คนกลุ่มหนึ่งได้ตรงไปยังห้องโถงของตระกูลอี
ในห้องโถง หงซานเหอได้พาลูกน้องสองคนเข้ามา ยืนอยู่ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
อีหยุ่นเคยเจอกับหงซานเหอมาก่อน และเขารู้ฐานะของหงซานเหอเป็นอย่างดี
แต่ว่า เขาคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าคนที่มาบุกรุกบ้านตระกูลอีจะเป็นจอมพลหง!
“ท่านหง ท่านมาได้ยังไงครับ?” อีหยุ่นรีบโค้งคำนับให้
หงซานเหอโบกปัดมือ แล้วเอ่ย : “เจ้าบ้านอีไม่ต้องมากพิธีรีตองหรอก!”
“ฉันมาหาเขา!” สายตาของหงซานเหอมองไปที่หลินหยุน
เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด!
ดูท่าทาง หลินหยุนคาดเดาถึงเรื่องบางเรื่องได้แล้ว
อีหยุ่นเอ่ย : “เราไปคุยกันด้านในเถอะครับ!”
“ดี!”
ทุกคนกลับเข้าไปในห้องของอีหยุ่นอีกครั้ง
อีหยุ่นเอ่ย : “เชิญนั่งครับท่านหง!”
หงซานเหอนั่งลงอย่างไม่เกรงใจ แล้วกวาดตามองทุกคน
สุดท้าย สายตาของเขาได้หยุดลงที่หลินหยุน
“ฉันก็เพิ่งได้รู้ข่าว คิดไม่ถึงเลยว่าคุณชายตระกูลหงจะกลับมากะทันหัน แล้วสร้างเรื่องวุ่นวายอย่างนี้!”
คนที่รับผิดชอบเฝ้าประตูบ้านตระกูลหง คือสมาชิกสำรองของหน่วยมังกร
เมื่อเห็นว่าปรมาจารย์หลินมาช่วยคน เขาคงแจ้งข่าวให้กับนายท่านหงโดยเร็วที่สุด
แสดงว่าคนที่มีฐานะเป็นนายท่านหงคนนั้น คงรู้ถึงความสัมพันธ์ของหลินหยุนกับหงซานเหอ
ดังนั้น การที่หงซานเหอมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ ก็สามารถอธิบายได้ทุกอย่างแล้ว
หลินหยุนสีหน้านิ่งเฉย มองไปที่หงซานเหอแล้วเอ่ยพูด : “คุณจะเข้ามายุ่งเรื่องนี้เหรอ?”
หงซานเหอเอ่ยพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม : “ผมไม่ยุ่งไม่ได้ครับ”
“เรื่องนี้ จะว่าเล็กก็เล็ก จะว่าใหญ่ก็ใหญ่ หากไม่ระวัง อาจกลายเป็นหายนะได้นะ!”
หลินหยุนมองเขา แล้วเอ่ยพูดอย่างเรียบ ๆ : “แล้วคุณคิดจะทำยังไง?”
หงซานเหอเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วเอ่ยพูดว่า : “ผมจะให้ตระกูลหง แสดงความรับผิดชอบต่อคุณอีหลิง!”
“จะขอโทษอีกงั้นเหรอ?” หลินหยุนสีหน้าดูเย็นชาขึ้นมา : “ไม่จำเป็นแล้ว”
“ผมจะให้มันได้ชดใช้ให้กับอีหลิง”
หงซานเหอขมวดคิ้ว เอ่ยพูดอย่างเคร่งขรึม : “คุณก็รู้ว่านายท่านแห่งตระกูลหงคนนั้น เป็นถึงผู้อาวุโสห้าแห่งคณะรัฐมนตรีจีน ภายใต้สี่มหาตระกูลใหญ่!”
หลินหยุนไม่ได้พูดอะไร
อีหยุ่นสีหน้าเคร่งขรึม ดูท่าทาง อำนาจของตระกูลหง จะยิ่งใหญ่กว่าที่เขาคิดไว้เสียอีก
หงซานเหอพูดต่อไปว่า : “คุณต้องรู้ ว่าในมือของนายท่านหง ได้คุมกองทัพตะวันออกเฉียงใต้ไว้”
“คุณรู้หรือเปล่า นายท่านหงเป็นอาจารย์ทางการทหารของเจียงร่อโจ๋!”
“แล้วคุณรู้หรือเปล่า ว่าตระกูลหงมีทายาทที่เป็นผู้ชายเพียงคนนั้นคนเดียว ถ้าหากคุณฆ่าเขา เท่ากับขุดรากถอนโคนตระกูลหง!”
“ถ้าหากเรื่องเหล่านี้ ไม่สามารถหยุดความคิดที่จะฆ่าของคุณได้ งั้นผมจะบอกคุณไว้อีกว่า ตระกูลหง เป็นลูกน้องของตระกูลจ้าวที่เป็นถึงสี่มหาตระกูลใหญ่!”
“ถ้าหากคุณแตะต้องตระกูลหง เท่ากับแตะต้องตระกูลจ้าวด้วย เมื่อคุณแตะต้องตระกูลจ้าว ก็เท่ากับเปิดศึกกับสี่มหาตระกูลใหญ่!”
น้ำเสียงของหงซานเหอ ฟังดูรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ จนสุดท้ายแทบจะกลายเป็นตะคอกออกมา
อีหยุ่นหน้าซีดเซียว ทุกประโยคที่หงซานเหอพูดออกมา ทำให้สีหน้าของเขาดูแย่ลงเรื่อย ๆ จนสุดท้าย อีหยุ่นแทบจะทรุดไปทั้งตัว
เขารู้เพียงว่าตระกูลหงประสบความสำเร็จอย่างมากในโลกการเมือง ยิ่งใหญ่มาก แต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่าตระกูลหงจะเป็นตระกูลที่ตระกูลจ้าวฟูมฟักขึ้นมา
นายท่านหง ยังเป็นหนึ่งในอาจารย์ของเทพสงครามเจียงร่อโจ๋อีกด้วย!
แล้วจะเอายังไงต่อไปล่ะ?
ไพ่ตายเหล่านี้ที่ตระกูลหงมี ไม่ว่าใบไหน ตระกูลอีก็แตะต้องไม่ได้ทั้งนั้น
ต่อให้เป็นหลินหยุน ก็คงไม่สามารถเปิดศึกกับสี่มหาตระกูลใหญ่ได้หรอก!
มิน่าล่ะ พวกหลินหยุนเพิ่งนำตัวอีหลิงกลับมาได้ จอมพลหงก็รีบตามมาทันที
ดูท่าทาง เขาคงกังวลว่าถ้ามาช้ากว่านี้ หากหลินหยุนฆ่าคุณชายตระกูลหงคนนั้นขึ้นมา เรื่องนี้คงกลายเป็นเรื่องใหญ่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...