ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 22

ตอนที่ 22 การขอโทษต่อมู่หวั่นขี

เมื่อกลับถึงวิลล่าแล้ว ตลอดทางมู่น่อนน่อนเอาแต่รีเฟรชWeiboอยู่ตลอดเวลา

หัวข้อ “คนอัปลักษณ์แถมยังเรื่องเยอะ” ต่างพุ่งกระฉูด

ในWeiboนั้นคนจำนวนเยอะแยะต่างกำลังด่าทอมู่น่อนน่อน ไม่หยุดหย่อน

มู่น่อนน่อนยิ้มอย่างเย็นชา หล่อนเป็นถึงผู้เสียหาย แล้วจะยังให้คนอื่นมาด่าทอหล่อนที่เป็นผู้บริสุทธิ์แบบนี้หรอ? แต่มู่หวั่นขี ผู้เริ่มต้นยิงปืนนัดเดียวแถมได้นกมาสองตัวงั้นหรอ?

มู่น่อนน่อนส่งข้อความให้เสิ่นเหลียง

“แนะนำฝ่ายการตลาดที่น่าเชื่อถือได้ให้ฉันที”

“เธอจะทำอะไร???!!”

แม้ว่าระยะของตนเองจะห่างจากโทรศัพท์มือถือก็ตาม แต่มู่น่อนน่อนรับรู้ความรู้สึกตื่นเต้นของเสิ่นเหลียงไว้ได้ทั้งหมด

“ฉันไม่อยากถูกด่าฟรีๆ”

“นี่ก็ถูกแล้วนี่ ทิ้งนิสัยเจ้าหญิงล้าหลังไปซะที! ฉันจะช่วยติดต่อเพื่อนฉันให้เธอเอง จำนวนแฟนคลับของหล่อนเยอะกว่าฉันมาก....”

เสิ่นเหลียง ดูไม่คุ้นชินกับหน้าตามู่หวั่นขีที่โกรธเคืองโมโหอย่างทันควันอยู่ “ทุกคนบนโลกใบนี้ก็ฟังฉันทั้งนั้น” ด้วยคำพูดที่คอยเรียกมู่หวั่นขีว่าเจ้าหญิงล้าหลัง

มู่น่อนน่อนที่ได้ยินดังนั้นถึงกลับหมดความอดทน เสิ่นเหลียงชอบดูอาการครื้นเครงของผู้หญิงที่ไม่เกรงกลัวเรื่องใหญ่โตอะไร!

แต่ว่า เรื่องมันพัฒนามาถึงขั้นนี้แล้ว มู่น่อนน่อนก็ไม่คิดว่าจะสงบลง หล่อนก็คิดว่าจะทำให้เรื่องมันใหญ่ขึ้นอีกสักนิด

ที่แท้ มู่หวั่นขีตั้งใจเอาไว้ว่าจะสูบเลือดสูบเนื้อและใช้ประโยชน์จากตัวหล่อน งั้นก็ทำให้มู่หวั่นขีสมใจอยากไปเลย

ทว่า มู่หวั่นขีสามารถรับมือกับการเรียกร้องคุณค่าให้หล่อนกลับมาขาวสะอาดดังเดิม นั่นเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน

……

บ่ายสามโมง แสงตะวันคล้อยบ่ายช่างเป็นช่วงเวลาในการดื่มน้ำชา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาบ่ายสามโมงของวันสุดสัปดาห์

อย่างไรก็ตาม ยังมีข้อความเนื้อหาธรรมดาอยู่ข้อความหนึ่ง เขียนแค่คำว่า “ขอโทษ” เอาไว้สามคำในWeiboนั่นที่กลายเป็นกระแสในอันดับต้นๆ

เวลาเพียงแค่สองชั่วโมง comment นั่นก็ลงความเห็นเกินหนึ่งหมื่น comment เข้าไปแล้ว

ข้อความของWeiboอันนี้มู่น่อนน่อนเป็นคนใช้IDของตัวเองลงเอง

หล่อนให้ฝ่ายการตลาดเป็นฝ่ายส่งรูปหน้าจอมาให้ แถมยังแนะนำที่มาข้อความWeibo “คนอัปลักษณ์แถมยังเรื่องเยอะ” ทั้งหัวข้อแยกออกมาเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

ในทันใดนั้นเอง คนในWeiboต่างด่าทอกันอย่างเมามัน

ข้อความ comment ที่ว่า “ตายยกครัวบ้าง” “ถูกรถชนบ้าง” ยิ่งทวีคูณขึ้นเรื่อยจนนับไม่ถูก

เสิ่นเหลียงโมโหจนจะบ้าคลั่งแล้ว หล่อนรีบโทรศัพท์ไปหามู่น่อนน่อน “มู่น่อนน่อน นี่เธอบ้าไปแล้วหรือไง? เธอมาหาฉันก็เพื่อ... ที่ทำมาทั้งหมดก็เพื่อจะขอโทษมู่หวั่นขี ผู้หญิงที่มีนิสัยเจ้าหญิงล้าหลังไม่ใช่หรอ? เธอเชื่อหรือป่าวว่าตอนนี้ฉันสามารถถลกหนังเธอได้นะ?”

“ไม่เชื่อ” มู่น่อนน่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงปกติ

เสิ่นเหลียงเริ่มหมดกำลังใจนิดๆ “เธอวางแผนจะทำอะไรกันแน่?”

ช่วงที่หล่อนเริ่มเห็นข้อความต้นๆของWeiboนั้น แทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามู่น่อนน่อนเป็นคนเขียนเอง พอมาดูอีกที ID นั้นเป็นของมู่น่อนน่อนจริงๆ

ถึงแม้ว่าหล่อนจะโกรธเคืองก็ตาม แต่ก็สงบลงได้อย่างรวดเร็ว

หลายปีมานี้มู่น่อนน่อนอยู่ที่บ้านตระกูลมู่ต่างกล้ำกลืนฝืนทนมาโดยตลอด แต่ไม่สามารถบอกได้ว่าหล่อนไม่มีอาการโกรธเคือง

“ฉันคิดว่าจะส่งของขวัญมาให้มู่หวั่นขีชิ้นใหญ่” มู่น่อนน่อนถึงกลับหยุดชะงัก น้ำเสียงลดต่ำลงไปเยอะ “ของขวัญชิ้นใหญ่ชิ้นแรกในชีวิตที่ให้คนมาด่าทอหล่อนยกใหญ่”

ทางบ้านของเสิ่นเหลียงดีกว่าบ้านมู่อยู่บ้าง หล่อนอยากจะจัดการมู่หวั่นขีตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่ว่ามู่น่อนน่อนเป็นคนรั้งเธอเอาไว้มาตลอดไม่ให้หล่อนทำแบบนี้

คราวนี้มู่น่อนน่อนเป็นคนลงมือทำด้วยตนเอง หล่อนรู้สึกตื่นเต้นเอามา “พอแล้ว ยังไงก็ตามเธอมีเรื่องอะไรสามารถเรียกใช้ฉัน ก็โทรศัพท์มาหาฉันได้โดยตรงเลย”

……