จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 454

แววตาที่เต็มไปด้วยความโลภของเทพโอดิน แม้จะปรากฏขึ้นเพียงพริบตาเดียว แต่สำหรับผู้แข็งแกร่งทุกคนที่อยู่ในสถานที่นี้ย่อมสัมผัสได้แน่นอน

“ คุณคิดจะทำอะไรลูกสาวฉัน ” โม่ซินหนานพูดขึ้นอย่างเย็นชา ทั้งเธอ ลี่เหยาเหยาและกงเสี่ยวเหมย ต่างพากันก้าวออกมาด้านหน้าบดบังโม่ปิงหยูเอาไว้เหมือนแม่ไก่หวงไข่

สำหรับเด็กสาวที่น่ารักและงดงามอย่างโม่ปิงหยู ทุกคนรอบกายจ้าวเทียนไม่ว่าจะเป็นบุรุษหรือสตรี ล้วนรู้สึกเอ็นดูรักทะนุถนอมเธอทั้งสิ้น

แท้จริงแล้ว ตั้งแต่โฮ่วอี้ได้ตรวจสอบพบว่าโม่ปิงหยูคือดวงวิญญาณของโอสถจักรพรรดิกลับชาติมาเกิดใหม่ เขาก็ได้ลงผนึกเพื่ออำพรางต้นกำเนิดพลังของเธอเอาไว้

ยกเว้น เมื่อต้องเผชิญหน้าตัวตนระดับจักรพรรดิเทพ หรือสมบัติลับพิเศษเฉพาะทาง ไม่อย่างนั้นก็จะไม่มีใครล่วงรู้ความลับของเธอได้

แต่ทว่า

ดวงตาหยั่งรู้ของเทพโอดิน พอดีเป็นของแสลงของเคล็ดวิชาจำพวกนี้ทั้งมวล นี่เป็นสิ่งที่เขาได้รับมาจากการดื่มน้ำพุแห่งปัญญา สมบัติล้ำค่าอันดับสี่แห่งเอกภพ โดยยอมแลกเปลี่ยนกับดวงตาข้างซ้ายของตนเอง

ดังนั้น นอกจากตัวเทพโอดินที่รู้ความจริงแล้ว คนอื่นๆต่างพากันคิดว่าเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่แห่งแดนสวรรค์ เกิดต้องตาต้องใจหวังครอบครองโม่ปิงหยู จนไม่สามารถควบคุมตนเองได้ทั้งสิ้น

ซึ่งการแสดงท่าทีต่ำช้าในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ มันทำให้เทพผู้สูงส่งจากแดนสวรรค์ทุกคนรู้สึกอับอายขายหน้าเป็นที่สุด

โดยเฉพาะเทพีอามาเทราสุที่อยู่ด้านข้าง ด้วยความที่เธอเองก็เป็นสตรีจึงนึกรังเกียจบุรุษหยาบช้าหื่นกระหายเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ทำให้เมื่อเห็นสหายตนจับจ้องเด็กสาวรุ่นเยาว์ไม่วางตาเช่นนี้ ก็เลยแค่นเสียงออกมาด้วยความไม่พอใจ

“ โอดิน หยุดทำให้พวกเราขายหน้าซักที เจ้าเองก็มีนางสนมที่แสนงดงามนับพันนับหมื่น เหตุใจยังไม่รู้จักพออีก ”

“ ใช่แล้ว ในสถานการณ์ที่ศัตรูจะมาปรากฏกายได้ทุกเมื่อ เจ้าคิดอะไรอยู่ ถึงแสดงท่าทีแบบนี้กับพันธมิตรตนเอง ” เทพโอซีริสพูดเสริมขึ้นอย่างไม่ไว้หน้า

ต่อให้หญิงสาวที่ข้างกายเจ้าเทียน จะถือว่างดงามเป็นอย่างมากบนโลกมนุษย์ แต่สำหรับแดนสวรรค์อันกว้างใหญ่แล้ว รูปโฉมของพวกเธอก็จัดอยู่ในระดับกลางๆเท่านั้น

