ตอนที่ 28 ความสามารถในการดึงดูดผู้ชาย
เฉินถิงเซียวที่ได้ยินแล้ว ถึงกลับหันข้างไปมองหล่อน สีหน้าที่แสดงออกมานั้นช่างดูผ่อนคลาย “มารับคุณไง”
มู่น่อนน่อน เม้มปาก พร้อมทั้งพูดกระซิบกระซาบทำตัวอย่างกับขโมย “คุณอย่ามาหาเรื่องนะ”
“เอาตามที่คุณสบายใจ” เฉินถิงเซียวกระตุกยิ้มมุมปาก ดูท่าทางไม่สนใจไยดีว่าหล่อนจะคิดยังไงเลย
เขาที่มาไม่ใช่ว่ามารับมู่น่อนน่อนจริงๆนั่นแหละ
เขาก็แค่อยากมาพบเจอกับคนในตระกูลมู่เท่านั้นแหละ เรื่องในอินเทอร์เน็ตนั้นมันดูเป็นเรื่องใหญ่โต สำหรับเขาแล้วมันไม่มีผลกระทบอะไรกับเขาเลย แต่มันยุ่งยากมาก
ถึงแม้ว่ามู่น่อนน่อนจะเป็นภรรยาที่เรื่องไม่เยอะ แต่หากว่าคนในตระกูลมู่ยังวุ่นวายไม่หยุด เขาไม่สนใจที่จะลงมือจัดการเองกับมือ
มู่น่อนน่อนยังพูดอะไรขึ้นมาอีก ยิ่งเห็นเซียวชู่เหอเดินลงจากตึกมาพร้อมกับมู่ลี่เหยียน แล้วด้วย จากนั้นก็เป็นมู่หวั่นขีลงมา
ไม่รู้ว่าทั้งคู่ต่างคุยอะไรกัน ยิ่งเห็นสายตามู่น่อนน่อนที่ไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่
“หวั่นขีมาคุยเป็นเพื่อนคุณชายหน่อย” มู่ลี่เหยียนพูดจบ ก็มองไปทางมู่น่อนน่อน “น่อนน่อน พ่อมีเรื่องอยากจะคุยด้วย เธอตามมาทางนี้กับฉันหน่อย”
มู่น่อนน่อนมองมู่หวั่นขีแวบหนึ่ง ก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินตามไปอย่างเชื่อฟัง
มู่หวั่นขี เดินไปข้างๆของเฉินถิงเซียว ซึ่งเป็นที่นั่งที่ มู่น่อนน่อนนั่งก่อนหน้านี้ ไม่ต้องคิดเลย อยู่ดีๆเฉินถิงเซียวก็เสียงแข็งขึ้นมา “อยู่ไกลๆฉัน”
มู่หวั่นขีสีหน้านิ่ง หล่อนคิดถึงคราวที่แล้วที่หล่อนเจอกับผู้ชายคนนี้ ที่ตนเองเป็นคนเชื้อเชิญเขาให้เข้ามานั่งเล่นในวิลล่า ทว่าผู้ชายคนนี้กลับไม่มีใจให้หล่อนเลยสักนิด
ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่ไม่เข้าใกล้ความรู้สึกใครทั้งสิ้น!
และก็ไม่รู้ว่าคนบ้านนอกอย่างมู่น่อนน่อน มีข้อดีตรงไหนเขาถึงได้ยินยอมที่จะมารับหล่อนได้นะ
……
มู่น่อนน่อนเดินตามมู่ลี่เหยียนมายังห้องหนังสือ
มู่ลี่เหยียนใช้สีหน้าเคร่งขรึมถามเขา “เธอกับเฉินเจียฉินคนนั้นมีความสัมพันธ์อะไรกัน?”
“ไม่มีความสัมพันธ์กันนี่” มู่น่อนน่อนส่ายศีรษะ พร้อมทั้งสีหน้าใสซื่อ
“คราวที่แล้วที่เธอกลับมาบ้านมู่ สิ่งที่พวกเธอทำในรถนั้น แม่ของเธอและหวั่นขี ทั้งคู่ ต่างก็เห็นเต็มสองตา!” มู่ลี่เหยียนโมโหจนตบโต๊ะดังๆ
“ป๊าบ” เสียงดังสนั่น มู่น่อนน่อนตกใจจนหัวหด
“แกแต่งกับเฉินถิงเซียว ก็ไปเป็นคุณนายน้อยอย่างสบายใจ แกมายั่วน้องชายลูกพี่ลูกน้องเขาแถมอยู่ด้วยกันอีกเนี่ยมันหมายความว่าไง?”
ในใจมู่น่อนน่อนถึงกลับยิ้มยะเยือก ก่อนหน้านี้ไม่เคยเห็นว่ามู่ลี่เหยียนจะสนใจเธอมาก่อนเลย
ยามเงยศีรษะขึ้นมานั้น ใบหน้าของหล่อนก็ยังคงทำหน้าตาไม่รู้เรื่องอยู่ดี “ฉันไม่ได้ทำ”
มู่ลี่เหยียนกำลังวิเคราะห์มู่น่อนน่อนอยู่ สายตาของเขามองอยู่ที่ใบหน้าของหล่อน ในสายตาของเขานั้นแสดงความรังเกียจ ขึ้นมา
เขาและเซียวชู่เหอต่างหน้าดี จะมีอยู่กับผู้หญิงหน้าตาอัปลักษณ์อย่างมู่น่อนน่อนเนี่ยนะ?
