จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 358

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ตั้งแต่ที่ลี่เหยาเหยาฟื้นขึ้นมา ส่วนเรื่องอาการบาดเจ็บของเธอนั้นได้ถูกพลังศักดิ์สิทธิ์ของโซเฟียรักษาจนหายดีเรียบร้อยแล้ว

‘ ตอนฉันได้รับบาดเจ็บจนหมดสติไป มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมร่างกายของพี่เสี่ยวเหมยจึงถูกยึดครองโดยผู้หญิงคนอื่น ’

‘ หรือว่า…นี่คือเงื่อนไขที่ทำให้เธอมารักษาฉันและจ้าวเทียน ’

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโลกจิตวิญญาณของตนเองนั้น ตัวเธอก็รับรู้เช่นกัน ถึงแม้เหรินฟางเซียนจะไม่ได้มีเจตนาร้ายทั้งยังช่วยเหลือเธอเอาไว้

แต่ยังไงซะ เธอก็ไม่มีวันยอมให้อีกฝ่ายมาแทนที่พี่สาวที่เธอรักเด็ดขาด

ทันใดนั้น

เพล้ง! แวบ!

เสียงเหมือนกระจกแตกดังขึ้น พร้อมกับร่างของกงเสี่ยวเหมยที่เปล่งแสงสีขาวออกมา จากนั้น คลื่นพลังงานอันอบอุ่นและอ่อนโยน ก็ได้ปกคลุมร่างกายของเธอเอาไว้จนหมดทุกส่วน

สิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้ลี่เหยาเหยาระมัดระวังตัวขึ้นทันที สายตาของเธอกวาดมองไปยังจ้าวเทียนที่นอนหลับตาอยู่อย่างมีความหวัง เพราะอย่างน้อยถ้าเขาตื่นขึ้นมาพร้อมกัน เธอก็จะไม่ต้องหวั่นวิตกอีกต่อไป

แต่ทว่า

สิ่งที่ลี่เหยาเหยารอคอยกลับไม่เกิดขึ้น สิบนาทีผ่านไปจ้าวเทียนก็ยังคงนอนหลับใหลอยู่เช่นเดิม จนกระทั่ง คลื่นพลังที่ปกคลุมร่างกายของกงเสี่ยวเหมยได้หายไปจนหมด

“ สาวน้อย…ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะ ”

!!

น้ำเสียงอันคุ้นเคย ทำให้ลี่เหยาเหยาตัวสั่นสะท้านทันที เธอมัวให้ความสนใจกับจ้าวเทียนมากเกินไป จนลืมสังเกตว่ากงเสี่ยวเหมยตื่นแล้ว

“ คุณคือ…เหรินฟางเซียนใช่ไหม ” ลี่เหยาเหยาถามกลับไปด้วยความไม่แน่ใจนัก เพราะทั้งน้ำเสียงและคำเรียกหาแบบนี้ ไม่ควรจะออกมาจากปากของอีกฝ่ายได้

“ เธอจะเรียกฉันแบบนั้นก็ได้ ” กงเสี่ยวเหมยพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม ซึ่งเธอก็ไม่ได้โกหก เพราะในตอนนี้ ตัวตนทั้งสองของเธอได้หลอมรวมกันโดยสมบูรณ์แล้ว

“ ใช่จริงๆสินะ ” ลี่เหยาเหยาพูดกับตัวเองเบาๆด้วยความผิดหวัง จากนั้นเธอก็มองอีกฝ่ายด้วยสายตาเย็นชา แล้วพูดขึ้นต่อ

“ ตอนนี้พี่เสี่ยวเหมยอยู่ไหน ทำไมคุณถึงมาอยู่ในร่างของเธอได้ ”

เมื่อได้ยินแบบนี้กงเสี่ยวเหมยก็ผงะไปเล็กน้อย แต่เธอก็พยายามไม่แสดงออกทางสีหน้า เพราะต้องการทดสอบอีกฝ่ายดู

