ชายาข้ามภพ พิชิตใจท่านอ๋องไร้รัก นิยาย บท 33

ตอนที่ 33 ถูกพิษ

โม่ฉีซิวสติหลุดทำให้โล่หวินหลานหลุดหัวเราะเบาๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร นางยังคงจัดการเครื่องมือฉีดยากับยาชิงเหมยของนางต่อไป

“นี่มันอะไร? เจ้าคงไม่คิดจะเอามันมารักษาให้ข้าหรอกใช่ไหม?” โม่ฉีซิวเห็นหลอดเข็มปลายแหลมที่ด้านในมียาน้ำสีอ่อนๆ ก็เกิดความสงสัย ไม่รู้ว่าโล่หวินหลานกำลังคิดจะทำอะไร

โล่หวินหลานเหลือบไปมองโม่ฉีซิว แล้วพูดว่า “นี่คือยาที่จะช่วยรักษาเจ้า เครื่องมือฉีดยากับยาชิงเหมย มีพวกมันสองอย่าง โรคของเจ้าก็จะหาย”

“เครื่องฉีดยา? ยาชิงเหมย? มันคืออะไรกัน? ข้าเตือนเจ้าไว้ก่อนนะ ห้ามใช้ยามั่วซั่วกับข้าเด็ดขาด” โม่ฉีซิวเตือนนางด้วยน้ำเสียงดุดัน

เขาไม่เชื่อว่ายาน้ำสีอ่อนหลอดเล็กๆนี่จะสามารถรักษาอาการของเขาได้ หากไม่ได้เห็นว่าโล่หวินหลานสีหน้ามั่นใจขนาดนี้ เขาจะกวาดของพวกนี้ทิ้งไปทันที

โล่หวินหลานจนใจ พูดกับเขาด้วยความหงุดหงิดว่า “จะรักษาไหม ถ้าไม่ก็ไม่เป็นไร ยาที่ข้าปรุงขึ้นยังไม่มีใครสงสัยมันมาก่อน ท่านยังคิดอยากจะหายไหม?”

โม่ฉีซิวขึ้นหลังเสือแล้วลงยาก เขาไม่วางใจของที่เขาไม่เคยเห็น แล้วก็กลัวว่าโล่หวินหลานจะหันหลังแล้วเดินออกไป ใบหน้าที่ซีดเซียวของเขาเหมือนจะแดงขึ้นมาเล็กน้อย

ขณะที่โล่หวินหลานใช้เข็มดูดยาเข้าหลอด ท่าทางที่จริงจังของนางทำให้เขาอุ่นใจไม่น้อย

“ถ้าอย่างนั้นข้าจะลองเชื่อใจเจ้าดูสักครั้ง” โม่ฉีซิวถอนหายใจ

เมื่อเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว โล่หวินหลานก็เรียกสาวใช้ให้เอาผ้าแห้งกับน้ำร้อนมากระถางหนึ่ง สาวใช้คนนั้นก็ก้มหน้า ตั้งใจเตรียมของอย่างคล่อง นางเงยหน้ามองสาวใช้คนนั้น ให้นางบิดผ้าให้แห้งแล้วออกไป

“เอาล่ะ รัชทายาท ตอนนี้เราจะมาเริ่มการรักษากัน แต่ว่ามันจะเจ็บนิดหน่อย ท่านก็ทนเอาหน่อยล่ะกัน” โล่หวินหลานหยิบเข็มขึ้นมา แล้วเดินเข้าไปใกล้โม่ฉีซิว เอาจริงๆ นางเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน

โม่ฉีซิวพยักหน้า เขาไม่รู้ว่าเข็มนี่มันใช้ยังไง เขาเองก็ไม่ได้ถาม เขานอนลงแล้วยื่นมือออกมาวางไว้ที่หมอนเล็ก เขาคิดว่าโล่หวินหลานจะตรวจชีพจรให้เขา

โล่หวินหลานเห็นท่าทางของเขา ก็พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆว่า “รัชทายาท รบกวนท่านถอดกางเกงออกด้วย ข้าจะฉีดยาเข้าผ่านทางก้นของท่าน”

อะไรนะ? โม่ฉีซิวจ้องไปที่โล่หวินหลานด้วยความตะลึง ให้เขาถอดกางเกงหรอ? แล้วก็ฉีดยานั่นเข้าไปในตัวเขาอีก? ชายหญิงไม่ควรใกล้ชิดกันนางไม่รู้เลยหรอ?

