ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 123

ตอนที่ 123 ก่อเรื่อง

สาเหตุที่เสิ่นเหลียงยอมเซ็นสัญญากับบริษัทนายหน้าแห่งนี้ เป็นเพราะที่นี่ผูกขาดกับบริษัทสื่อของเสิ้งติ่ง

แต่หล่อนกลับคิดไม่ถึงเลยว่า บริษัทของพวกเขาจะไร้ยางอายขนาดนี้ เก็บเงินบริษัทสื่อของเสิ้งติ่งไปอย่างไร้เยื่อใย และขายหล่อนให้บริษัทสื่อของเสิ้งติ่งดื้อๆ

มู่น่อนน่อนก็รู้สึกประหลาดใจ: “มีเรื่องแบบนี้ด้วย?”

“ฉันจะไปฆ่ากู้จือหยั่นเดี๋ยวนี้ เธอช่วยเอามีดมาให้ฉันหน่อย” สีหน้าของเสิ่นเหลียงโมโหมาก พลางเหยียบคันเร่ง และพูดโวยวายขึ้น

มู่น่อนน่อน: “…”

เวลาเสิ่นเหลียงโมโหมากมักจะพูดอะไรเพ้อเจ้อเรื่อยเปื่อย แน่นอนว่ามู่น่อนน่อนก็ฟังไปผ่านๆไม่ได้คิดอะไรมาก

แต่ทว่า หล่อนกลับสังเกตเห็นว่าเส้นทางที่รถขับไปอยู่ในตอนนี้ เป็นเส้นทางที่ไปบริษัทสื่อของเสิ้งติ่งจริงๆ

มู่น่อนน่อนหันไปมองหล่อน เห็นว่าหล่อนยังคงมีท่าทางใจร้อนอยู่: “เธอจะไปบริษัทเสิ้งติ่งจริงเหรอ?”

“ไปจริงสิ!” เสิ่นเหลียงขยับปากขึ้น ยิ้มอย่างนางร้ายในละคร

“พวกเธอมีเรื่องอะไรกัน คุยกันดีๆไม่ได้เหรอ?”

“ฉันจะไปคุยกับเขาเดี๋ยวนี้!”

ท่าทางของเสิ่นเหลียงในตอนนี้เหมือนคนจะไปคุยดีๆกับกู้จือหยั่นที่ไหนกันล่ะ นี่จะไปหาเรื่องเขาชัดๆ

สุดท้ายมู่น่อนน่อนก็ห้ามเสิ่นเหลียงไว้ไม่ได้

หลังจากที่เสิ่นเหลียงจอดรถเรียบร้อยแล้ว จึงลงจากรถและปิดประตูอย่างเต็มแรง จากนั้นก็วิ่งเข้าไปในบริษัทสื่อเสิ้งติ่ง

เพียงแต่ หล่อนยังไม่ทันได้เข้าไปก็ถูกยามขวางไว้เสียก่อน: “คุณผู้หญิงครับ ไม่ทราบว่ามาหาใครครับ?”

“นายไม่ต้องมายุ่งว่าฉันมาหาใคร” เสิ่นเหลียงกำลังโมโหมาก จึงผลักยามออกไปและวิ่งเข้าไปด้านใน

ทันใดนั้น ยามก็วิ่งเข้ามาทันที มองดูเสิ่นเหลียง และดูมือถือของตัวเอง: “ขอโทษครับคุณผู้หญิง คุณเข้าไปไม่ได้นะครับ”

เสิ่นเหลียงยักคิ้วขึ้น: “ไม่ให้ฉันเข้าไป?”

มู่น่อนน่อนรู้สึกได้ถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดีนัก เมื่อก่อนเสิ่นเหลียงเป็นนักเลงชื่อดังของโรงเรียน เป็นนักสู้ฝีมือดี นี่หล่อนกำลังจะมีเรื่องทะเลาะจริงๆ

หล่อนจึงรีบเข้าไปดึงเสิ่นเหลียงไว้: “นี่เราอยู่ที่บริษัทนะ อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามสิ”

เห็นได้ชัดว่าเสิ่นเหลียงโมโหจนขาดสติ ถกแขนเสื้อขึ้นมาโดยไม่ห่วงภาพลักษณ์ของตัวเองแม้แต่น้อย: “ยังไงตอนนี้ฉันก็เป็นนักแสดงเซ็นสัญญาในสังกัดบริษัทเสิ้งติ่งแล้ว ถ้าฉันมีเรื่องทะเลาะที่นี่ เสิ้งติ่งก็ต้องเป็นฝ่ายรับผิดชอบให้ฉันอยู่ดี”

มู่น่อนน่อนรู้สึกว่าเรื่องนี้มีเหตุผล

อีกอย่าง กู้จือหยั่นทำแบบนี้ก็ถือว่าเป็นวิธีที่ไม่ถูกต้อง

ดังนั้น หล่อนจึงไม่ห้ามเสิ่นเหลียงอีกต่อไปแล้ว

เสิ่นเหลียงมีฝีมือเก่งฉกาจ ไม่นานนักก็ปราบยามที่เข้ามาล้อมไว้ได้สำเร็จ

แต่มู่น่อนน่อนที่ยืนอยู่ด้านข้างมองออกว่า พวกยามเหล่านี้กำลังอ่อนข้อให้หล่อน เพราะกลัวจะทำให้หล่อนได้รับบาดเจ็บ

เสิ่นเหลียงปรบมือ ท่าทางเหมือนนักเลงขาดสติ: “ตอนนี้จะให้ฉันไปหากู้จือหยั่นได้แล้วยัง?”

“วันนี้พวกเขาไม่มีทางให้เธอได้พบกู้จือหยั่นแน่นอน” มู่น่อนน่อนหยิบมือถือขึ้นมาจากพื้น ยื่นให้เสิ่นเหลียง

บนหน้าจอมือถือมีข้อความในที่คุยกันในกลุ่มวีแชทปรากฏขึ้น

บนนั้นมีรูปของเสิ่นเหลียง พร้อมข้อความที่เขียนว่า: “เบื้องบนรับสั่ง วันนี้ผู้หญิงคนนี้จะมาหาประธานกู้ แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามห้ามให้เธอขึ้นมา และห้ามให้เธอได้รับบาดเจ็บ”

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า คำสั่งนี้ต้องมาจากกู้จือหยั่นแน่นอน

กู้จือหยั่นซื้อตัวเสิ่นเหลียงมาจากบริษัทนายหน้าก่อนหน้านี้ของหล่อน แน่นอนว่าต้องคาดเดาได้ว่าเสิ่นเหลียงจะต้องมาหาเขา ดังนั้นเขาจึงออกคำสั่งไว้ก่อนล่วงหน้า

มู่น่อนน่อนรู้ดี ในฐานะที่เป็นเพื่อนสนิท ตอนนี้เธอต้องช่วยเสิ่นเหลียงต่อว่ากู้จือหยั่นจึงจะถูก

แต่ทว่า ตอนนี้หล่อนอยากจะยิ้มออกมาอย่างอธิบายไม่ถูก

เสิ่นเหลียงพูดด่าออกมาด้วยความโกรธเคือง: “เวรเอ้ย!”

จากนั้นก็ดึงมู่น่อนน่อนออกไป