จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 973

ณ ปราสาทโบราณใต้ดินที่ใหญ่โตหลังหนึ่งในประเทศฝรั่งเศส

ปราสาทโบราณที่มืดครึ้มลึกลับทั้งหลัง มีแสงสีเขียวส่องสว่างอยู่ข้างกำแพง ทำให้บรรยากาศนั้นเต็มไปด้วยความลึกลับน่ากลัว

ภายในห้องโถงปราสาทโบราณนั้น ผู้หญิงในเสื้อชุดดำคลุมมิดทั้งตัวคนหนึ่ง ยื่นมือที่ที่เรียวยาวขาวซีดออกมา ลูบไล้ไปมาบนคริสทัลคทากายสิทธิ์ที่อยู่ตรงกลางแท่นบูชาทรงกลม

ภายในห้องโถงใหญ่ปราสาทโบราณหลังนั้น มีผู้ชายชุดดำที่แต่งตัวเหมือนกันสองคนคุกเข่าอยู่ตรงหน้า ในมือของผู้ชายทั้งสองนั้นถือรูปภาพของธารน้ำพุใบหนึ่ง

หญิงชุดดำนั้นดวงตาทั้งคู่ส่องประกายแสงสีเขียววาววับออกมา น้ำเสียงดุร้าย ทำให้รู้สึกชวนขนหัวลุก

“เจ็ดสิบปีแล้วนะ น้ำศักดิ์สิทธิ์ก็ได้ปรากฏขึ้นบนโลกอีกครั้งหนึ่งแล้ว!”

“รูปร่างอันงดงามที่เต็มไปด้วยบาดแผลรูพรุนของฉันนั้น ในที่สุดก็มีโอกาสฟื้นคืนให้เหมือนเดิมอีกแล้ว”

“พวกคุณสองคน ไปรวบรวมยอดฝีมือแม่ม่ายดำทั้งหมด เตรียมตัวไปทุ่งน้ำแข็งตอนเหนือสุดพร้อมกับฉัน”

สองคนที่คุกเข่าอยู่บนพื้นนั้น ยกมือทั้งสองกอดอก แล้วพูดอย่างนอบน้อมว่า “รับทราบ!”

องค์กรนี้ก็คือองค์กรแม่ม่ายดำที่มีพลังอำนาจเทียบเท่ากับองค์กรศักดิ์สิทธิ์ และเป็นหนึ่งในพลังอำนาจที่แข็งแกร่งที่สุดในกาฬโลกด้วย

ในหน่วยกองทัพทหารประเทศรัสเซีย ผู้มีอำนาจระดับสูงในกองทัพคนหนึ่งกำลังจ้องมองรูปภาพในมือถือ

หลังจากผ่านไปชั่วครู่ เขาพูดอย่างมั่นใจด้วยเสียงหนักแน่นว่า “ถูกต้องแล้ว เป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์!”

ลูกน้องคนหนึ่งรีบลุกขึ้นยืน แล้วพูดด้วยความตื่นเต้นว่า “ท่านครับ คราวที่แล้วน้ำศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้นที่ประเทศอังกฤษ ทำให้ประเทศอังกฤษสามารถขยายอาณาจักรไปทั่วโลกเป็นเวลานับร้อยปี มีอาณานิคมจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน”

“คราวนี้น้ำศักดิ์สิทธิ์ได้มาปรากฏขึ้นที่ประเทศรัสเซียพวกเรา ก็ควรจะถึงเวลาที่เป็นความรุ่งเรืองของพวกเราบ้างแล้ว”

“ผมขออนุญาตนำทีมไปยังทุ่งน้ำแข็งตอนเหนือสุด เพื่อเอาน้ำศักดิ์สิทธิ์คืนมาครับ!”

นายทหารคนนั้นก็พูดด้วยเสียงเข้มว่า “โรวัน ผมรู้สึกชื่นชมกับความกล้าหาญของคุณมากแต่ว่าทุกครั้งที่น้ำศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้น ก็จะต้องดึงดูดความสนใจจากทั่วโลกทั้งนั้น ถึงแม้ว่าประเทศพวกนั้นไม่กล้าแย่งชิงอย่างเปิดเผยเนื่องจากเกรงว่าจะกระทบความสัมพันธ์ระหว่างประเทศก็ตาม แต่ว่าก็จะต้องส่งพวกยอดฝีมือมาอย่างแน่นอน”

“ฉันได้ข่าวมาว่า พลังอำนาจในกาฬโลกทั้งหมด ตอนนี้กำลังเริ่มเคลื่อนไหวกันแล้ว”

“คราวนี้ ฉันจำเป็นจะต้องลงมือด้วยตัวเองซะแล้ว”

