ชายาหมอพิษไร้รัก นิยาย บท 47

เซ่เชียนฮวนเพิ่งจะขว้างใบหย่าร้างออกไปสักครู่ นางก็ได้รับการวินิจฉัยว่าตั้งครรภ์แล้ว

ผู้คนในเมืองหลวงซุบซิบกันว่าพวกเขาไม่เคยเห็นข่าวที่น่าตื่นเต้นเช่นนี้มาก่อน

"เจ้าแน่ใจนะว่าเจ้าวินิจฉัยไม่ผิด?? น้องสาวของข้ามีลูกจริงๆเหรอ?!" เซ่เหยียน เหลือเชื่ออย่างมาก

“แม้ว่าเหมยหรงซีอย่างข้าน้อยจะไม่ใช่หมอที่มีชื่อเสียงดังมากนัก แต่ข้าน้อยก็ได้เป็นหมอที่จื่อเสียถังมายี่สิบปีแล้ว ไม่ใช่หมอกากที่ไม่สามารถแม้แต่จะวินิจฉัยชีพจรของคนที่ตั้งครรภ์”

“ตอนนี้ที่หล่อนเป็นลมไป เป็นเพราะเด็กในท้องดิ้นรุนแรงหรือเปล่า?”

“แน่นอนว่าเป็นเรื่องปกติสำหรับผู้หญิงที่จะมีอารมณ์แปรปรวนหลังตั้งครรภ์ โดยเฉพาะเด็กในครรภ์ของหวางเฟยที่ยังอยู่ไม่นิ่ง ดังนั้นควรพักผ่อนอยู่ที่บ้านและรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ให้มากขึ้น”

เซ่เชียนฮวนฟังการสนทนาของผู้คนรอบตัวอย่างงัวเงีย

นางเพียงความคิดเดียวในใจ——มันจบแล้ว

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา นางได้รับการเตือนนับครั้งไม่ถ้วน แต่ในที่สุดสิ่งที่นางไม่อยากเผชิญก็เกิดขึ้นในที่สุด

ในท้องของนางมีอีกหนึ่งชีวิตเล็กๆ

จวนจ้านอ๋อง

เซ่เชียนฮวนไม่รู้ว่าตัวเองเป็นลมไปมานานแค่ไหน ในช่วงเวลาที่นางอยู่ในอาการเป็นลม ดูเหมือนว่าจะมีผู้คนมากมายอยู่รอบตัวนางพูดคุยกันตลอดเวลาซึ่งทำให้นางปวดหัว

“ฮวนฮวน ลูกตื่นแล้วเหรอ?”

ทันใดนั้นนางก็ฟื้นคืนสติด้วยน้ำเสียงของผู้หญิงที่อ่อนโยน

เซ่เชียนฮวนเปิดตาของตัวเอง และสิ่งที่เห็นคือใบหน้าที่สวยงามและคุ้นเคย

คือแม่ของนางนั้นเอง

ฮูหยินของอานตี้งโหววนางเซี่ย

"ท่านแม่..." เซ่เชียนฮวนเรียกด้วยเสียงแหบแห้ง จับมืออันอบอุ่นของ ฮูหยินอานตี้งโหววไว้แน่น

“ลูกรัก ลูกพักผ่อนให้สบายก่อน ทุกอย่างยังมีท่านพ่อและท่านแม่อยู่”

ฮูหยินอานตี้งโหววปลอบโยนอีกคนอย่างอ่อนโยน

แม้ว่านางจะพูดเช่นนี้ออกไป แต่คิ้วของนางก็ขมวดเล็กน้อย และเห็นได้ชัดว่ามีความกังวลอยู่