ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 305

ตอนที่305 การกระทำที่ยิ่งใหญ่

ทำไมมันจึงเป็นคำอธิบายที่ช่างเผด็จการและงี่เง่า หรือว่ามันจะเกี่ยวข้องกับคำทำนายอะไรบางอย่างกันแน่นะ?

หลินซินเยียนส่ายศรีษะ หลังจากที่ล้างหน้าบ้วนปากด้วยความรวดเร็วก็ดับเทียนเข้านอน

บางทีอาจจะด้วยความเหน็ดเหนื่อย ในคืนนี้นางจึงนอนหลับสนิท

ในขณะที่ตื่นเช้าวันถัดมา ก็เห็นเหล่าหลิวเดินวนไปมาอยู่ในเรือนด้วยสีหน้าประหลาด เมื่อเห็นนางเปิดประตู เหล่าหลิวก็เดินเข้ามาหา “สหายหลิน ในที่สุดเจ้าก็ตื่น ข้ารอเจ้าอยู่นาน…”

“มีเรื่องอะไรหรือ?” หลินซินเยียนขยี้ตาอ้าปากหาวถามไถ่

สีหน้าของเหล่าหลิวนั้นดูแปลกๆ โดยเฉพาะในยามที่มองนาง อีกทั้งการแสดงออกที่ยังดูพะว้าพะวัง ราวกับลังเลว่าจะพูดออกมาดีหรือไม่

แต่หลินซินเยียนไม่ใช่คนที่จะอดทนรอ จึงกล่าวว่า “เหล่าหลิว มีเรื่องอะไรเจ้าก็บอกข้ามาตรงๆเถิด เจ้าไม่รีบ แต่ข้ารีบ”

เหล่าหลิวยิ้มขื่น ลูบศีรษะท้ายทอยของตนแล้วค่อยๆเข้าใกล้ใบหูของนาง พลันชี้ไปที่กล่องที่อยู่เบื้องหน้าของเขา พลางกระซิบบอก “เอ่อ นี่คือของที่ใต้เท้าหลี่ให้ข้ามาส่งให้เจ้าเช้านี้”

“ส่งแค่กล่องใบหนึ่ง สีหน้าท่าทางเจ้าคงไม่ต้องถึงกับขนาดนี้หรอกกระมัง….” ในขณะที่หลินซินเยียนกำลังกล่าว เหล่าหลิวก็ได้เปิดกล่องออกมา คำพูดที่เหลือของนางไม่สามารถพูดได้อีกต่อไป

“ข้าว่านะสหายหลิน ถึงแม้ว่าพวกเราจะต้องทุ่มเทเพื่อให้บรรลุภารกิจของเรา แต่ว่าเจ้า….” เหล่าหลิวถอนหายใจ พลางยกนิ้วหัวแม่โป้งให้กับนาง “ข้าเหล่าหลิวพูดได้แค่ว่าข้าขอชื่นชม เพื่องานที่เหล่าประมุขสั่งไว้เสร็จสมบูรณ์ นึกไม่ถึงว่าเจ้าจะเสียสละมีความสัมพันธ์กับบุรุษด้วยกัน เห้อ….จริงๆแล้วใต้เท้าหลิวก็เป็นคนดีนะ ถ้ารู้เร็วกว่านี้พวกเราก็ส่งบุรุษงามมาข้างกายเขาซะก็สิ้นเรื่องแล้ว ตอนนี้ก็ยังไม่ถึงกับบรรลุภารกิจซะทีเดียว…”

เหล่าหลิวยังคงคิดพูดพล่ามต่อ ทว่าหลินซินเยียนกลับถูกทองสัมฤทธิ์ภายในกล่องดึงดูดสายตาทำให้ตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก เบื้องหน้าเต็มไปด้วยทองสัมฤทธิ์เต็มกล่อง พระเจ้า เทียบเท่ากับทองคำเต็มกล่อง...นี่มันมือเติบมาก หากไม่ใช่เพราะรู้ว่าเบื้องหลังของหลี่อวิ๋นซ่านมีตระกูลลึกลับ ใครจะเชื่อว่านี่เป็นงานจัดซื้อที่โรงงานอาวุธได้รับ?

ดังนั้นนางจึงยิ่งรู้สึกว่าขุมกำลังลึกลับเหล่านั้นไม่ง่ายดายเลย แม้จะเป็นตำแหน่งในวังก็ยังมิอาจนำทองคำทั้งกล่องมาแจกคนได้ตามใจชอบเช่นนี้ แต่หลี่อวิ๋นซ่านกลับหาญกล้า ในเมื่อเขากล้าทำเช่นนี้ก็แสดงว่าความแข็งแกร่งเบื้องหลังของเขานั้นน่าเชื่อถือได้!

เห็นนางตกตะลึงจนไม่สามารถพูดออกมา เหล่าหลิวก็ตบเข้าที่ไหล่ของนาง กล่าวด้วยความจริงใจ “สหายหลิน การเสียสละของเจ้าในครั้งนี้ข้าจะรายงานตามจริงกับอู้โหวเย่อย่างแน่นอน หากกลับไปผู้อาวุโสจะต้องตบรางวัลใหญ่ให้เจ้าแน่ๆ! การเสียสละด้วยจิตวิญญาณของเจ้า ข้านับถือ นับถือ….”

มุมปากของหลินซินเยียนกระตุกรัวไม่หยุด ไม่รู้ว่าจริงๆว่าควรจะอธิบายสถานการณ์ในตอนนี้อย่างไร ได้แต่มองใบหน้าเหล่าหลิวที่มีนัยยะแฝงลึกซึ้ง

“ของพวกนี้ ใต้เท้าหลิวให้ข้าทั้งหมดหรือ?”