จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 874

ชื่อเสียงของตระกูลเจี่ยงแห่งเกาะหนัน แม้ว่าในช่วงสองปีมานี้จะตกต่ำลงไปไม่น้อย แต่ คำโบราณ

กล่าวเอาไว้ว่า แม้ว่าอูฐที่ผอมแห้งก็ยังตัวใหญ่กว่าม้า

ดังนั้น ต่อให้ในช่วงสองปีมานี้ตระกูลเจี่ยงแห่งเกาะหนันจะอยู่ในช่วงขาลงมาโดยตลอด แต่อิทธิพล

ในทั่วทั้งจีนนั้นยังคงยิ่งใหญ่เหมือนเช่นเคย

เพราะว่าความเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งคนก่อนของจีน พวกบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่ในสถานที่แห่งนี้ ในขณะที่ยังเป็นวัยรุ่นต่างก็เคยได้รับอิทธิพลจากนายท่านเจี่ยงไม่มากก็น้อย

ถึงขนาดที่ว่า ในช่วงหลายสิบปีนั้น ไม่ว่านักธุรกิจคนใด ต่างก็ยึดถือนายท่านเจี่ยงไว้เป็นแบบอย่าง

แค่คิดก็ทราบแล้วว่า เมื่อตระกูลเจี่ยงแห่งเกาะหนันได้เข้าร่วมอยู่ภายใต้ชางฉองกรุ๊ป เหตุการณ์นี้

จะสร้างความตื่นตะลึงให้กับบุคคลผู้ยิ่งใหญ่เหล่านี้มากขนาดไหน!

แต่ว่า ไม่ทันรอให้ไป๋จ่านถังกับพ่อลูกตระกูลเหยียนและคนอื่น ๆ ตั้งสติขึ้นได้ พิธีกรก็ประกาศ

รายชื่อคนอื่นทีละคนทีละคนต่อไปเรื่อย ๆ

เสิ่นเหยียนผู้มีอิทธิพลอำนาจแห่งกว่างหนัน ตระกูลโล่แห่งเจียงหนาน......เป็นต้น!

พวกคนเหล่านี้ แต่ละคนต่างก็เป็นผู้มีอิทธิพลในพื้นที่ มีบางคนถึงขนาดที่ในบางเรื่อง ยังจะ

เหนือกว่าวงศ์ตระกูลใหญ่ทั้งสี่ตระกูลเสียอีก

อีกทั้งเมื่อพวกคนเหล่านี้รวมตัวกันขึ้น ก็เท่ากับว่าเป็นการรวมสุดยอดนักธุรกิจจีนเกินกว่าครึ่ง

ต้องให้วงศ์ตระกูลใหญ่ทั้งสี่รวมตัวกัน ถึงจะสามารถเทียบเคียงได้กับชางฉองกรุ๊ปในเวลานี้ ซึ่งหาก ลำพังแค่ตระกูลหวางเพียงตระกูลเดียวแล้วนั้น ถือว่ายังคงห่างไกลกันลิบลับ

มองเห็นบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ปรากฏตัวขึ้นทีละคนทีละคน พ่อลูกตระกูลเหยียนถึงกับพูดอะไรไม่ออก

อย่างที่สุด

ผ่านไปชั่วครู่ เหยียนเสวเหวินก็ชี้ไปบนเวทีด้วยความตื่นตะลึง: “คุณพ่อ ตระกูลฉิน คนตระกูลฉิน

ก็อยู่ด้านบนด้วย! ”

พ่อของเหยียนเสวเหวินสีหน้าหม่นหมอง: “ฉันเห็นแล้ว”

“ทำอย่างไรดี? คิดไม่ถึงว่าชางฉองกรุ๊ปจะสามารถรวมพลังอำนาจทางธุรกิจของจีนได้เกินกว่าครึ่ง ต่อให้ตระกูลหวางก็ไม่สามารถที่จะเทียบเคียงกับเขาได้! ”

“ตระกูลฉินมาพึ่งพิงชางฉองกรุ๊ปแล้ว พวกเรายังจะควบรวมกิจการของพวกเขาได้อย่างไรกันล่ะ! ” เหยียนเสวเหวินสีหน้าท่าทางไม่พอใจและโมโหเป็นอย่างมาก ก็เหมือนกับว่าสิ่งของใกล้ที่จะมาอยู่ ในครอบครองแล้ว แต่กลับต้องถูกช่วงชิงไปอย่างกระทันหัน

พ่อของเหยียนเสวเหวินพูดขึ้นด้วยสีหน้าหม่นหมอง: “ตอนนี้ที่พวกเราควรพิจารณาไม่ใช่ว่าจะ

ควบรวมกิจการของตระกูลฉินอย่างไรแล้ว แต่ว่าควรคิดที่จะหาทางรักษาปกป้องตัวพวกเราเอง

ไว้มากกว่า”

“ตระกูลหวาง ไม่มีทางที่จะเทียบเคียงกับชางฉองกรุ๊ปได้อย่างแน่นอน เมื่อตระกูลฉินหันมา

