“คงต้องดูอารมณ์ของเขาแล้วล่ะ!” คนที่อยู่ด้านข้างตอบกลับด้วยเสียงสั่นเทาเช่นกัน
หลินหยุนเดินผ่านพวกเขา แต่ไม่มองพวกเขาเลยสักนิด
ความสนใจของหลินหยุน อยู่ที่งูหลามยักษ์เท่านั้น
นี่เป็นปีศาจตัวหนึ่งที่มีพลังอยู่ในระดับเดียวกับหลินหยุน อีกทั้ง อาจจะเปิดจิตทิพย์แล้วด้วย จึงจะมองข้ามพลังของมันไม่ได้
แต่ว่า ก่อนที่จะจัดการกับงูหลามยักษ์ตัวนี้ หลินหยุนตัดสินใจที่จะให้ทุกคนแยกย้ายกันไปก่อน
เพราะ เขารู้สึกว่าที่นี่มีอะไรที่แปลกประหลาดอยู่
นักบู๊ทุกคนต่างจ้องมองไปที่หลินหยุน
“เขาจะจัดการงูหลามยักษ์แล้วเหรอ?”
“เมื่อครู่นี้ คนถึงสองกลุ่มก็ไม่สามารถฆ่างูหลามยักษ์ได้ เขาจะจัดการไหวหรือเปล่า?”
ขณะที่ทุกคนคิดว่าหลินหยุนจะลงมือจัดการกับงูหลามยักษ์นั้น จู่ ๆ หลินหยุนก็ได้หันมา แล้วกวาดสายตามองทุกคนอย่างเรียบเฉย
“ทุกคนยังไม่ไปจากที่นี่อีกเหรอ อยากตายอยู่ที่นี่หรือไง?”
นักบู๊ทุกคนต่างใจสั่นขึ้นมาทันที เมื่อครู่นี้ชิ่งกั๋วถัยและตี๋ซานถิง สองคนนั่นคิดจะให้พวกเขาไปเป็นตัวตายตัวแทน
ถ้าหากไม่ใช่เพราะตี๋ซานถิงชอบหานหลิงเอ๋อเข้า พวกเขาคงถูกงูหลามยักษ์จับกินเป็นอาหารหมดแล้ว
ตอนนี้วิกฤติได้คลี่คลายลง เลยทำให้คนเหล่านี้ลืมอันตรายที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ แล้วเริ่มรอดูฉากสนุก
แต่เมื่อถูกหลินหยุนเอ่ยเตือน นักบู๊บางคนจึงเริ่มแยกย้ายไปทันที
ยังไงซะ ก็หมดหวังกับยาวิเศษตรงหน้าแล้ว อยู่ที่นี่ต่อไป อาจจะตายเปล่าก็ได้
แต่นักบู๊บางคนรู้สึกไม่ยอม ยังคงไม่ยอมกลับไป
เหมือนชิ่งกั๋วถัย เว่ยซิวหมิงและคนอื่น ๆ ต่างยืนอยู่ไกล ๆ รอดูสถานการณ์โดยไม่มีทีท่าว่าจะกลับไป
หานหลิงเอ๋อ จางเทียนเยว่และคนอื่น ๆ ก็ไม่ได้จากไปไหน เพราะเว่ยซิวหมิงก็ยังอยู่ที่นี่
หลินหยุนก็ไม่ได้ขับไล่ ปล่อยให้พวกเขายืนดูอยู่อย่างนั้นได้ตามใจ จากนั้นได้เดินเข้าไปหางูหลามยักษ์นั่นทีละก้าว ทีละก้าว
ดวงตาทั้งสองข้างของงูหลามยักษ์จ้องเขม็งไปที่หลินหยุน ราวกับรู้สึกได้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าคนนี้อันตรายมาก จึงได้ส่งเสียงคำรามต่ำ ๆ ใส่หลินหยุน
หลินหยุนมองไปที่เขา ด้วยสีหน้านิ่งเฉย : “ดูจากวรยุทธ์ของแก อย่างน้อยคงสามร้อยปีแล้ว แต่น่าเสียดายที่หญ้าเผาจิตมังกรคบเพลิงมังกรคบเพลิงไม่สามารถทำให้แกกลายเป็นสายเลือดมังกรได้”
“ฉะนั้น แกเก็บมันไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร!”