“ ผู้หญิงที่ชื่อว่ากงเสี่ยวเหมยไม่มีตัวตนอยู่อีกต่อไปแล้ว เธอได้ยอมเสียสละร่างกายของตนเอง เพื่อแลกกับการให้ฉันมาช่วยชีวิตคนสำคัญของเธอทั้งสองคน ” กงเสี่ยวเหมยพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง

ซึ่งนั่นก็ทำให้ลี่เหยาเหยานิ่งไปทันที เพราะมันตรงกับที่เธอคาดการณ์เอาไว้ทุกอย่าง เพื่อช่วยชีวิตเธอกับจ้าวเทียน กงเสี่ยวเหมยถึงกับ…

“ มันไมควร เป็นแบบนี้สิ ” น้ำตาของลี่เหยาเหยาไหลออกมา อย่างไม่อาจควบคุมได้ เธอแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมาโดยไม่ปิดบัง

“ เธอ… ” กงเสี่ยวเหมยรู้สึกจุกจนพูดไม่ออก เธอรู้ตัวแล้วว่าตัวเองเล่นแรงไปหน่อย และกำลังจะเฉลยความจริงให้อีกฝ่ายรับรู้

แต่ทว่า

“ ฉันขอร้อง…จะให้ฉันทำอะไรก็ได้ ช่วยคืนพี่เสี่ยวเหมยกลับมาให้ฉันได้ไหม ” ลี่เหยาเหยาได้พุ่งเข้ามาจับแขนกงเสี่ยวเหมยเอาไว้อย่างอ้อนวอน

เพราะตระกูลของพวกเธอทั้งสองคนนั้น มีความสัมพันธ์อันดีกันมาโดยตลอด ทำให้ในอดีต ทั้งลี่เหยาเหยา ลี่เฟย และกงเสี่ยวเหมยเติบโตมาด้วยกันไม่ต่างไปจากพี่น้องแท้ๆ

ต่อให้ภายหลังจะต้องห่างหายจากกันไปหลายปี ลี่เหยาเหยาเลือกเดินเส้นทางนักแสดง ส่วนกงเสี่ยวเหมยไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่มิตรภาพของพวกเธอนั้น ไม่ได้จืดจางไปตามกาลเวลา

ยิ่งภายหลัง เมื่อได้มาหลงรักผู้ชายคนเดียวกัน กลับทำให้พวกเธอสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ

“ เอ่อ…คือ ” ตอนนี้กงเสี่ยวเหมยชักเริ่มทำตัวไม่ถูกขึ้นมาจริงๆแล้ว แต่ทันใดนั้นก็เหมือนเธอจะคิดอะไรออก ทำให้แอบยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

“ เธอบอกว่า…อะไรก็ได้งั้นเหรอ ” กงเสี่ยวเหมยถามย้ำอีกครั้ง

“ ใช่…ขอเพียงคุณคืนพี่เสี่ยวเหมยกลับมาให้ฉัน ” ลี่เหยาเหยาพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง ในเมื่อกงเสี่ยวเหมยยอมเสียสละตัวเองเพื่อเธอได้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะมีเงื่อนไขอะไร เธอก็พร้อมยอมรับทั้งนั้น

“ ดีมาก…งั้นเธอก็มอบผู้ชายคนนี้ให้ฉันซะ ” กงเสี่ยวเหมยชี้ไปยังจ้าวเทียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียง ทำให้เขาคิ้วกระตุกเล็กน้อย

‘ ทำไม ถึงมาลงที่ฉันได้ล่ะ ’

จ้าวเทียนที่เพิ่งจะตื่นขึ้นมาได้จังหวะพอดี ได้แต่คิดขึ้นอย่างอ่อนใจ แต่เขาก็เลือกที่จะนิ่งดูสถานการณ์ต่อไป เพราะอยากรู้เหมือนกันว่าลี่เหยาเหยาจะตอบอย่างไร

“ ฉัน… ” ลี่เหยาเหยามีอาการลังเลจนเห็นได้ชัด หนึ่งคือพี่สาวคนสนิท หนึ่งคือชายคนรัก ซึ่งทั้งสองคนล้วนแต่มีความสำคัญกับเธอทั้งสิ้น

ผ่านไปครู่หนึ่ง ลี่เหยาเหยาก็ตัดสินใจได้ในที่สุด