พึ่งพิงต่อชางฉองกรุ๊ปแล้ว พวกเราก็คงจะเป็นอันตรายอย่างแน่นอน! ”

เหยียนเสวเหวินตกใจ: “แล้วควรทำอย่างไรดี? หรือว่าพวกเราจะไปพึ่งพิงชางฉองกรุ๊ปด้วยล่ะ! แบบนี้ตอนที่พวกเราทำการแข่งขันกับตระกูลฉิน ชางฉองกรุ๊ปก็คงจะวางตัวเป็นกลาง! ”

พ่อของเหยียนเสวเหวินส่ายศีรษะ: “มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก! หรือว่านายยังมองไม่ออกอย่างนั้น

เหรอ? ตอนนี้พวกคนที่อยู่บนเวที ชัดเจนว่าต่างก็เป็นแขกผู้มีเกียรติที่ชางฉองกรุ๊ปได้ตั้งใจเชิญมา

ร่วมงาน ถ้าหากฉันทายไม่ผิด พวกคนเหล่านี้คงจะรู้จักกับเจ้านายที่แท้จริงผู้อยู่เบื้องหลังของ

ชางฉองกรุ๊ปอย่างแน่นอน! ”

“ไม่อย่างนั้น ทำไมถึงไม่เชิญพวกเราล่ะ? แต่กลับเชิญตระกูลฉิน! ”

สายตาของเหยียนเสวเหวินแสดงออกถึงท่าทางที่สับสน พร้อมกับครุ่นคิดอย่างหนัก ทันใดนั้น เขาก็ตกใจขึ้น: “ท่านว่าเจ้านายเบื้องหลังของชางฉองกรุ๊ปนี้ ใช่ปรมาจารย์หลินหรือเปล่า! ”

พ่อของเหยียนเสวเหวินขมวดคิ้วและพูดว่า: “ก็อาจจะเป็นไปได้ ถ้าหากเป็นปรมาจารย์หลินจริง ๆ อย่างนั้นครั้งนี้พวกเราก็คงจะจบสิ้นกันแล้ว! ”

เหยียนเสวเหวินร้องไห้ฟูมฟายและพูดขึ้นว่า: “หวังว่าอย่าได้เป็นเขาเลย! ”

ไป๋จ่านถังและคนอื่น ๆ มองไปยังพวกผู้มีอิทธิพลวงการธุรกิจของจีนที่รวมตัวกันเกินกว่าครึ่งบนเวที ใบหน้า สายตา ไม่มีอาการอะไรนอกจากตื่นตะลึง

หน้าผากของเสิ่นหลินมีเหงื่อไหลออกมา: “นี่มันเป็นไปได้อย่างไรกัน? นี่มันเป็นไปได้อย่างไรกัน! ”

หัวสมองของเสิ่นหลินช็อตลงไปดื้อ ๆ ได้เพียงแต่พูดคำเดิมซ้ำ ๆ ไปมาอย่างไม่หยุด

ประธานพานเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าเขาสักเท่าไร ทั่วทั้งแผ่นหลังมีเหงื่อไหลออกมาจนเปียกโชกแล้ว

“เจ้านายเบื้องหลังของชางฉองกรุ๊ปนี้ ตกลงคือใครกันแน่? คิดไม่ถึงว่าจะมีอิทธิพลอำนาจมากมาย

ขนาดนี้! ”

“นี่คือผู้มีอิทธิพลทางธุรกิจของจีนเกินกว่าครึ่ง นับจากนี้ต่อไป เมื่อกวาดสายตามองไปทั่วทั้งจีน

แล้วจะยังคงมีใครที่สามารถเทียบเคียงกับชางฉองกรุ๊ปได้อีกล่ะ? ”

“ไม่ใช่ คือเมื่อกวาดสายตามองไปทั่วโลกแล้ว ยังจะมีบริษัทไหนที่สามารถเทียบเคียงชางฉองกรุ๊ป

ได้อีก? ”

สีหน้าของไป๋จ่านถังในเวลานี้ ช่างดูย่ำแย่ยิ่งกว่าอะไร ขณะเดียวกัน สายตาของเขาก็แสดงออก

ถึงความตกตะลึงอย่างที่สุด

“ได้ฟังแล้วช่างน่าตื่นตระหนกยิ่งนัก! ”

“เดิมทีฉันยังคิดว่าคนนั้นเพียงแค่คุยโวโอ้อวด ลำพังแค่เขาคนเดียว จะสามารถทำให้พวกเรา

ประจักษ์กับการเกิดขึ้นของชางฉองกรุ๊ปที่ยิ่งใหญ่ได้อย่างไรกัน? ”

“ตอนนี้เห็นแล้วว่า เขาไม่ได้พูดโอ้อวดเกินเลย แต่กลับยังจะถ่อมตนอีกด้วย! ”

“ตอนนี้ดูเหมือนว่า ชางฉองกรุ๊ปไม่เพียงแค่ยิ่งใหญ่เท่านั้น! ยังจะยิ่งใหญ่เกินความคาดหมาย

