หลินหยุนไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่เพิ่มความเร็วที่มือมากยิ่งขึ้น
พลังลึกลับระหว่างฟ้าดินนั่นยิ่งแข็งแกร่งและทรงพลังมากยิ่งขึ้น เส้นทางที่มองไม่เห็นได้โผล่ขึ้นอย่างเงียบ ๆ
มือสกัดนภา ตราผนึกทิพย์ เป็นสิ่งที่ค่ายกลเก้าสร้อยตวัดมังกรไม่สามารถขัดขวางได้
ผนึกที่เป็นเส้นทางมากมายมาประกอบเข้าด้วยกันดูซับซ้อนและลึกลับ ได้ค่อย ๆ เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมากลางอากาศภายในค่ายกลเก้าสร้อยตวัดมังกร
ชิ่งกั๋วถัย เว่ยซิวหมิงและคนอื่น ๆ จู่ ๆ ก็รู้สึกได้ถึงความกดดันจากพลังชี่ ทำให้ตัวเองรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก
พวกเขาพบว่า ชี่แท้ภายในร่างกายเริ่มเคลื่อนไหวโดยไม่ฟังตัวเอง แม้แต่จิตวิญญาณยังสั่นไหวไม่สงบนิ่ง
ตราผนึกทิพย์ได้สร้างสำเร็จแล้ว สิ่งที่ผนึกไม่ใช่ชี่ทิพย์ระหว่างฟ้าและดิน แต่หลัก ๆ คือผนึกจิตทิพย์
สิ่งที่ผนึกคือจิตทิพย์ที่อยู่ในอาวุธ
แต่ว่า จิตวิญญาณของคนเราเป็นประเภทเดียวกับจิตทิพย์ จึงยากที่จะหลีกเลี่ยงผลกระทบ
นี่เป็นสถานการณ์ที่หลินหยุนไม่ได้มุ่งเป้าไปที่พวกเขา ถ้าหากตราผนึกทิพย์มุ่งเป้าไปที่นักบู๊เหล่านั้น คนเหล่านี้คงสติแตกปัญญาอ่อนกันไปหมดแล้ว
ธนูพิฆาตปราณทิพย์ได้รับรู้ถึงอันตรายอันใหญ่หลวง จึงเพิ่มความเร็วมากยิ่งขึ้น แล้วพุ่งเข้าใส่เฉินซีเยว่อย่างแรง
“อ๊ะ!”
เฉินซีเยว่ไม่หลงเหลือความเย่อหยิ่งอีกแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับความตาย ท่าทีเย่อหยิ่งของเธอช่วยอะไรไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
ความตาย เสมอภาคกับทุกคนเสมอ ไม่ใช่เพราะคุณอยู่สวยแล้วความตายจะปล่อยคุณไป
หานหลิงเอ๋อทนดูศิษย์พี่ตายอย่างอนาถไม่ได้ จึงหลับตาลงทันที
ขณะที่ธนูพิฆาตปราณทิพย์กำลังจะแทงทะลุหน้าอกของเฉินซีเยว่ ตราผนึกทิพย์ที่ลอยอยู่กลางอากาศผืนนั้นก็ขยับทันที
ตราผนึกทิพย์ได้เปล่งแสงเรืองรอง รวดเร็วกว่าธนูพิฆาตปราณทิพย์เป็นสิบเท่า แล้วขวางธนูพิฆาตปราณทิพย์เอาไว้
ธนูพิฆาตปราณทิพย์ส่งเสียงร้องโหยหวน ฟังจากน้ำเสียงก็รู้ได้ว่ามันโกรธมาก แต่มากกว่าความโกรธคือความหวาดกลัว
ตราผนึกทิพย์ได้เคลื่อนไหวแล้ว พุ่งลงไปหาอาตมันเครื่องรางที่อยู่ในธนูพิฆาตปราณทิพย์ทันที
เฉินซีเยว่ตกใจอ้าปากค้าง ใบหน้าที่สวยงามนั้นซีดเผือด หน้าผากมีเหงื่อผุดออกมาไม่หยุด ด้านหลังเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ
ลูกศรความเป็นความตายนั่น ตอนนี้ได้หยุดอยู่ห่างจากหน้าอกเธอเพียงสามนิ้ว ลูกศรสั่นไหวไม่หยุด
หลินหยุนสองมือไขว้หลัง แล้วมองไปที่ธนูพิฆาตปราณทิพย์อย่างเงียบ ๆ
“ยังดิ้นอีกเหรอ”
“แต่ว่า เปลืองแรงเปล่า ๆ”
พูดจบ หลินหยุนได้ใส่พลังทิพย์ลงไปในตราผนึกทิพย์ต่อไป
ตอนนี้ อาตมันเครื่องรางที่อยู่ในธนูพิฆาตปราณทิพย์ได้กำลังต่อสู้อยู่กับตราผนึกทิพย์
ตราผนึกทิพย์แข็งแกร่งมาก แต่ตอนนี้การฝึกบำเพ็ญเซียนของหลินหยุนยังไม่ถึงขั้นระยะยาทอง ฉะนั้น อานุภาพของตราผนึกทิพย์ที่เขาใช้มีพลังลดลงมาก
แต่ว่าอาตมันเครื่องรางของธนูพิฆาตปราณทิพย์ ก็มีพลังลดลงเยอะมากเช่นกัน เพราะไม่มีเจ้านายอยู่ด้วย
ส่วนตราผนึกทิพย์กลับได้รับพลังทิพย์จากหลินหยุนเพิ่มเข้าไปไม่หยุด
อันหนึ่งพลังลดลง ส่วนอีกอันพลังเพิ่มขึ้น ทำให้อาตมันเครื่องรางฝืนทนต่อไปได้ไม่นาน
เฉินซีเยว่มองไปยังธนูพิฆาตปราณทิพย์ที่อยู่ใกล้กับเธอมาก เธอรู้สึกว่าตัวเองได้รอดพ้นจากความตายแล้ว
เธอเข้าใจดีว่า ในที่สุดก็เป็นหลินหยุนที่ช่วยเธอเอาไว้
และในขณะนั้นเอง ยอดเขาเก้าลูกที่อยู่รอบ ๆ ก็เริ่มขยับกะทันหัน
บนยอดเขาทั้งเก้าลูกนั้น มีโซ่ขนาดใหญ่มหึมาโผล่ออกมาเก้าเส้น แล้วพุ่งเข้าใส่หลินหยุน
เหมือนต้องการจะจับตัวหลินหยุน
หญิงชุดดำและชายชรา ได้เริ่มเคลื่อนไหวค่ายกลเก้าสร้อยตวัดมังกรแล้ว
“เกิดอะไรขึ้น?” หานหลิงเอ๋อมองไปที่โซ่เส้นใหญ่มหึมาเก้าเส้นนั่น ที่กำลังจะเข้ามามัดตัวหลินหยุดไว้ ทำให้เธอตกใจจนหน้าถอดสี
หลินหยุนหรี่ตาเล็กน้อย แล้วผลักหานหลิงเอ๋อออกไปอย่างรวดเร็ว
พลังที่อ่อนโยนได้ผลักหานหลิงเอ๋อให้ห่างออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...