ตอนที่ 28 หยกแขวนของเขา
หยกนั่น หลินซีนเยียนกวาดตามอง มุมปากกระตุ้นอย่างอดไม่ได้ ไม่ว่าจะดูยังไง หยกนั่นก็คุ้นอย่างมาก เป็นหยกที่เขาให้เธอกับมือตอนที่อยู่ในป่า แล้วเธอก็โฉบมันไป
2 วันก่อน เธอใช้มันแลกม้าของชายวัยกลางคนที่เจอระหว่างทาง คิดไม่ถึงว่าตอนนี้มันไปอยู่ในมือของโม่จื่อฟงแล้ว มันชัดเจนว่า เขาอาจจะรู้ว่าเธออยู่ที่ไหนแล้ว เพียงแค่รอให้เธอแสดงตัวออกมาเอง
ที่แท้ การมีตำแหน่งสูงมานาน ก็จะกลายเป็นโม่จื่อฟงอ๋องอู่เสวียนผู้อยู่ใต้คนเดียว แต่อยู่เหนือคนนับหมื่น อำนาจและกลยุทธ์ นางไม่อาจตีเสมอได้เลยตั้งแต่แรกแล้ว
หลินซีนเยียนรู้สึกยำเกรงขึ้นมาทันที ชายผู้นี้ที่อยู่ตรงหน้า นางกระตุกหนวดเสือมาแล้วหลายครั้ง ตอนนี้ที่นางยังมีชีวิตอยู่ อาจจะเป็นเพราะบุญกุศลของร่างเดิมนี้
นางยิ้มแข็งทื่ออย่างไม่รู้ตัว “ท่านอ๋อง ท่านอย่าพูดเล่นสิเพคะ เป็นถึงอ๋องอู่เสวียน ทำไมเงินแค่หนึ่งพันตำลึงยังหามาไม่ได้ หยกนี่มีค่ามากเกินไป ข้าไม่กล้ารับ”
“ไม่กล้า?เจ้ายังมีเรื่องอะไรที่ไม่กล้าทำรึ?”โม่จื่อฟงเล่นหยกในมือ มุมปากแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย“ใช้หยกมีค่าไปแลกม้าธรรมดาตัวหนึ่ง เรื่องเช่นนี้เจ้าก็กล้าทำมาแล้ว ยังมีอะไรที่ไม่กล้าอีกรึ?”
“เฮอๆ...”หลินซีนเยียนหัวเราะแห้งจนเหงื่อแตกพลั่ก ทำไม้ทำมือไม่ถูก“นั่นเป็นเพราะตกอยู่ในสถานการณ์บังคับต่างหาก ไม่เป็นไรๆ ก็แค่เงินหนึ่งพันตำลึงเอง คนอย่างท่านอ๋อง ข้าเชื่อถืออย่างมาก หยกนี่ท่านเก็บไว้กับตัวเถิด เงิน รอท่านสะดวกเมื่อไรก็ค่อยเอามาให้แล้วกัน ”
ในใจด่าโม่จื่อฟงไปพักใหญ่ หลินซีนเยียนยังคงปรากฏรอยยิ้มอยู่บนหน้า บางที ประสบการณ์นางก็มีมามาก พอเป็นผู้ใหญ่แล้ว อายุของนางก็ได้เขียนความในใจออกมาหมดแล้วบนใบหน้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต
นางเอกเป็นพวกชอบความเจ็บปวด อ่านแล้วเหนื่อย เหมือนเราเห็นชีวิตคู่ผัวซ้อมเมีย แล้วอยากจะช่วยให้เค้าออกมา ผู้หญิงบอกไม่ต้อง เค้าถูกจริตแบบนี้ สงสารน้องชาย ช่วยมาก็จริง ทุกคืนต้องมานอนฟังอีผัวเมียคู่นี้มันทำร้ายกัน ป่วยจิตสุดๆ...
ทำไมนางเอกไม่คิดประกิษฐ์อาวุธไว้ป้องกันตัวเลยสักที เจอเหตุร้ายตลอดแต่ไม่เคยคิดปกป้องตัวเอง แล้วบอกว่าเป็นนักสร้างอาวุธนี่นะ...