หวางซูเฟินส่ายหัวทันที:"ไม่ได้ ตอนนี้ตระกูลหวางคงอยากจะให้เสี่ยวหยุนออกมา!"
"ถ้าเป็นอย่างนี้ พวกเขาก็คงใช้อำนาจของรัฐบาลจีนมาเป็นข้ออ้างในการต่อสู้กับเสี่ยวหยุน"
"ถึงแม้บริษัทตงหวางกรุ๊ปจะล้มละลายไปก็ไม่เป็นไร แต่ก็ไม่ควรดึงเสี่ยวหยุนมาเผชิญกับเรื่องอันตรายแบบนี้!"
ฉินหลันพูดอย่างจำใจ:"แต่พวกเราสร้างบริษัทตงหวางกรุ๊ปมาหลายสิบปี ถ้ามันล้มละลายไป ฉันยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ"
"และถ้าไม่มีบริษัทตงหวางกรุ๊ปแล้ว ถึงแม้หลินหยุนอยากจะต่อสู้กับตระกูลหวางในอนาคต ก็คงต้องสูญเสียบริษัทที่สามารถช่วยเหลือเขาได้!"
"อีกอย่างหนึ่ง ฉันรู้สึกว่าพวกเราขอความช่วยเหลือจากเสี่ยวหยุน เขาก็อาจจะไม่ต้องใช้กำลังในการต่อสู้กับตระกูลหวางก็ได้ บางทีเขาอาจจะมีวิธีอื่นๆก็ได้?"
"ท่านประธาน ท่านยังจำได้ไหม? ในมือของเขายังมีหุ้นของน้ำแห่งชีวิต และยังมีเงินห้าหมื่นล้านหยวนที่เขาเอาออกมาได้อย่างง่ายดายด้วย"
"นี่ก็แสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจน ในมือของเสี่ยวหยุน ต้องมีเงินทุนจำนวนมหาศาลอยู่แน่นอน!"
สีหน้าของหวางซูเฟินแสดงความดีใจออกมาทันที:"ใช่จริงๆด้วย ฉันลืมเรื่องนี้ไปเลย ขอแค่เสี่ยวหยุนไม่ใช้กำลัง ต่อสู้กันด้วยธุรกิจ ตระกูลหวางก็หาข้ออ้างอะไรไม่ได้!"
"แต่ฉันรู้สึกกังวลใจ ด้วยนิสัยของเขา เมื่อเขาเห็นสภาพในตอนนี้ของพวกเรา ถ้าเขาใช้กำลังในการต่อสู้กับตระกูลหวางจะทำยังไงดี?"
ฉินหลันพูดด้วยรอยยิ้ม:"ท่านประธานโปรดวางใจ ฉันรู้สึกว่าหลินหยุนไม่ใช่คนบุ่มบ่ามขนาดนั้น!"
"คุณลองคิดดูดีๆ ถึงแม้เขาจะเป็นคนที่ชอบใช้อำนาจ แต่ทุกครั้งเขาก็สามารถจัดการปัญหาทุกอย่างได้ดี"
"มันแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน เขารู้ตัวดี เรื่องไหนควรทำ เรื่องไหนไม่ควรทำ เขารู้ว่าเวลาควรทำอะไร!"
หวางซูเฟินรู้สึกวางใจทันที เธอพยักหน้าและพูด:"ก็ได้ ตอนนี้คุณโทรศัพท์หาเสี่ยวหยุน ให้เขามาที่นี่เลย!"
"ได้!"ฉินหลันเดินไปข้างๆและรีบโทรศัพท์ทันที
แต่ฉินหลันกลับขมวดคิ้วทันที
"ท่านประธาน โทรศัพท์ของเขาปิดเครื่องอยู่!"
