จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 937

สำหรับพรสวรรค์ในการฝึกฝนของหลินซื่อเฉิงนั้น ทำให้หลินหยุนต้องรู้สึกช็อกอีกครั้งหนึ่ง

ถึงแม้ว่าท่าแยกน้ำซึ่งเป็นท่าที่สองของสามท่าต้าเต๋าตามที่หลินซื่อเฉิงหยั่งรู้ได้นั้น จะไม่ค่อยเหมือนกับที่หลินหยุนถ่ายทอดให้ก็จริง แต่ว่าพลังแรงก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าท่าแยกน้ำฉบับเดิมเลย

สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ กระบวนท่าแยกน้ำนี้ เกิดจากการหยั่งรู้เองของหลินซื่อเฉิงเองภายใต้ความกดดันจากความตายที่เกิดขึ้นตรงหน้า

แต่ไม่ใช่เดินตามวิถีทางที่หลินหยุนเคยแนะนำไว้ ก็เท่ากับว่าแหวกแนวเดิมออกไป แล้วสร้างแนวทางใหม่ตามความคิดของตัวเองขึ้นมา

เดินตามทางของคนที่สร้างขึ้นก่อนหน้านั้น ถึงแม้ว่าเส้นทางจะปลอดโปร่งสะดวกก็จริง แต่ก็ต้องถูกจำกัดอยู่บนพื้นฐานของคนที่เริ่มเปิดทางก่อนหน้านั้น

มีแต่จะต้องเปิดเส้นทางเดินใหม่ของตัวเองขึ้นมา จึงจะสามารถเดินได้ไกลมากยิ่งขึ้น

“แกถึงกับสามารถรับกระบวนท่าหมัดทั้งสามของฉันไว้ได้!” เซินถูมองดูหลินซื่อเฉิง ในที่สุดสีหน้าก็แสดงออกถึงความเคร่งเครียดออกมา

หลินซื่อเฉิงรู้สึกเหมือนอ่อนแรงไปหมดทั้งตัว หายใจหอบแล้วพูดว่า “ก็โชคดีเท่านั้นเอง!”

เซินถูพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “แกโชคดีจริงๆ แต่ว่าต่อให้แกสามารถรับกระบวนท่าหมัดทั้งสามของฉันได้ก็จริง แต่ในร่างของแกตอนนี้ไม่มีชี่ทิพย์เหลืออยู่อีกเลยแม้แต่นิดเดียว”

“ตอนนี้ แม้แต่แค่ปลายนิ้วเดียว แกก็ไม่มีแรงที่จะต้านไว้อีกแล้ว”

พูดพลาง เซินถูก็เล็งไปยังหลินซื่อเฉิง แล้วยื่นนิ้วชี้ออกไป ค่อยๆชี้ไปยังหลินซื่อเฉิง

หลินซื่อเฉิงหัวเราะแล้วพูดว่า “แกพูดถูกแล้ว ตอนนี้แม้แต่แค่นิ้วมือเดียวฉันก็ไม่สามารถ ต้านทานไหวแล้ว แต่ว่ายังมีคนที่สามารถรับแทนฉันได้!”

ดูเหมือนว่าเป็นการยืนยันความจริงในคำพูดของหลินซื่อเฉิง ก็มีเงาร่างมืดดำมายืนขวางอยู่ตรงหน้าหลินซื่อเฉิงจริงๆ

นิ้วชี้ของเซินถูนั้น ก็ไม่สามารถที่จะชี้ต่อไปข้างหน้าอีกแล้ว

“แกคิดจะตายแทนเขาเหรอไง?” เซินถูมองดูหลินหยุน ถึงกับรู้สึกใจเต้นแรงขึ้น

เขาไม่รู้ว่าทำไมหัวใจจึงเต้นแรงขึ้น ดังนั้น เขาจึงแสร้งทำสีหน้าดุร้าย เพื่อกลบเกลื่อน ความหวาดกลัวในใจของเขาเอาไว้

หลินหยุนมือทั้งสองไขว้หลัง สีหน้าเรียบเฉย: “ฉันจะให้แกตาย”

เซินถูรู้สึกตกตะลึง หลังจากนั้นก็หัวเราะเสียงดังออกมาก: “เจ้าหนู แกเป็นคนแรกที่กล้าพูดอย่างนี้กับฉัน!”

“คนตระกูลหลินพวกแก ล้วนแต่ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำทั้งนั้นเลยเหรอ?”

“ตอนที่ฉันมีชื่อเสียงโด่งดังนั้น แกน่าจะยังอยู่ในท้องแม่อยู่มั้ง ถึงกับกล้ามาคุยโม้โอ้อวดขนาดนี้!”

