ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 231

บทที่ 231 ซือเฉิงหยู้ฉีกสัญญากับเสิ้งติ่ง

เฉินถิงเซียวคลายคิ้วกลับไปเล็กน้อย อารมณ์บนใบหน้าเขาดูอ่อนลงทันที

เขาโบกมือเรียกมู่น่อนน่อน “มานี่”

มู่น่อนน่อนเดินเข้าไปแล้ว พึ่งเห็นว่าเขาถือโทรศัพท์ของเธออยู่

คุณปู่เฉินเห็นมู่น่อนน่อนในวิดีโอแล้ว ก็เรียกเธอแบบยิ้มๆ “น่อนน่อนนี่นา”

“คุณปู่” มู่น่อนน่อนเงยหน้ามอง ยิ้มให้กับปู่เฉินในวิดีโอ

เฉินถิงเซียวหันโทรศัพท์มาที่หน้าตัวเอง “พอแล้ว อายุเยอะแล้วก็นอนเร็วหน่อย ไม่มีอะไรทำก็ดื่มชาเยอะๆรำไทเก๊กฝึกกายฝึกใจบ่อยๆ

เขาพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ ไม่ต่างอะไรกับตอนปกติ

มู่น่อนน่อนไม่รู้อีกแล้วว่าก่อนหน้านี้พวกเขาคุยอะไรกัน แต่ก็ยังพยักหน้าแบบเห็นด้วยอย่างยิ่ง “หนูว่าเฉินถิงเซียวพูดถูกนะ คุณปู่ต้องนอนเร็วหน่อย แล้วก็ออกกำลังกายให้มากๆ”

คุณปู่เฉินสำลักไปทีนึง โบกมืออย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ “โอเคๆ ฉันไปนอนก็ได้”

ยังพูดไม่ทันจบ เฉินถิงเซียวก็วางสายวิดีโอคอลไปแล้ว

ความเร็วนี้เร็วจนทำให้คนรู้สึกว่าทำไปแบบลวกๆ

มู่น่อนน่อนรู้สึกว่าต้องสั่งสอนเขาหน่อย “คุณควรจะรอให้คุณปู่เขาวางสายก่อนถึงจะถูกนะ”

“อายุมากแล้วมือช้า รอให้เขาวางมันเสียเวลา” สีหน้ากับน้ำเสียงของเฉินถิงเซียวดูไม่ใส่ใจจนไม่อยากจะพูดแล้ว

มู่น่อนน่อนนึกถึงเรื่องของฉินสุ่ยซาน ขึ้นมาก็เลยไม่พูดอะไรอีก

เรื่องของเฉินถิงเซียว ในใจของเขาเองก็รู้ว่าควรไม่ควร

……

วันรุ่งขึ้น

มู่น่อนน่อนตื่นสายนิดหน่อยตามเคย

เธอเข้าโรงอาหารปุ้บ ก็เห็นฉินสุ่ยซานกำลังเสิร์ฟอาหารอยู่อย่างเงียบๆ ถุงที่บวมอยู่บนหน้าผากก็เล็กลงหน่อยแล้ว ดูไม่ทำให้คนกลัวเท่าเมื่อวานแล้ว

ฉินสุ่ยซานเสิร์ฟอาหารเช้าบนโต๊ะอาหารโดยไม่แสดงอาการใดๆ

มู่น่อนน่อนกินข้าวเช้าไปพลาง มองฉินสุ่ยซานอย่างเงียบๆไปพลาง

เธอรู้สึกว่าเมื่อวานหลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลแล้ว ฉินสุ่ยซานก็ดูแปลกๆไป

ให้บอกว่าแปลกตรงไหนก็ไม่รู้จะพูดยังไง แต่ที่แน่ๆคือพูดน้อยมาก แล้วก็ยังทำงานอย่างจริงจังมากอีกด้วย

กลัวว่าเมื่อวานจะถูกตีจนกระทบกระเทือนสมอง หรือฉินสุ่ยซานจะ รู้สึกว่าเป็นคนใช้ก็สนุกดีกันนะ?

เมื่อกินอาหารเช้าอย่างช้าๆจนเสร็จ อยู่ๆฉินสุ่ยซานก็เดินตรงมาหาเธอ ท่าทางเหมือนมีอะไรจะพูด

มู่น่อนน่อนโบกมือ ให้คนใช้คนอื่นออกไป

รอให้คนใช้ที่เหลือออกไปจนหมดแล้ว มู่น่อนน่อนก็มองฉินสุ่ยซาน “มีอะไรก็พูดมา”

ฉินสุ่ยซานพูดอย่างเด็ดเดี่ยว “ฉันอยากกลับแล้ว”

“ห้ะ?” หรือว่าจะเป็นเพราะไปทะเลาะกับเฉินอินหย่ามาสมองเลยโดนตีกลับแล้ว?

บนใบหน้าของฉินสุ่ยซานแสดงร่องรอยของความไม่เต็มใจ เธอหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “ถึงแม้จะไม่อยากยอมรับ แต่ฉันมองว่าความสัมพันธ์ของเธอกับเฉินถิงเซียวดีมาก”

เมื่อวานตอนอยู่โรงพยาบาล เธอยืนอยู่ข้างๆ ในฐานะคนดูเหตุการณ์ ไม่รู้จะดูให้ชัดกว่านี้ยังไงแล้ว

หลังจากเฉินถิงเซียวมาแล้ว ในตาก็มีแต่มู่น่อนน่อนคนเดียว

อย่าว่าแต่เธอเลย ก็ขนาดเฉินอินหย่า ผู้ชายคนนั้นยังไม่เคยเห็นมาก่อน

เธอมีความทะเยอทะยาน บางครั้งความมั่นใจที่เป็นเหตุให้ตาบอดนั้นก็ชวนให้เวียนหัว แต่ก็เป็นผู้ใหญ่คนนึงที่มีวิจารณญาณ

เธอเป็นลูกสาวคนเดียว ครอบครัวฐานะดี ในกระดูกมีความภาคภูมิใจที่มีมาแต่กำเนิด บางครั้งก็รุนแรงซุ่มซ่ามไปบ้าง แต่ก็ไม่ใช่ว่าโง่

มู่น่อนน่อนเอียงหัวไปเอาแก้วน้ำ พอได้ยินก็ตกใจเล็กน้อย เธอไม่คิดว่าฉินสุ่ยซานจะพูดอย่างนี้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม