ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 465

ตอนที่ 465 เมืองเล็กๆ

ค่ำคืนที่ดวงดาวส่องแสงระยิบระยับทำให้ผู้คนหลงใหล

หลืนซีนเยียนนอนบนผืนทรายที่ปกคลุมด้วยผ้าห่มหนา ๆ และมองขึ้นไปทั่วท้องฟ้าเขารู้สึกเหมือนตกอยู่ในกาแลคซีสามมิติท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวในทะเลทรายนั้นสวยงามอยู่เสมอและทำให้ผู้คนไม่กล้าเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง เมื่อก่อนนางไม่ได้มีโอกาสชื่นชมทิวทัศน์ที่สวยงามเช่นนี้ตอนนี้นางมีโอกาส แต่ไม่ได้ชื่นชมด้วยอารมณ์แห่งความรื่นรมย์

ในหวนคำนึงนางคิดว่าตัวเองเห็นภาพโม่จื่อเฟิงในดวงดาวภายในใจก็เจ็บปวดขึ้นมาทันทีโม่จื่อเฟิง ตายไปเช่นนี้จริงๆหรือ?

จริงหรือไม่ที่คนเรามีพื้นฐานความคิดชนิดหนึ่งเมื่อมีช่วงเวลาที่สวยงามของบางสิ่งอยู่ตรงหน้าแต่กลับคุ้นชินที่จะไม่เห็นค่าของมันแต่เมื่อเสียมันไปแล้วกลับนึกย้อนเสียดายตอนนี้กลับรู้สึกว่าตัวเองทำไมถึงได้โง่มากนักทั้งที่มีโอกาสได้

ทันใดนั้นมีดาวตกหนึ่งดวงในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวก็พากันเปล่งแสงอันงดงามออกมา

ดวงตาของหลินซีนเยียนสว่างไสวก็ได้ยินหรงเย่อดไม่ได้ที่จะพูด”ชั่งเป็นบรรยากาศที่พิเศษจริงๆที่ได้เห็นดาวหาง”

ใช่สิหลินซีนเยียนคิดขึ้นมาได้กะทันหันว่าที่นี่เป็นอดีตไม่ใช่ปัจจุบันที่เห็นเป็นเรื่องเล่าของความรักแต่คนที่นี่นั้นกลับมองว่าเป็นลางบอกเหตุ

“ แม่นางหลินครั้งนี้ที่ไปแหล่งกำเนิดเกิงจีนเจ้ามีความสามารถเข้าไปได้กี่ชั้นกันในใจข้าตอนนี้ไม่ค่อยมั่นใจ” บางทีอาจเพราะมีดาวหางก็เลยทำให้หรงเย่จิ้งจอกเฒ่าเริ่มรู้สึกมีลางสังหรณ์ไม่ดี

หลินซีนเยียนยกยิ้มที่มุมปากคิดแล้วคิดอีกแล้วพูดว่า“ เจ็ดชั้น”

มีเจ็ดชั้นที่ไหนกันครั้งก่อนที่ไปแหล่งกำเนิดเกิงจีนนางเพียงแค่ไปบริเวณถ้ำด้านนอกข้างในสุดมีอะไรซ่อนอยู่บ้างนางก็ไม่แน่ใจมากนักอย่างไรก็ตามการที่จะให้จิ้งจอกเฒ่าเหล่านั้นยินยอมพร้อมใจที่จะตามนางไปนางก็ต้องยิ่งเพิ่มความมั่นใจในตัวเองมากขึ้นไปอีก

หรงเย่ได้ยินเช่นนั้นถึงได้ค่อยๆเบาใจ“แม่นางหลินข้ายังมีอีกเรื่องหนึ่งไม่รู้ว่าควรถามหรือไม่?”

“ในเมื่อเราลงเรือลำเดียวกันแล้วท่านประมุขไม่ต้องเกรงใจหรอกมีอะไรพูดกันตามตรงเถอะ”หลินซีนเยียนยันตัวลุกขึ้น

“ได้ยินมาว่าแม่นางหลินเป็นลูกสาวแม่ทัพใหญ่ของประเทศหนานเยว่’หลินเทียนเฉิน’ต่อมาก็ถูกอู่เซวียนอ๋องรับเข้าจวนและยังคลอดบุตรชายได้คนหนึ่งแล้วเหตุใดเลือดของแม่นางถึงได้เป็นสายเลือดพิเศษเรื่องนี้ยังมีที่มาอะไรอีกใช่หรือไม่?”

หลินซีนเยียนมีใบหน้าเรียบเฉยแล้วพูดว่า“ ข้าเป็นลูกสาวของหลินเทียนเฉินแต่ว่าสถานะตัวตนของแม่ข้ายังเป็นความลับพูดอย่างไม่ปิดบังเลยว่าครั้งนี้ที่เดินทางไปแหล่งกำเนิดเกิงจีนนี้ก็เพื่อไปตรวจสอบบางอย่างเท่านั้นโดยเฉพาะอู่เสียนอ๋อง…”