ลูกศิษย์ตระกูลเซินทั้งหลายที่อยู่ข้างหลัง ต่างก็มองไปยังหลินหยุนด้วยสีหน้าที่เหยียดหยาม

“ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ ก็แค่เด็กกะโปโลที่ยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเลย ฉันแค่ใช้มือข้างเดียวก็สามารถบีบเขาให้ตายคามือได้แล้ว ไม่ต้องรอให้เจ้าบ้านลงมือหรอก!” ชายหนุ่มสีหน้าขาวซีดคนหนึ่ง พูดเยอะเย้ยหลินหยุนด้วยสีหน้าเหยียดหยาม

ใบหน้าที่สะสวยของเจียงย่านหรง ก็แสดงออกถึงความร้อนใจ มองไปยังหลินหยุน ดูเหมือนว่ากังวลใจเล็กน้อย

แต่ว่าเจียงย่านหรงก็ไม่ได้แสดงอะไรออกมา แต่กลับพูดเยาะเย้ยว่า “คุณอายุยังน้อย ทำไมถึงได้พูดโอ้อวดอย่างนี้ล่ะ? อาจไม่แน่ว่าคุณก็พอมีพลังความสามารถอยู่บ้าง แต่ว่า ตระกูลเซินเป็นถึงหนึ่งในเจ็ดตระกูลใหญ่ในโลกบู๊โบราณ พละกำลังของเขาไม่ใช่ที่คุณจะสามารถต้านทานไว้ได้หรอกนะ”

“ถ้าคุณล่วงเกินตระกูลเซินไปละก็ งั้นก็รีบขอโทษเจ้าบ้านตระกูลเซินซะด้วย อาจไม่แน่เจ้าบ้านตระกูลเซินจะไว้ชีวิตคุณก็ได้”

คำพูดของเจียงย่านหรงนี้ฟังดูแล้วเหมือนกำลังเยาะเย้ยหลินหยุนว่าไม่รู้จักเจียมตัว แต่แท้จริงแล้ว กำลังบอกกับหลินหยุนว่า พละกำลังของตระกูลเซิน ไม่ได้ง่ายดายอย่างที่เห็นภายนอกเช่นนี้

เพื่อจะได้ให้หลินหยุนรีบยุติเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องมีอันตรายจนถึงแก่ชีวิต

อีกทั้งเจียงย่านหรงก็เคยเห็นหลินหยุนลงมือในงานประลองกลั่นยาครั้งนั้นแล้ว

ในเมื่อเคยเห็นพลังความสามารถของหลินหยุนแล้ว เธอกลับยังพูดเช่นนี้ออกมา ก็แสดงให้เห็นว่า ตระกูลเซินจะต้องมีไพ่ใบสุดท้ายที่แข็งแกร่งคอยหนุนอยู่อย่างแน่นอน

เซินถูขมวดคิ้วเล็กน้อย มองดูเจียงย่านหรงด้วยสีหน้าสงสัย

เห็นได้ชัดว่า เซินถูก็ได้มองเห็นเจตนาแอบแฝงของเจียงย่านหรงแล้ว

ในเมื่อเซินถูสามารถฟังออกว่าเจียงย่านหรงมีเจตนาอื่นแอบแฝงอยู่ หลินหยุนก็ย่อมฟังออกเช่นกัน

แต่ว่า หลินหยุนก็ไม่ได้รับความหวังดีจากเจียงย่านหรงเลย กลับพูดอย่างเรียบๆว่า: “คุณก็แค่รู้จักแต่ความแข็งแกร่งของตระกูลเซินเท่านั้น แล้วรู้ได้ยังไงว่าฝีมือของฉันเป็นอย่างไร”

สายตาของหลินหยุนเปลี่ยนเป็นเยือกเย็น มองดูเซินถูแล้วพูดอย่างเรียบๆว่า: “ถ้าตอนนี้แกมอบหญิงสาวที่จับตัวมากลับคืนไปให้ตระกูลหลินอย่างปลอดภัยละก็ ฉันก็จะไว้ชีวิตแก”

เจียงย่านหรงขมวดคิ้ว ในใจรู้สึกโกรธเล็กน้อย: “เจ้าเด็กนี่ ทำไมถึงได้กำแหงขนาดนี้นะ? ตระกูลเซินคงไม่ใช่เหมือนตระกูลนักกลั่นยาพวกนั้นหรอกนะ นี่เป็นถึงตระกูลที่มีชื่อเสียงทางด้านพละกำลังบู๊เลยทีเดียว ลำพังเขาเพียงคนเดียว จะต่อสู้กับตระกูลเซินได้อย่างไรกัน?”

แต่ว่า เจียงย่านหรงก็ไม่กล้าที่จะพูดเตือนอีก อย่างน้อยเมื่อครู่เธอก็รู้แล้วว่า เซินถูเริ่มสงสัยเธอแล้ว

“ไอ้หนู ฉันว่าแกคงเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อแล้วมั้ง ถึงกับกล้ามาหยามเกียรติตระกูลเซินเรา” ชายหนุ่มที่ด่าทอหลินหยุนเมื่อครู่นี้ ก็พูดด่าขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง

“เจ้าบ้านครับ ให้ผมช่วยจัดการฆ่าเด็กคนนี้ให้ท่านนะครับ จะได้ให้เขารู้ว่าผลที่ได้รับจากการหยามเกียรติตระกูลเซินพวกเรา!”