ชายาหมอพิษไร้รัก นิยาย บท 48

“เขาเป็นเด็กเวรที่ไร้หัวใจ เขายืนยันว่าลูกในท้องไม่ใช่ของเขา ข้าโกรธเคืองอย่างมาก ระหว่างข้ากับเขาไม่มีอะไรจะพูดคุยกันแล้ว”

อานตี้งโหววดุด่าอย่างโกรธเคือง

เมื่อฮูหยินอานตี้งโหวเห็นว่าเซ่เชียนฮวนเงียบไป นางจึงรีบขยิบตาให้สามีของนาง "ตอนนี้ฮวนฮวนต้องการพักผ่อน เรื่องวุ่นวายเหล่านี้ค่อยว่ากันในภายหลังดีกว่า"

เซ่เชียนฮวนหลับตาและพูดอย่างใจเย็น "ท่านพ่อและท่านแม่โปรดกลับไปก่อนเลย หนูจัดการเองได้เจ้าค่ะ"

“ถ้าอย่างนั้นลูกก็พักผ่อนให้ดีๆ ห้ามไม่มีความสุข ถ้าอยู่ต่อไปไม่ได้แล้วจริงๆ ก็กลับไปที่จวนอานตี้งโหวว ไม่ต้องทนนิสัยที่ไม่ดีของคนอื่น”

ฮูหยินอานตี้งโหวตบมือเซ่เชียนฮวนเบาๆ นางลุกขึ้นและดึงอานตี้งโหวออกจากห้องด้วยกัน

เซ่เชียนฮวนมองดูพวกเขาจากไป และจากมุมหางตา นางเห็นอาหารเสริมมากมายบนโต๊ะ ซึ่งทั้งสองคนเป็นคนนำมาให้

นี่แหละที่เป็นพ่อและแม่ที่แท้จริงๆ

ถ้าเกิดนางไม่ได้แต่งงานกับเซียวเย่หลันไอ้เวรนี้ นางคงใช้ชีวิตแบบกินดีอยู่ดีอย่างมีความสุขอยู่

น่าเสียดายที่ชีวิตไม่มีถ้าเกิด

เซ่เชียนฮวนถอนหายใจและลูบท้องของนาง พร้อมทั้งหลับตาและครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป

ต่อมา

ไม่นานหลังจากที่ครอบครัวของอานตี้งโหวออกไป ทันใดนั้นประตูก็ถูกผลักเปิดออก และองครักษ์กลุ่มหนึ่งก็พุ่งเข้ามาอย่างดุเดือด!

"หวางเฟยโปรดตามข้าน้อยไปพบท่านอ๋องขอรับ" ท่าทีของพวกเขาดูเหมือนจะปฏิบัติต่อเซ่เชียนฮวนเหมือนนักโทษ

สิ่งที่ควรมาก็มาถึงอยู่ดี

เซ่เชียนฮวนไม่ขัดขืนมากนัก และลุกขึ้นอย่างเชื่อฟัง

ผู้นำคือเย่สิ้น

เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก้มลงและเอื้อมมือไปพยุงเซ่เชียนฮวน ในขณะเดียวกันก็กล่าวด้วยเสียงต่ำ "ท่านอ๋องอยู่ในช่วงที่โกรธอยู่ หากหวางเฟยยังคงจะถกเถียงกับท่านต่อ หวางเฟยบอกความจริงให้ท่านรู้เลย"

“สิ่งที่ข้าพูดนั้นเป็นความจริงหมด แต่เขาไม่เชื่อ”

เซ่เชียนฮวนตอบกลับอย่างเฉยเมย