“แต่ว่า เพื่อป้องกันการผิดพลาดทั้งหมด ฉันยังอยากขอให้ท่านแม่ทัพช่วยฉันอีกแรงหนึ่ง”

นี่คือหน่วยรบพิเศษของประเทศรัสเซีย เป็นหน่วยงานหนึ่งที่จัดตั้งขึ้นจากพวกผู้บำเพ็ญพิเศษ ถึงแม้ว่าจะมีจำนวนคนไม่ถึงหนึ่งร้อยคนก็ตาม แต่ว่าก็สามารถสู้รบกับกองทัพแสนได้

ยอดฝีมือจากทั่วสารทิศก็ทยอยกันออกเดินทาง ถึงแม้ว่าประเทศพวกนั้นไม่กล้าแสดงออกว่าอยากได้น้ำศักดิ์สิทธิ์อย่างโจ่งแจ้งก็ตาม อย่างน้อยนี่คือของที่ปรากฏขึ้นในเขตแดนของประเทศรัสเซีย ก็ต้องเป็นสมบัติของประเทศรัสเซียอย่างแน่นอน

แต่ว่า ในที่ลับนั้นทุกคนต่างก็อยากจะได้ส่วนแบ่งกันทั้งนั้น

อย่างน้อยที่สุด สงครามเทพครั้งก่อนที่ผ่านมาหลายร้อยปีแล้วนั้น ถึงแม้ว่าประชาชนคนธรรมดาทั่วไปส่วนใหญ่จะลืมไปหมดแล้ว แต่ว่าผู้บริหารบ้านเมืองของแต่ละประเทศพวกนั้นก็ยังจำได้อย่างแม่นยำไม่รู้ลืม

สงครามเทพ คือสงครามระหว่างยอดฝีมือแดนเทพของแต่ละประเทศ

ในสงครามครั้งนั้น ประเทศอังกฤษเป็นฝ่ายได้ครอบครองน้ำศักดิ์สิทธิ์ ทำให้เพิ่มพูนพลังอาจอย่างมหาศาล จนสามารถเอาชนะประเทศอื่นๆได้ มีประเทศที่เป็นอาณานิคมจากทั่วโลกจำนวนมากมาย

ในการต่อสู้ครั้งนั้น ทำให้แต่ละประเทศได้เห็นความเก่งกาจของยอดฝีมือแดนเทพอย่างแท้จริง พวกอาวุธยุทโธปกรณ์ เครื่องบิน ปืนใหญ่พวกนั้นเมื่ออยู่ตรงหน้ายอดฝีมือแดนเทพแล้ว ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลยแม้แต่นิดเดียว

จนกระทั่งมีระเบิดนิวเคลียร์เกิดขึ้น จึงทำให้สถานการณ์พลิกผันไปโดยสิ้นเชิง

สำหรับยอดฝีมือแดนเทพพวกนั้น ผู้บริหารระดับประเทศพวกนั้นจึงได้มีอาวุธที่ใช้ข่มขู่คุกคามพวกเขาได้แล้วในที่สุด

สงครามที่โด่งดังที่สุดก็คือสงครามเชชเนีย ในประเทศรัสเซีย มียอดฝีมือแดนเทพหลายสิบคน สามารถกวาดล้างกองทัพรัสเซีย ทั้งรถถัง เครื่องบิน เครื่องบินทิ้งระเบิด หรือแม้แต่ขีปนาวุธ เมื่ออยู่ตรงหน้ายอดฝีมือแดนเทพที่ไปมาไร้ร่องรอยพวกนั้นแล้ว ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลยแม้แต่นิดเดียว

สุดท้ายแล้ว ผู้บริหารประเทศรัสเซียจึงจำเป็นจะต้องทิ้งอาวุธนิวเคลียร์จำนวนสิบลูกลงไปในเขตบริเวณสนามรบอย่างไม่มีทางเลือก

ฉากสงครามที่วินาศสันตะโรคราวนั้น ทำให้ยอดฝีมือแดนเทพทั้งหมด รวมทั้งกองทัพของประเทศรัสเซียเอง ถึงกับถูกระเบิดแหลกเป็นจุณสลายกลายเป็นเถ้าถ่าน ภายใต้แรงระเบิดนิวเคลียร์จำนวนสิบลูกนั้น

สงครามครั้งนี้ สั่นสะเทือนไปทั่วโลก

หลังจากสงครามครั้งนี้แล้ว มียอดฝีมือแดนเทพจำนวนมากก็หายสาบสูญไปภายในชั่วค่ำคืนทันที

