษร่างหนึ่งได้ปรากฏกายขึ้นระหว่างกลางของแผ่นฟ้าและผืนดิน ผมยาวปลิวสยาย ในมือถือดาบยักษ์ที่ส่องแสงสีแดงเล่มหนึ่ง

เก้ากระบี่ต้าเต๋า ทะลุสวรรค์!

คนยักษ์ได้ฟันดาบไปที่งูหลามยักษ์โดยไม่ให้สุ้มให้เสียง

แสงออโรราส่องสว่างมาจากฟากฟ้า เหมือนข้ามชั้นบรรยากาศแต่ละชั้นลงมา เพื่อแยกแผ่นฟ้ากับผืนดินออกจากกัน

โห่ว!

งูหลามยักษ์รู้สึกได้ถึงอันตราย ร้องคำรามอย่างเกรี้ยวกราดไปทางท้องฟ้า แล้วรีบเลื้อยไปยังยอดเขาที่อยู่ด้านข้างอย่างรวดเร็วทันที

มันรู้สึกได้ถึงความน่ากลัวของดาบเล่มนี้ของหลินหยุน จึงต้องการจะหนี แต่น่าเสียดาย ที่แสงของดาบเล่มนั้นส่องแสงครอบคลุมไปทั่วท้องฟ้า จึงไม่มีทางให้มันได้หลบหนีได้เลย

แสงที่น่าตกใจของดาบเล่มนั้น ฟันไปยังตำแหน่งหัวใจของงูหลามยักษ์ทันที เห็นได้ชัดว่าต้องการฆ่ามันให้ตาย

และลำแสงของดาบเล่มนั้นรวดเร็วจนแทบไม่สามารถจับร่องรอยได้ มันจึงหลบหนีได้ไม่ทัน

ฉึบ!

ช่วงเวลาวิกฤตินี้ งูหลามยักษ์ตัวนั้นได้ใช้หางฟาดไปยังลำแสงจากดาบนั่น

พรึ่บ!

หางที่แข็งแรงไร้ที่เปรียบของงูหลามยักษ์ ถูกฟันขาดออกเป็นท่อน ๆ

แต่ก็ทำให้งูหลามยักษ์ได้พอมีเวลา

มีเวลาให้มันหลบหนีดาบเล่มนี้ได้