หวางซูเฟินเปล่งเสียงไม่พอใจออกมา:"ไอ้หมอนี่ ตอนที่ต้องการความช่วยเหลือจากเขา แต่เขากลับปิดเครื่องโทรศัพท์"
"เธอรีบไปหาคุณซู เขายังอยู่ที่นี่ใช่ไหม? บอกให้เขาไปตามหาเสี่ยวหยุน"
"ได้!"
ฉินหลันรีบไปยังที่พักของซูจื่อเหลียง
แต่หลังจากเจอตัวซูจื่อเหลียงแล้ว ทำให้เธอรู้ว่าหลินหยุนกำลังเก็บตัวฝึกพลังบู๊อยู่ ทำให้ฉินหลันขมวดคิ้วอีกครั้ง
ฉินหลันกับซูจื่อเหลียงกลับไปที่ห้องทำงานของหวางซูเฟินในบริษัทตงหวางกรุ๊ป
เมื่อหวางซูเฟินรู้เรื่องนี้แล้ว เธอก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว:"ไอ้หมอนี่เก็บตัวฝึกพลังบู๊เหรอ!"
"มีวิธีปลุกเขาไหม?"หวางซูเฟินถาม
ซูจื่อเหลียงกล่าวอย่างเคร่งขรึม:"ไม่เหมาะที่จะปลุกเขาให้ตื่น ฉันคิดว่าตอนนี้เขาคงอยู่ช่วงสำคัญของการเก็บตัวฝึกพลังบู๊ มิฉะนั้นเขาก็คงไม่สร้างค่ายกลที่ทรงพลังมากๆไว้ปกป้องตัวเอง"
"พวกเราควรทำยังไงดี?"หวางซูเฟินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
ซูจื่อเหลียงครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่และพูด:"เอาอย่างนี้ละกัน เดี๋ยวฉันกลับไปดู ถ้าอาจารย์เก็บตัวฝึกพลังบู๊เสร็จ ฉันก็จะรีบพูดเรื่องที่เกิดขึ้นให้เขาทราบ"
"แต่ฉันกังวลเรื่องความปลอดภัยของพวกคุณ!"
หวางซูเฟินพูด:"เรื่องของพวกเราคุณไม่ต้องเป็นห่วง ครั้งนี้ตระกูลหวางใช้อำนาจทางธุรกิจมากลั่นแกล้งและโจมตีพวกเรา และตอนนี้พวกเขาก็ใกล้จะทำสำเร็จแล้ว พวกเขาไม่ทำร้ายพวกเราอย่างแน่นอน คุณไม่ต้องกังวลและรีบกลับไปเลย"
ซูจื่อเหลียงพยักหน้า:"ได้ งั้นฉันจะกลับไปตอนนี้เลย"
หลังจากที่ซูจื่อเหลียงจากไป หวางซูเฟินมองฉินหลันและถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม:"ตอนนี้พวกเรายังเหลือคนเท่าไหร่?"
ฉินหลันมองหวางซูเฟินด้วยความกังวลใจและพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ:"ผู้บริหารระดับกลางมากกว่า80เปอร์เซ็นต์ได้จากไปแล้ว พวกเรายังเหลือลูกน้องไม่กี่คน ตอนนี้เหลือเพียงคนแก่ๆเท่านั้น"
หวางซูเฟินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"เฮ้อ เมื่อไม้ล้มฝูงลิงก็หนีกระเจิงออกไป! ช่างมันเถอะ ไม่ต้องสนใจพวกเขาอีก ถ้ายังมีคนอยากจะจากไป ก็ให้พวกเขาจากไปได้เลย!"
"เนื่องจากตระกูลหวางเป็นตระกูลที่ทรงอำนาจและมั่งคั่ง พวกเขาที่เป็นคนธรรมดาไม่กล้าไปมีเรื่องผิดใจกับตระกูลหวางอยู่แล้ว!"
ฉินหลันก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน:"ต้องดูว่าครั้งนี้เสี่ยวหยุนจะช่วยพวกเราได้ไหม!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...