เพราะว่ายอดฝีมือแดนเทพพวกนี้ ได้เห็นถึงภัยพิบัติเช่นนี้แล้ว

ฉูเหอทำตาค้อนใส่เขา แล้วพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เจ้าเด็กน้อย คุณควรจะขอบคุณนักผจญภัยพวกนั้น ไม่งั้นก็จะไม่มีใครได้พบน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ปรากฏขึ้นแล้ว อาจไม่แน่พลาดโอกาสครั้งนี้ไปแล้ว ก็ต้องรออีกหลายสิบปีทีเดียว”

คาร์นอตวิลเลียมหัวเราะแฮะๆ “ต่อให้คุณจะขอบคุณนักผจญภัยพวกนั้น ก็ควรจะรอให้คุณได้น้ำศักดิ์สิทธิ์มาก่อนเถอะ ถ้าหากคนอื่นได้น้ำศักดิ์สิทธิ์ไปแล้วล่ะก็ งั้นคงต้องเป็นเรื่องที่แย่ที่สุดแล้ว”

ฉูเหอพูดด้วยความมั่นใจเต็มร้อยว่า “วางใจเถอะ มีฉันอยู่ทั้งคน แม้แต่น้ำศักดิ์สิทธิ์สักหยดก็จะไม่ยอมให้คนอื่นเอาไปได้เลย”

“อะแฮ่ม.......” ตางอู่ไอกระแอมเบาๆอยู่ข้างๆ แล้วกระตุกชายเสื้อของฉูเหอเบาๆ ส่งสัญญาณให้เธออย่าได้พูดจาจนเกินเหตุไป

หลินหยุนก็พูดขึ้นมาทันทีว่า “ในเมื่อต้องเดินด้วยเท้าเข้าไป งั้นฉันเสนอว่าคืนนี้ก็ควรจะออกเดินทางได้แล้ว”

คาร์นอตวิลเลียมยักคิ้ว แล้วพูดอย่างภูมิใจว่า “พวกเราเผ่าโลหิตมีความชำนาญในการเดินทางกลางคืนที่สุด ฉันเห็นด้วยที่ออกเดินทางคืนนี้”

ฉูเหอทำเสียงฮื่อใส่ “การมองในความมืดสำหรับพวกเราแล้ว ไม่มีความแตกต่างอะไรกับกลางวันเลย แต่ว่าฉันอยากรู้ว่าทำไมคุณถึงต้องออกเดินทางกลางคืนด้วย?”

หลินหยุนพูดอย่างเงียบๆว่า “คิดจะไปเอาน้ำศักดิ์สิทธิ์ ก็ต้องอยู่นำหน้าคนอื่น เผื่อว่ามีคนไปถึงก่อน งั้นการเดินทางคราวนี้ก็ไม่มีความหมายแล้ว”

ตางอู่พยักหน้า “ปรมาจารย์หลินพูดมีเหตุผล ฉันก็เห็นด้วยที่เร่งออกเดินทางทันที”

ฉูเหอลุกขึ้นยืนแล้วรีบเก็บข้าวของ “งั้นทำไมจะต้องจองห้องพักโรงแรมอะไรอีก เปลืองเงินเปล่าๆ”

ทั้งสี่คนก็ออกจากเมืองกอร์ลในค่ำคืนนั้น มุ่งหน้าเดินสำรวจไปยังทุ่งน้ำแข็งตอนเหนือสุดตามสัญลักษณ์บนแผนที่นั้น

ทุ่งน้ำแข็งไซบีเรียในยามค่ำคืน อากาศหนาวเหน็บเป็นพิเศษ หิมะขาวโพลนสุดลูกหูลูกตา

บางครั้งก็มีสัตว์ที่ทนความหนาวเย็นบางชนิดออกมาเคลื่อนไหวบ้าง เมื่อเห็นพวกหลินหยุนทั้งสี่คน ถึงกับไม่วิ่งหนีเพราะความตกใจเลย กลับยืนอยู่กับที่แล้วจ้องมองอย่างเงียบๆ

เห็นได้ชัดว่า ไม่ค่อยมีร่องรอยผู้คนปรากฏอยู่ที่นี่ สัตว์พวกนี้จึงไม่ค่อยเห็นมนุษย์ ดังนั้นจึงไม่ตื่นตกใจกลัว

พลังการฝึกฝนของทั้งสี่คนสูงส่งมาก จึงไม่เกรงกลัวต่อความเหน็บหนาว อีกทั้งความเร็วก็ยังคงว่องไวอีกด้วย

แต่ว่า เพราะว่าท่ามกลางหิมะที่ขาวโพลนนั้น เป็นการยากลำบากสำหรับการค้นหาทิศทางที่ถูกต้องได้ คิดจะหาตำแหน่งของน้ำศักดิ์สิทธิ์จึงไม่ได้ง่ายเลย

ดังนั้น ทั้งสี่คนก็ไม่ละทิ้งในการใช้ความเร็วอย่างเต็มที่เพื่อเร่งการเดินทางต่อไป