อีกทั้งคำพูดเหลวไหลแบบนี้กลับออกมาจากปากของโล่หวินหลาน เขาไม่เคยได้ยินว่ามีใครรักษาอาการกันแบบนี้มาก่อน

เขาเป็นถึงรัชทายาทองค์ปัจจุบัน หากใช้วิธีแบบนี้รักษาไปแล้ว เกิดตายขึ้นมาจะทำยังไง? แผ่นดินนี้ก็จะต้องตกไปอยู่ในมือของคนอื่นน่ะสิ?

ในหัวของเขาตอนนี้คิดว่า เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นโม่ฉีหมิงต้องเป็นคนวางแผนไว้แน่นอน เขาคงวางแผนให้คนสวยๆ อย่างโล่หวินหลานมารักษาอาการให้เขา ในความเป็นจริงคือแอบมาลอบสังหารเขา จากนั้นโม่ฉีหมิงก็สามารถค่อยๆยึดอำนาจ ให้แต่งตั้งเขาเป็นรัชทายาท

“ไม่ได้ พระชายางหมิงอ๋อง เจ้าบอกข้ามาสิว่าวิธีการรักษานี่มันยังไงกัน ทำไมจะต้องฉีดยานั่นเข้าไปในร่างกายผ่านทางก้นด้วย?” โม่ฉีซิวกัดฟันจ้องไปที่โล่หวินหลาน เขาเน้นหนักไปที่ก้น เหมือนต้องการให้นางอธิบายอย่างละเอียด

เห็นท่าทางของเขาดูตื่นตระหนก แต่โล่หวินหลานสีหน้ายังคงเดิม นางรู้ว่าคนโบราณไม่รู้จักของพวกนี้ไม่แปลกที่จะสงสัย ก็เลยพูดว่า “หากท่านไม่อยากฉีดผ่านทางก้นก็ฉีดที่แขนก็ได้ แต่ว่าฉีดที่ก้นมันจะเจ็บน้อยกว่าก็เท่านั้น”

โม่ฉีซิวจ้องไปที่เข็มฉีดยาในมือของนาง เข็มแหลมๆนั่นก็อาจจะทำอะไรเขาไม่ได้ แต่ว่าเขาจะรู้ได้ยังไงว่ายาน้ำนั่นจะไม่ใช่ยาพิษ?

“เจ้า ...... แน่ใจหรอว่ายาน้ำนั่นรักษาข้าได้?” โม่ฉีซิวถามซ้ำอีกรอบ เขาสงสัยมาก

“ใช่ ข้ามั่นใจ ข้าจะอยู่ที่จวนรัชทายาทนี่จนกว่าท่านจะอาการดีขึ้นแล้วค่อยกลับไป หากระหว่างนั้นเกิดอะไรขึ้นกับท่าน ข้าจะตรวจสอบจนถึงที่สุด” โล่หวินหลานเหลืออดแล้ว

หากโม่ฉีซิวยังจะสงสัยอีกแค่ครั้งเดียว นางอาจจะกลับออกไปทันที

โม่ฉีซิวคิดๆดูแล้ว พวกเขามาที่จวนของเขานั้นทุกคนต่างรู้กันทั่ว หากว่าพวกเขากลับไปแล้วเกิดอะไรขึ้นกับเขา พวกเขาก็หนีไม่พ้นอยู่ดี

อย่าว่าแต่เย่ฟังเสว่จะไม่ปล่อยพวกเขาไป แม้แต่โม่ฉีสิงก็อาจจะเป็นคนแรกที่จับตัวพวกเขาเอาไว้ ถึงเวลานั้นไม่เพียงพวกเขาจะต้องเข้าคุก อาจจะถูกตราหน้าว่าเป็นคนเข่นฆ่าพี่น้อง ถูกคนทั่วแผ่นดินด่าทอ

เขาเงยหน้ามามองโล่หวินหลาน เขาถกแขนเสื้อด้วยตัวเอง แขนขาวๆของเขาโผล่ออกมา

“ลงมือได้แล้ว” โม่ฉีซิวหลับตาไม่มองเข็มฉีดยาในมือของโล่หวินหลาน ท่าทางแน่วแน่

โล่หวินหลานหยิบผ้าที่สาวใช้บิดทิ้งไว้ขึ้นมา แล้วยัดไปที่ปากของโม่ฉีซิว แล้วพูดว่า “อีกเดี๋ยวถ้าเจ็บก็กัดมันเอาไว้”

พูดจบ ก็คลำหาเส้นเลือดบนแขนของโม่ฉีซิว จากนั้นก็แทงเข็มเข้าไป ยาชิงเหมยค่อยๆเข้าไปในร่างกายของเขา

ส่วนโม่ฉีซิวก็รู้สึกเจ็บ เขากัดผ้าไว้แน่น