อย่างสิ้นเชิง! ”

“ผู้มีอิทธิพลทางธุรกิจของจีนเกินกว่าครึ่ง ขอถามหน่อยว่ามีใครที่จะสามารถเทียบเคียงได้อีก! ”

“ตระกูลหวางไม่ได้แน่นอน บางทีมีเพียงแค่วงศ์ตระกูลใหญ่ทั้งสี่รวมตัวกัน จึงจะสามารถ

เทียบเคียงกับชางฉองกรุ๊ปได้! ”

ถึงที่สุด จึงจะสามารถมีความมั่นใจที่องอาจกล้าหาญได้ถึงขนาดนี้

แม้ว่าจะเป็นผู้มีอิทธิพลดั่งควีนจินและคนอื่น ๆ ในเวลานี้ก็กำลังแอบดีใจอยู่ เพราะตนเองได้เลือก

เข้าร่วมกับทางฝั่งของปรมาจารย์หลินแล้ว

ถ้าหากตอนแรกนั้นเลือกผิดฝั่ง กลายเป็นศัตรูของปรมาจารย์หลิน พวกเขาคงจะจินตนาการ

ไม่ออกว่า ศัตรูที่จะต้องเผชิญหน้าในตอนนี้นั้น จะเป็นผู้ร้ายที่มีความน่ากลัวอย่างไร!

ส่วนเจี่ยงหลินหลินกับโล่เสว่ฉีนั้น ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมาก พวกเธอนั้นไม่ได้คิดว่าตนเองเป็น

ผู้ร่วมสังกัดของหลินหยุน แต่คิดว่าตนเองนั้นเป็นคนรับใช้ของหลินหยุน

เพราะว่าชีวิตของพวกเธอนั้นหลินหยุนเป็นผู้มอบให้

พิธีเปิดกิจการของชางฉองกรุ๊ปกล่าวได้ว่าสิ้นสุดลงไปอย่างสำเร็จลุล่วง

ส่วนที่สำนักงานใหญ่ของบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปในเวลานี้ กลับเป็นสถานการณ์อีกรูปแบบหนึ่ง

หวางเซิ่งเฉียนได้พาคนของตระกูลหวาง และผู้ร่วมสังกัดที่มาพึ่งพิงตระกูลหวาง มายังห้องโถง

ในสำนักงานใหญ่ของบริษัท ตงหวาง กรุ๊ป โดยที่กำลังโอ้อวดความสามารถของตนเองกันยกใหญ่

ภายในห้องโถง ทั้งสองฝ่ายกำลังเผชิญหน้ากัน

ฝั่งของตระกูลหวาง มีคนจำนวนมาก ส่วนทางฝั่งของบริษัท ตงหวาง กรุ๊ป มีเพียงแค่หวางซูเฟิน

และฉินหลัน รวมถึงผู้อาวุโสอีกไม่กี่คนของบริษัท ตงหวาง กรุ๊ป

หวางเซิ่งเฉียนพูดเยาะเย้ยขึ้นด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่อง: “ประธานกรรมการหวาง ทำไมคุณยัง

ต้องดิ้นรนอยู่อีกล่ะ? ขายบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปทิ้งมันไม่ดีหรอกเหรอไง แบบนี้ยังสามารถที่จะได้

เงินก้อนหนึ่ง เพื่อนำไปใช้ในยามแก่เฒ่าได้อย่างสุขสบาย! ”

“คุณจะมามัวเสียเวลาอยู่กับฉันแบบนี้ สุดท้ายคุณก็จะไม่ได้เงินเลยแม้แต่น้อย ฉันไม่ต้องการที่จะ

เห็นคุณเป็นขอทานในอนาคต! ”

หวางซูเฟินส่งเสียงฮึอย่างเย็นชา: “ต่อให้ต้องไปเป็นขอทาน ฉันก็ไม่มีทางยอมที่จะมอบบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปให้กับนาย! ”

“คิดที่จะครอบครองบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปเหรอ ฝันไปเถอะ! ”

“นอกจากนี้ พวกเราที่นี่ไม่ต้อนรับพวกคุณ รีบไสหัวไปซะ! ”

หวางโส่วเหรินเดินออกมาจากกลุ่มคนด้วยสีหน้าที่หม่นหมอง แล้วมายืนอยู่เบื้องหน้าของ

หวางเซิ่งเฉียน เพื่อเผชิญหน้ากับหวางซูเฟินโดยตรง

การเตรียมงานเลี้ยงฉลองในครั้งนี้ ผู้อาวุโสหลายคนของตระกูลหวางก็มาร่วมด้วย เพราะว่า หวางซูเฟินยังไงก็คือสายเลือดของตระกูลหวาง

แม้ว่าหวางจิงหลงจะไม่ออกหน้า แต่พวกพี่ ๆ ของเธอทั้งหลาย ถึงอย่างไรก็ต้องออกหน้าเพื่อเป็น

เกียรติแน่นอน