ตอนที่424เก็บรักษาไว้เพื่อใช้งานเอง
คนรับใช้วัยกลางคนก้มหัวทำให้หลินซีนเยียนมองไม่เห็นแววตาที่คลุมเครือของเขาตอนเขาเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งสีหน้าเขาเรียบเฉยอย่างยิ่ง“แม่นางได้โปรดท่านไว้ชีวิตข้าน้อยด้วยเถิดข้าน้อยพูดไม่ได้”
“เจ้าพูดคำเดียวข้าจะไม่ถามเรื่องนี้อีกเจ้าคิดว่าจะบอกได้หรือไม่?”ถ้าพบเรื่องเช่นนี้ให้อีกฝ่ายพูดคำเดียวก็พอแล้วดูเหมือนว่านางจะงี่เง่าเกินไปใช่ไหมใจคนเป็นสิ่งที่คาดเดาได้ยากนักใช่ว่าทุกๆคนพูดออกมาแล้วจะเชื่อถือได้ยิ่งเป็นคนน่าสงสารความเป็นไปได้ที่จะพูดโกหกมดเท็จยิ่งมากขึ้นฉะนั้นน้ำเสียงหลินซีนเยียนเริ่มเย็นชาลงกว่าเดิม
ชายวัยกลางคนคิดว่านางพูดมีเหตุผลมากถ้าเปลี่ยนมาเป็นเขาเองอาจจะไม่รับฟังคำพูดไร้สาระของอีกฝ่ายและเอาคนไปบั่นหัวทันทีสำหรับคนเลือดอาบปลายดาบอย่างพวกเขายอมฆ่าทิ้งไม่ปล่อยไว้ฉะนั้นผู้หญิงตรงหน้ายังมีจิตใจเมตตา
“งั้นท่านคิดว่าจะทำอย่างไรดีล่ะ?”คนรับใช้วัยกลางคนถาม
พูดตามความจริงหลินซีนเยียนคิดไม่ออกว่าควรทำอย่างไรให้นางฆ่าเขาหรือเหมือนอย่างที่เขาพูดจนกระทั่งตอนนี้เขายังไม่เคยก่อเรื่องทำร้ายนางแต่จะปล่อยเขาไปก็คงทำไม่ได้
ทั้งสองคนเงียบเหมือนต่างไม่รู้ว่าจะจัดการสถานการณ์ที่หยุดชะงักเช่นนี้ได้อย่างไร
ตอนที่ทั้งสองคนกำลังจะพูดสวี่ห้าวและอี้เซิงเดินเข้ามาเห็นคนรับใช้วัยกลางคนคุกเข่าอยู่ในห้องทั้งสองคนอึ้งไปก่อนหลังจากนั้นอี้เซิงถาม“พี่สาวคนๆนี้ทำอะไรผิดหรือ?”
หลินซีนเยียนส่ายหน้า“เปล่าเขาไม่ใช่คนของโจว่เฉิงเป็นคนที่แอบลักลอบเข้ามาอีกอย่างเข้าบอกมาว่ามาปกป้องข้าพวกเจ้าเชื่อหรือไม่?”
อี้เซิงและสวี่ห้ายส่ายหน้าพร้อมกันโดยเฉพาะสวี่ห้าวเป็นถึงชายชาตรีขึ้นเหนือล่องใต้มีประสบการณ์มากมายพูดขึ้นทันที“มีเรื่องดีเช่นนั้นที่ใดกันเป็นคนสะกดรอยตามเป็นไปได้สูงมากที่จะมาเพื่อฆ่าคน”
“ไม่ข้ามาปกป้องแม่นางจริงๆไม่มีเจตนาใดจะมาทำร้ายแม่นางแน่นอน”คนรับใช้วัยกลางคนรีบอธิบาย
“พูดจาเลื่อนลอยปากมันอยู่บนตัวเจ้าตอนนี้เจ้าต้องพูดเช่นนี้อยู่แล้วพี่สาวจะบอกให้โจว่เฉิงรู้หรือไม่?”อี้เซิงขมวดคิ้วตัดสินใจไม่ได้
“ไม่ต้องแล้วข้าค่อนข้างเชื่อที่เขาพูดถึงอย่างไรเขาติดตามตั้งแต่ระยะทางเขตแดนแคว้นหมันจนเมืองชวน”หลังหลินซีนเยียนพูดจบเหมือนคิดอะไรออกขึ้นมาจึงพูดกับคนรับใช้วัยกลางคนนั้นอีก“แบบนี้ดีกว่าในเมื่อเจ้าบอกว่าจะไม่ทำร้ายข้างั้นในช่วงนี้เจ้าก็มาเป็นสายลับของพวกข้าส่งข่าวและของจำเป็นให้พวกข้า?”
คนรับใช้วัยกลางคนตะลึงสวี่ห้าวและอี้เซิงที่อยู่ข้างๆก็ตะลึงเหมือนคาดไม่ถึงว่าหลินซีนเยียนจะวางแผนซ้อนแผนตัดสินใจเช่นนี้ออกมา
แต่สำหรับคนรับใช้วัยกลางคนแค่ไม่ให้เขาบอกว่าเจ้านายคือใครเรื่องอื่นก็ไม่ต้องพูดถึงอย่างไรเสียเจ้านายแค่ให้เขามารักษาความปลอดภัยนางเท่านั้นเองคนอื่นคงไม่สร้างข้อตกลงชัดเจน
“ได้ข้าตกลง”
เห็นชายวัยกลางคนตกลงแล้วหลินซีนเยียนพยักหน้าอย่างเต็มใจ“เจ้าชื่ออะไร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต
นางเอกเป็นพวกชอบความเจ็บปวด อ่านแล้วเหนื่อย เหมือนเราเห็นชีวิตคู่ผัวซ้อมเมีย แล้วอยากจะช่วยให้เค้าออกมา ผู้หญิงบอกไม่ต้อง เค้าถูกจริตแบบนี้ สงสารน้องชาย ช่วยมาก็จริง ทุกคืนต้องมานอนฟังอีผัวเมียคู่นี้มันทำร้ายกัน ป่วยจิตสุดๆ...
ทำไมนางเอกไม่คิดประกิษฐ์อาวุธไว้ป้องกันตัวเลยสักที เจอเหตุร้ายตลอดแต่ไม่เคยคิดปกป้องตัวเอง แล้วบอกว่าเป็นนักสร้างอาวุธนี่นะ...