ชายาข้ามภพ พิชิตใจท่านอ๋องไร้รัก นิยาย บท 123

ตอนที่123ผูกมัดซึ่งกันและกัน

การคบค้าสมาคมระหว่างพวกเขาสามคนค่อนข้างแปลกประหลาด โล่หวินหลานจิตใจพะว้าพะวังไม่เป็นสุข โม่ฉีหมิงกดอากาศรอบตัวให้มืดครึ้มลงจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้แต่รัชทายาทกลับสงบเหมือนน้ำนิ่งในทะเลสาบ

"น้องสี่วันนี้ข้ามาหาเจ้าเพราะว่ามีเรื่องสำคัญที่จะปรึกษาข้าไม่คิดที่จะปิดบังเจ้าก็รู้ว่าท่านพ่อได้เลือกฤกษ์งามยามดีให้คุณหนูสามตระกูลเย่แต่งงานกับข้าเรียบร้อยแล้วแต่ว่าในใจคุณหนูสามนั้นมีเพียงน้องหกตัวข้าก็ไม่อยากแต่งงานกับหญิงที่มีแค่ตัวแต่ใจอยู่กับผู้อื่นถึงแม้ว่านึ้จะเป็นกฎที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษก็ตาม"รัชทายาทพูดออกมาอย่างหมดเปลือกไม่มีการปิดบังเมื่อพูดมาถึงตรงนี้เขาตั้งใจที่จะหยุดชะงักเพื่อรอโม่ฉีหมิงต่อคำ

โม่ฉีหมิงส่งเสียงฮึมอย่างเย็นชา"รัชทายาทท่านก็ทราบดีว่านี้คือกฎที่บรรพบุรุษบัญญัติขึ้นมาไม่มีใครสามารถแก้ไขได้"อย่างที่เขาพูดกันว่าอยู่ไปก็จะรักกันเองคุณหนูเย่วจะต้องรับรู้ถึงความจริงใจของท่านอย่างแน่นอน

รัชทายาทคิดไม่ถึงว่าโม่ฉีหมิงจะกล่าวเช่นนี้ก่อนจะมาที่นี่ ตัวเขาคิดว่าแผนการของตัวเองนั้นโอกาสจะชนะนั้นมีสูงเป็นที่ทราบกันดีว่าเย่วเซียวหลัวนั้นชอบน้องหกเพียงแค่ตัดเรื่องกฎมณเฑียรบาลที่ว่าบุตรสาวตระกูลเย่วจะต้องแต่งงานกับรัชทายาทออกไปก็จะสามารถโจมตีเวินอ๋องได้อย่างเหี้ยมโหดโดยเรื่องนี้นั้นมีแต่ส่งผลดีต่อตัวเขาและโม่ฉีหมิง

สีหน้าของเขาย่ำแย่ลงเล็กน้อยแต่ก็ยังคงรักษากิริยาท่าทางของตัวเองให้ปกติ"น้องสี่เจ้าก็รู้ดีว่าถ้าใจหญิงสาวไม่มีใจแต่งเข้ามาก็มิมีความหมาย"ตัวข้าอดจะอิจฉาความรักความผูกพันระหว่างเจ้าและน้องสะใภ้มิได้ที่ในใจของพวกเจ้านั้นมีกันและกัน

โล่หวินหลานนมิได้เอ่ยวาจาอันใดออกมาแต่กลับถูกลากเข้ามาเกี่ยวข้องซะงั้นเมื่อตัวนางเห็นสีหน้าของโม่ฉีหมิงกลับมาอึมครึมอีกครั้งก็รีบเอ่ยขึ้นมาว่า"รัชทายาทท่านล้อเล่นแล้วข้ากับโม่ฉีหมิงแค่ทำตามหัวใจตัวเองเท่านั้นซึ่งปัจจัยภายนอกมิอาจจะสั่นคลอนความสัมพันธ์ของเราได้สามารถพูดได้ว่าไม่ว่าใครหรือเรื่องอันใดก็มิสามารถจะเปลี่ยนแปลงความรู้สึกของพวกข้าได้"

คิ้วและตาของนางที่ถูกวาดอย่างประณีตมองไปที่โม่ฉีหมิงเสียงพูดอันอ่อนโยนของนางค่อยลอยเข้าสู่โสตประสาทของเขาแค่เพียงคำพูดนี้ของนางก็มีค่ามากกว่าอะไรทั้งนั้น

แต่ไหนแต่ไรมาพวกสัมพันธ์ของพวกเขาไม่เคยถูกสั่นคลอนจากปัจจัยภายนอกไม่มีใครที่สามารถเปลี่ยนแปลงใจของพวกเขาได้

