ชายาข้ามภพ พิชิตใจท่านอ๋องไร้รัก นิยาย บท 2

ตอนที่ 2 ไร้ทายาทสืบสกุล

“คิดไม่ถึงเลยว่าลูกสาวของหมอหลวงโล่จะหน้าตาสวยขนาดนี้พี่สี่ท่านว่าจริงไหม?”

ชายชั่วบ้าตัณหาหันกลับมามองไปที่คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้

โล่หวินหลานเองก็มองไปเช่นกัน

เก้าอี้ตรงกลางห้องมีชายสวมชุดเจ้าบ่าวนั่งอยู่ตรงนั้น

เขาสวมหน้ากากรูปปีศาจอัปลักษณ์ภายใต้หน้ากากนั้นมีสายตาลึกลับที่คาดเดาไม่ได้คู่หนึ่ง

เขาน่าจะเป็นหมิงอ๋อง โม่ฉีหมิง

โม่ฉีหมิงกับโล่หวินหลานสบตากันเสี้ยววินาทีนั้นตาของเขาก็เป็นประกาย

สายตาของผู้หญิงคนนั้นไม่มีความกลัวเลยแถมยังจ้องมองมาที่เขาอีกด้วย

คิดไม่ถึงเลยว่าบรรดาผู้หญิงมากมายเมื่อรู้เรื่องของตัวเขาจะมีคนที่ไม่กลัวด้วย

แต่ก็น่าเสียดายความงามของนาง

สายตาชายชั่วบ้าตัณหาจ้องไปที่ตัวของโล่หวินหลาน

“พี่สี่แต่งชายาเข้าจวนตั้งหลายคนก็มีคนนี้นี่แหละที่หน้าตาดี ไม่รู้ว่าตอนนี้นางอยู่บนตัวข้าแล้วจะเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นไหมนะ?”

สีหน้าของโม่ฉีมู่มีรอยยิ้มชั่วร้ายแล้วค่อยๆเดินเบียดเข้ามา

โล่หวินหลานรู้สึกโกรธมาก

อ๋องคนนี้ไม่เพียงแค่บ้าตัณหาแต่ยังโรคจิตอีกด้วย

เจ้าสาวหลายคนก่อนหน้านี้หรือว่าจะถูกหยามเกียรติจนต้องตาย?

ขณะที่มือของโม่ฉีมู่สัมผัสไปถูกเสื้อผ้าของโล่หวินหลาน

โม่ฉีมู่ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองไปที่โล่หวินหลานที่ไม่ตกใจและไม่ตื่นกลัวจู่ๆเขาก็ยิ้มขึ้นมา

“ท่านเป็นใคร” โล่หวินหลานจ้องมองและถามขึ้น

“ข้าแตะต้องผู้หญิงมานับไม่ถ้วน เจ้าเป็นคนแรกที่ถามว่าข้าเป็นใคร ข้าก็จะบอกเจ้าให้เพราะยังไงเจ้าก็จะมีชีวิตอยู่อีกไม่นานแล้วข้าคือหลินอ๋องเจ้าจำได้แล้วใช่ไหม?”

หลินอ๋อง โม่ฉีมู่

โล่หวินหลานไม่ได้มีความประทับใจอะไรกับคนๆนี้ รู้แค่ว่าเขาคือน้องชายแท้ๆของเวินอ๋องโม่ฉีหานที่ฮ่องเฮาทรงเป็นผู้เลี้ยงดู

“จำได้แล้ว”

โล่หวินหลานยิ้มนิ้วมือค่อยๆจับไปที่มีดสั้น

“ค่ำคืนนี้ข้าจะถนุถนอมเจ้าอย่างดี”

โม่ฉีมู่พูดแล้วก็กลายร่างราวกับสัตว์ร้ายพุ่งเข้าใส่ตัวโล่หวินหลาน

โล่หวินหลานจู่ๆก็ยื่นมือออกมาแล้วโอบไปที่คอของเขา

เจ้าสาวจู่โจมใส่เขาเองโม่ฉีมู่ต้องดีใจอยู่แล้ว