จิตทิพย์ของงูหลาม ยังไม่สามารถเข้าใจในสิ่งที่หลินหยุนพูดได้ แต่มันสามารถรับรู้ได้ว่า หลินหยุนต้องการแย่งสมบัติล้ำค่าของมัน
งูหลามยักษ์อ้าปากส่งเสียงข่มขู่หลินหยุน
“ดื้อดึงยิ่งนัก!”
หลินหยุนสีหน้านิ่งเฉย แล้วยื่นมือออกมา จากนั้นดาบเฮ่าเทียนที่มีสีแดงเปล่งประกาย ก็ได้ปรากฏขึ้นมาอยู่ในมือของเขา
“นั่นคือ......” ชิ่งกั๋วถัยและเว่ยซิวหมิงรวมถึงคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงกันอีกครั้ง
“สุดยอดอาวุธวิเศษเหรอ?”
ระดับของดาบเฮ่าเทียน เหนือชั้นกว่าสุดยอดอาวุธมาก หลินหยุนสงสัยว่า อาจะเป็นอาวุธวิเศษระดับเครื่องรางชั้นยอดเลยทีเดียว
แต่คนในโลกบู๊เหล่านี้ ไม่เคยได้ยินเรื่องเครื่องรางชั้นยอดมาก่อน จากที่พวกเขารู้จัก อาวุธที่ทรงพลังที่สุด ก็คือสุดยอดอาวุธวิเศษในตำนาน
จากตำนานของโลกบู๊ สุดยอดอาวุธวิเศษเป็นอาวุธที่เซียนใช้กัน
จางเทียนเยว่ เฉินซีเยว่และคนอื่น ๆ ต่างประหลาดใจและอิจฉา
“เป็นสุดยอดอาวุธวิเศษ บนตัวเขา ยังมีสมบัติล้ำค่าอีกเท่าไหร่เนี่ย!”
ถ้าไม่ใช่เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าเก่งกาจจนไม่อาจต่อกรได้ จางเทียนเยว่มีความคิดที่อยากจะฆ่าเขาเพื่อแย่งสมบัติมาครอง
ดาบเฮ่าเทียนอยู่ในมือแล้ว หลินหยุนได้เริ่มโจมตีงูหลามยักษ์
“ไป!”
พลังทิพย์ถูกส่งไปยังดาบเฮ่าเทียน ทันใดนั้นดาบเฮ่าเทียนก็ได้เปล่งแสงเรืองรอง พุ่งออกไปพร้อมแสงสีแดง เข้าไปเฉือนที่หัวใจของงูหลามยักษ์
งูหลามยักษ์รู้ถึงความทรงพลัง จึงใช้หางฟาดเข้ามา
ตึง!
ดาบเฮ่าเทียนถูกฟาดจนกระเด็นออกมา แต่งูหลามยักษ์ก็ร้องคำรามด้วยความเจ็บปวด เห็นชัดว่าได้รับบาดเจ็บเพราะดาบเฮ่าเทียน
“ทรงพลังมาก!”
ด้านหลัง บรรดานักบู๊ที่ยังเหลืออยู่ ต่างมีสีหน้าตกตะลึง
หลินหยุนใช้เพียงดาบเดียว กลับมีพลานุภาพถึงเพียงนี้ เมื่อครู่นี้ทั้งชิ่งกั๋วถัยและตี๋ซานถิงต่างใช้คนทั้งหมดที่มีโจมตีงูหลามยักษ์ แต่กลับไม่ได้ผลเลย
แต่ว่า ดาบเฮ่าเทียนไม่ใช่อาวุธธรรมดา แต่เป็นกระบี่เมนหลักของเซียนกระบี่ วันนี้หลินหยุนได้ใช้วิชากระบี่อิทธิฤทธิ์ ซึ่งไม่ต่างอะไรกับตอนใช้กระบี่เมนหลักของเซียนกระบี่
จุดแข็งที่สุดของกระบี่เมนหลักก็คือ สามารถบังคับบัญชาได้จริง ๆ
หลินหยุนเพียงแค่คิด ดาบเฮ่าเทียนก็หมุนกลางอากาศหันกลับไปทันที แล้วเปล่งแสงสีแดงออกมา จากนั้นพุ่งกลับไปที่งูหลามยักษ์อีกครั้ง
“ดาบเล่มนี้สามารถโจมตีได้อย่างต่อเนื่อง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...