หากไม่มีการตรวจ DNAในเวลานั้น เขาก็ต้องสงสัยว่ามู่น่อนน่อนไม่ใช่ลูกเขา
หล่อนหน้าตาแบบนี้เนี่ยนะ มันช่างไม่มีทางดึงดูดผู้ชายได้ตรงไหน
ในใจของเขานั้นวิธีคิดแบบนี้ไม่สามารถแสดงออกมาให้เห็นได้ สำหรับเขามู่น่อนน่อน ยังมีประโยชน์อยู่
“ไม่มีก็ดี มีเวลาก็พาพี่สาวของแกไปเดินเที่ยวที่บ้านตระกูลเฉินบ้าง ให้หล่อนได้รู้จักเพื่อนให้เยอะขึ้น” พอพูดจบเขาก็พูดต่อตามใจเขาเลย “น้องชายของเฉินถิงเซียวก็ ถือว่าไม่เลว”
คำพูดนี้ของ มู่ลี่เหยียนเคยพูดมาแล้ว มู่น่อนน่อนถามเขากลับด้วยสีหน้าเหมือนไม่เข้าใจ “พี่เขาก็เพื่อนเยอะอยู่แล้วไม่ใช่หรอ? แถมหล่อนยังมีเสิ่นชูหานอยู่นี่”
“แกจะเข้าใจอะไร!” มู่ลี่เหยียนกวาดตามองหล่อนอย่างเย็นชา “ลงไป”
“อ้อ”
มู่น่อนน่อนหดคอ ทำท่าทางหวาดกลัว พร้อมทั้งหันตัวเดินลงด้านล่าง
……
บนโต๊ะอาหาร มู่ลี่เหยียนกำลังสอบถามเฉินถิงเซียว ที่นั่งอยู่ข้างๆว่าทำงานตำแหน่งอะไรในบริษัท พ่อแม่เป็นอะไรกับคนในตระกูลเฉิน
“ก่อนหน้านี้ทำไมตอนอยู่ในเมืองหู้หยางนั้นถึงไม่เคยเห็นคุณชายเฉินมาก่อนเลย เพิ่งกลับจากต่างประเทศหรอ?”
เฉินถิงเซียวเบิกตาขึ้น แล้วกวาดตาไปมองมู่ลี่เหยียนแวบหนึ่ง จากนั้นก็ค่อยๆพูดออกมา “เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ทำงานอยู่ในบริษัทแห่งหนึ่งตำแหน่งก็ถูๆไถๆอยู่ได้ไปวันๆ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม
พระเอกชอบใช้อำนาจบังคับ ไม่ฟังความคิดเห็นนางเอก พอมีปัญหา แทนที่จะอธิบายว่าจะทำอะไร กลับเลือกที่จะปิดปังและทำร้ายจิตใจ ไม่น่าให้อภัยอ่ะ น่าจะต่างคนต่างอยู่ ขัดใจว่าทำไมปล่อยให้ลูกทารกโดนลักพาตัวไปได้ โคตรไม่รอบคอบอ่ะ เรื่องไอ้ลู่ก็เหมือนกัน นาวเอกโง่จนไม่เห็นความไม่สมเหตุสมผลใดๆ จนความจำกลับมา มันก็ต้องสงสัยแล้วป่ะว่าตอนก่อนจะเสียความทรงจำ ไอ้ลู่แอบเข้าไปในห้องตัวเองทำไม และต้องเอะใจและตัดความสัมพันธ์สิเพราะถามอะไรก็ไม่เคยตอบ พระเอกก็เหมือนกัน รู้สึกว่าไอ้ลู่มีจุดประสงค์ไม่ดี แต่ก็ไม่ทำอะไร ให้โอกาสมันก่อเรื่อง 3-4 บทสุดท้ายรวบรัดตัดจบมาก ปมต่างๆก็ไม่เคลียร์ ไม่รู้แม่พระเอกยังอยู่หรือตาย ทำไมไอ้ลู่ถึงเลี้ยงนางเอกมาตั้งสามปีแทนที่จะรีบเอาไปผ่าตัดให้น้องสาว ทำไมถึงพยายามจะให้พระเอกลืมนางเอกและทำร้ายนางเอก อ่านจนจบก็ไม่เห็นบอกว่ามีความแค้นอะไรกับพระเอก และทำไมมุ่งเป้ามาที่นางเอก และไอ้ปากกาหมึกซึมที่พระเอกเก็บไว้น่ะ ก็ไม่มีอธิบายเพิ่ม แค่เปรยว่านางเอกเคยเอาปากกาให้เด็กขอทาน ต่ไม่บอกว่ามันมีความสำคัญยังไง สรุปอ่านแล้วขัดใจหลายอย่างมากค่ะ...
ขอบคุณนะคะที่อัพจนจบ❤️❤️❤️...
แรกๆฉันเชียร์เธอหมดใจแต่มู่น่อนน่อนนี่เธอก็ดื้อเกินไปนะ รู้ทั้งรู้ยังจะชอบสร้างปัญหาซ้ำแล้วซ้ำอีก มั่นใจตัวเองอะไรผิดๆเกิ๊นนน ฉันเริ่มจะเบื่อเธอแล้วนะ เจอก็เจอแล้วแค่กลับไป แล้วยังจะคิดกลับไปให้เขาเฉือนอวัยวะไง!!!! ตัวเองจะไปสืบอะไรจากไหน?!!!...