“ ระวังปากของพวกเจ้าไว้บ้าง ข้าไม่ได้คิดเรื่องอกุศลกับเด็กสาวนางนี้แม้แต่น้อย เพียงตรวจพบว่านางมีพรสวรรค์ที่สูงล้ำและกายาชนิดพิเศษ จึงคิดรับไว้เป็นศิษย์เท่านั้น ” เทพโอดินพูดออกมาตามตรง โดยเลือกปิดบังความจริงบางส่วนเอาไว้

เขาไม่ต้องการให้ความลับเรื่องวิญญาณโอสถจักรพรรดิถูกเปิดเผย จนตนเองพลาดโอกาสที่เฝ้ารอมาแสนนาน

ถึงแม้แผ่นหินโกลาหลจะถือเป็นสมบัติล้ำค่าที่ประเมินไม่ได้ แต่เมื่อเทียบกับโอกาสในการบรรลุขอบเขตจักรพรรดิเทพแล้ว แทบไม่ต้องใช้เวลาคิดว่าควรเลือกอะไร

คุณค่าของแผ่นหินโกลาหล คือการทำให้ขุมกำลังสามารถบ่มเพาะเทพโลกาจำนวนมากออกมาได้ในเวลาไม่นาน ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้นิกายจากโลกมนุษย์อย่างนิกายจูเซียน ครอบครองอำนาจเหนือผู้ใดบนแดนสวรรค์เมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน

แต่ต่อให้มีกองทัพอันยิ่งใหญ่แล้วจะเป็นอย่างไร หากไม่มีจักรพรรดิเทพเป็นผู้นำ สุดท้ายเมื่อต้องเผชิญหน้ากับจักรพรรดิเทพฝ่ายตรงข้าม ก็ต้องพังพินาศจนหมดสิ้นอยู่ดี

“ เหอะ! ขอให้เจ้าคิดแบบที่พูดจริงๆก็แล้วกัน ” เทพีอามาเทสุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดูถูก คำแก้ตัวให้ตนเองดูดีแบบนั้น หากใครเชื่อก็คงโง่เต็มทีแล้ว

“ เด็กน้อย จงอย่าได้ใส่ใจวาจาของผู้อื่นเลย ข้ามิได้มีเจตนาล่วงเกินเจ้าจริงๆ ” เทพโอดินเมินเฉยคำพูดเสียดสีของเทพีอามาเทราสุ แล้วเดินไปทางโมปิงหยูด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน จากนั้นจึงพูดข้นต่อ

“ เจ้ามีนามว่า โม่ปิงหยูสินะ สนใจมาเป็นศิษย์ส่วนตัวของข้าหรือไม่ ด้วยทรัพยากรมหาศาลของอาณาจักรเทวะ ย่อมสามารถบ่มเพาะเจ้าให้กลายเป็นยอดอัจฉริยะแถวหน้าแห่งแดนสวรรค์ภายในเวลาไม่กี่ปี ”

“ หรือหากเจ้ายังคลางแคลงใจ ข้าจะมอบโอสถล้ำค่าแห่งชีวิตให้ก่อน ถือเป็นการชดเชยสำหรับความเข้าใจผิดเมื่อครู่ ”

วูป!

บนฝ่ามือของเทพโอดินปรากฏเม็ดยาสีเขียวสดใสขนาดเท่าผลองุ่น มันปลดปล่อยกลิ่นอายชีวิตเข้มข้นฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ ไม่ว่าผู้ใดที่สูดดมเข้าไปก็จะรับรู้ถึงประสิทธิภาพการฟื้นฟูทั้งร่างกายและจิตวิญญาณไปพร้อมกัน เหนือชั้นยิ่งกว่าโอสถใดบนโลกมนุษย์