ความเย็นชาที่อยู่บนตัวโม่ฉีหมิงค่อยๆมลายหายไปแต่สีหน้าของรัชทายาทกลับมืดครึ้มลงกำมือสองข้างดึงแขนเสื้อจนขดเข้าด้วยกัน

ความอึมครึมรอบตัวโม่ฉีหมิงค่อยๆมลายหายไปแต่สีหน้ารัชทายาทกลับมืดครึ้มลงมือทั้งสองข้างกำแน่นอยู่ภายใต้แขนเสื้อความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาพัฒนามาถึงขึ้นแล้วหรือ?โลกภายนอกไม่สามารถที่จะเขย่าความสัมพันธ์ของพวกเขาได้!ข้ามาช้าเกินไปถ้าข้ารู้จักนางก่อนโม่ฉีหมิงจะดีแค่ไหนกันนะแบบนั้นนางก็จะตกเป็นของเขา เขาหัวเราะแห้งๆพยายามทำจิตใจตัวเองให้สงบลงอย่างสุดความสามารถ"ก็คงจะจริงที่มิใช่ว่าใครจะมีความสัมพันธ์ที่เหมือนน้องสี่และน้องสะใภ้"มิมีใครรู้ว่าการพูดประโยคนี้ออกมานั้นช่างยากลำบากสำหรับเขายิ่งนักรัชทายาทยังคงพูดอย่างต่อเนื่อง"น้องสี่ถึงแม้ว่าการแต่งงานระหว่างข้าและคุณหนูสามตระกลูเย่วจะเป็นสิ่งที่สืบถอดกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษแต่ว่ากฎเกณฑ์นี้ก็สืบทอดกันมาหลายปีแล้วสมควรเจ้า่เวลาที่จะยกเลิกเสีบให้สิ้นซากเจ้าลองคิดดูถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวเจ้าเองเจ้าก็คงจะอยากทำเช่นนี้เหมือนกันใช่หรือไม่?"ในที่สุดเขาก้รู้แล้วว่าจุดอ่อนของโม่ฉีหมิงอยู่ที่ใด

เป็นอย่างที่คาดไว้สายตาของโม่ฉีหมิงหดตัวลงเล็กน้อยและมองไปทางโล่หวินหลานอย่างไม่รู้ตัวรัชทายาทคิดจะใช้โล่หวินหลานมาทำให้ตัวเขานั้นสับสนรัชทายาทนั้นรู้ว่าโล่หวินหลานมีความสำคัญแต่เขารู้ดีว่าต้องทำยังไงถึงทำให้เขาอ่อนลง

การรับรู้นี้เช่นน่ากลัวยิ่งนักแต่ว่านี้ก็คือเรื่องจริงเพียงแค่เป็นเรื่องเกี่ยวกับโล่หวินหลานเขาก็จะหลบหนีไปไหนมิได้"รัชทายาทท่านก็คงจะทราบดีว่าเรื่องแบบนี้ไม่มีทางที่จะเกิดขึ้นกับตัวข้า"สีหน้าของโม่ฉีหมิงเต็มไปด้วยความหยิ่งยโสยกมุกปากและเอ่ยต่อว่า"กฎเกณฑ์ที่ว่านี้สืบทอดกันมานานนั้นเป็นเรื่องจริงมิทราบว่ามีวิธีดีดีบ้างหรือไม่?"

ในที่สุดประโยคที่ตัวเขารอคอยก็มาถึงจุดประสงค์ที่ตัวเขามาในวันนี้นับว่าบรรลุไปครึ่งหนึ่งแล้วรัชทายาทหัวเราะและเอ่ยว่า"แต่ก่อนนั้นท่านพ่อหวาดกลัวต่ออำนาจของแม่ทัพต้วนตอนนี้แม่ทัพต้วนถูกสั่งจองจำในคุก"ระหว่างรอการตัดสินโทษอำนาจในราชสำนักก็สมดุลชั่วคราวแต่ว่าอำนาจของตระกูลเย่วนับวันยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้น ถึงแม้มิทราบว่าสมคบคิดกับขุนนางใดในราชสำนักแต่ท่านพ่อก็ทราบดีว่าเย่วอวิ๋นกว่างดับหลี่ซั่นนั้นมีความเกี่ยวข้องกันถึงแม้ภายนอกจะมิได้กล่าวอันใดแต่ในใจก็อดที่จะหวาดกลัวมิได้ถ้าหากว่าสามารถถือโอกาสครั้งนี้ตัดทอนอำนาจของตระกูลเย่วได้ทำไมถึงจะไม่ทำละ?

เขาช่างวิเคราะห์ได้สมเหตุสมผลยิ่งนักโล่หวินหลานคบคิดพลางมองไปทางรัชทายาทก่อนหน้านี้เป็นนางที่ประเมินรัชทายาทต่ำไป