ชายาหมอพิษไร้รัก นิยาย บท 45

เซ่เชียนฮวน ขมวดคิ้ว

ยังไม่ทันที่คนซื้อขายรับใช้จะมา ไอ้หมอนั่นนั้นกลับมาก่อน

เขานั้นมาต้องมีเรื่องไม่ดีแน่

เมื่อเซียวเย่หลันปรากฏตัวขึ้น ร้านน้ำชาที่จอแจแต่เดิมดูเหมือนจะหลุดเข้าไปในหลุมดินชั่วครู่ และมันรู้สึกเยือกเย็นไปหมด

ทุกคนต้างไม่กล้าพูดเสียงดัง และพวกเขาทั้งหมดก็โค้งคำนับและทำความเคารพ "กราบสวัสดีจ้านอ๋อง"

เซียวเย่หลันมองตรงไปที่เซ่เชียนฮวน

เขาเดินก้าวยาวไปหานาง ดวงตาของเขาเหมือนมีดเย็นที่สามารถฆ่าคนได้ และเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า "สาวใช้คนนี้ขายไม่ได้"

“ท่านอ๋อง ท่านไม่มีอะไรทำในราชสำนักแล้วหรือ? แม้แต่เรื่องของคนใช้ในจวนท่านก็มาดูแล”

เซ่เชียนฮวนพยายามไม่กลอกตาใส่อีกคน

เซียวเย่หลันพูดอย่างเย็นชา "หล่อนอยู่ติดตามแม่นางซูมาได้หลายปี แน่นอนว่าจะต้องถูกลงโทษ แต่ก็ควรขึ้นอยู่กับการตัดสินของแม่นางซู"

เมื่อคำพูดประโยคนี้ออกมาในที่สาธารณะแบบนี้ก็เหมือนกำลังหักหน้าเซ่เชียนฮวนอย่างรุนแรง!

นางเป็นหวางเฟยที่แท้จริง แต่นางไม่มีอำนาจแม้แต่จะลงโทษคนรับใช้

ดูเหมือนว่าซูอวี๋เอ๋อร์ที่ถูกส่งไปยังชนบท ควรที่จะอยู่ในตำแหน่งหวางเฟยของนาง

เซ่เชียนฮวนยกมุมปาก "ซวงฉิงใช้เงินซื้อเสี่ยวเอ้อกระจายข่าวลือเกี่ยวกับหม่อมฉันในตลาดทุกวัน ตอนนี้หม่อมฉันไม่ได้ใช้นามจ้านหวางเฟยในการลงโทษหล่อน แต่ใช้ในนามคุณหนูเอกของจวนอานตี้งโหวว หลานสาวของไทเฮาลงโทษหล่อน"

ใช้ตัวเองกดขี่คน? ใครเขาจะทำไม่เป็นกัน

ในบรรดาตัวตนมากมายของนาง จ้านหวางเฟยเป็นเพียงผู้มีค่าน้อยที่สุด!

“จ้านอ๋อง ฉากที่หล่อนนี้ใส่ร้ายน้องสาวของข้าน้อยต่อหน้าผู้คนมากมายเหล่านี้ ข้าน้อยเห็นกับตาเลยนะ ถ้าท่านไม่จัดการกับเรื่องนี้ก็แล้วไป แต่ท่านยังอยากปกป้องหล่อนอีกหรือ? เพียงเพราะหล่อนติดตามผู้หญิงคนนั้นที่ออกมาจากหอโสเภณีด้วยกันงั้นหรือ?”

เซ่เหยียนเดินไปและปิดใบพัดขอตน เขาปกป้องน้องของเขาอย่างเต็มที่

เซียวเย่หลันเพียงเหลือบมองไปที่เขาเท่านั้น