ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 289

มู่น่อนน่อนเม้มปาก สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดว่า “ตอนนี้เราแยกกันอยู่ก่อนเถอะ”

เฉินถิงเซียวหรี่ตาลง ดวงตาของเขาดูอันตรายเล็กน้อย “คุณหมายความว่ายังไง?”

เมื่อเทียบกับเฉินถิงเซียวแล้วดูเหมือนว่ามู่น่อนน่อนจะสงบกว่ามาก "ตอนนี้พวกเราไม่ใช่สามีและภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ดังนั้นพวกเราไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน ถ้ามีเรื่องอะไรเราค่อยมาคุยกันหลังจากที่หาลูกเจอแล้ว"

ในช่วงเวลานี้ เธอรู้สึกเหนื่อยมากๆ

เฉินถิงเซียวใช้เวลาเป็นเดือน แต่ก็ไม่ได้ข่าวคราวของลูกเลย

ส่วนเธอที่อยู่ที่นี่ นอกจากการรอคอยและความทุกข์ทรมานไม่รู้จบ เธอยังจะทำอะไรได้อีก?

สำหรับเรื่องระหว่างเธอกับเฉินถิงเซียว ก่อนที่จะตามหาลูกเจอ เธอก็ไม่มีแรงเหลือพอที่จะรับมือกับเขาแล้ว

เฉินถิงเซียวหัวแข็งมาก "เราสามารถเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายได้ตลอดเวลา"

ในเรื่องนี้ มู่น่อนน่อนก็ไม่ยอมประนีประนอม “ไม่งั้นคุณก็ปล่อยฉันไป หรือไม่ก็จัดบอดี้การ์ดมาเฝ้าฉันเหมือนเมื่อก่อน”

เธอเป็นแม่ที่ไม่สามารถปกป้องลูกของเธอได้

ทุกครั้งที่มีบางอย่างเกิดขึ้น เธอจะตกอยู่ในสถานะที่ทำอะไรไม่ได้เลย

เธอไม่อยากเป็นแบบนั้นอีกแล้ว

คำพูดของเธอดูเหมือนจะทำให้เฉินถิงเซียวโกรธ

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปในทันที และหัวใจของมู่น่อนน่อนก็สั่นหวั่นไหว

เฉินถิงเซียวจะยอมแยกทางไหม?

แต่ในตอนนั้น เฉินถิงเซียวก็พูดออกมาว่า "ได้"

มู่น่อนน่อนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เธอไม่เคยคาดหวังว่าเฉินถิงเซียวจะเห็นด้วยจริงๆ

แต่ไม่นาน ประโยคสุดท้ายของเขาก็ทำให้มู่น่อนน่อนรู้สึกใจคอไม่ดี

เฉินถิงเซียวกล่าวเสริมว่า "แต่ผมมีเงื่อนไขข้อหนึ่ง"

“เงื่อนไขอะไร?” มู่น่อนน่อนมองเขาด้วยสายตาหวาดระแวง

ในดวงตาของเฉินถิงเซียวเหมือนมีบางอย่างปรากฎขึ้น ริมฝีปากของเขาพูดเน้นย้ำทีละคำ “ไปจดทะเบียนสมรส”

มู่น่อนน่อนเบิกตากว้าง “อะไรนะ?”

เธอเกือบจะสงสัยว่าตัวเธอได้ยินผิดไปหรือเปล่า

เธอพูดได้ไม่ชัดเจนพอเหรอ หรือเขามีปัญหาในการรับรู้?

มู่น่อนน่อนทำท่าจะหัวเราะก็ไม่ใช่จะร้องไห้ก็ไม่เชิง “คุณพูดอีกทีสิ”

แน่นอนว่าเฉินถิงเซียวไม่ได้กล่าวมันอีกครั้ง แต่เขากล่าวว่า "ถ้าไม่จดทะเบียนสมรส แล้วจะจดทะเบียนรับรองบุตรได้ยังไง?"

มู่น่อนน่อนชะงักไป

……

มู่น่อนน่อนไม่เคยคิดเลยว่า เธอจะได้จดทะเบียนสมรสกับเฉินถิงเซียวด้วยเหตุผลนี้

ในวันนั้นทั้งสองก็ได้ไปจดทะเบียนสมรสกัน พวกเขาก็ไปจดทะเบียนรับรองบุตรไว้สำหรับลูก

ในทะเบียนบ้านมีชื่อทั้งสามคน

เฉินถิงเซียวเป็นหัวหน้าครอบครัว

มู่น่อนน่อนเป็นภรรยา

ส่วนเฉินมู่คือลูกสาว

เฉินถิงเซียวเห็นเธอจ้องมองทะเบียนบ้านอย่างเหม่อลอย เขาก็พูดออกมาว่า "ชื่อนี้ผมคิดไว้นานแล้ว ไม่ว่าจะเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงสามารถใช้ชื่อนี้ได้"

มู่น่อนน่อนยื่นมือออกไปลูบคำว่า "เฉินมู่" ช้าๆ

ลูกสาวที่เธอเคยพบแค่เพียงครั้งเดียว มีชื่อเฉินมู่

เหมือนเธอคิดอะไรบางอย่างออก ทันใดนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมองที่เฉินถิงเซียว

เธอพบว่า เฉินถิงเซียวก็เป็นเธอเหมือนกัน เขากำลังจ้องมองไปที่คำว่า "เฉินมู่" ในทะเบียนบ้านอย่างเหม่อลอย

มู่น่อนน่อนกล่าวว่า "ตอนที่เธอเกิด เธอสวยมากเหมือนคุณเลย"

เธอเคยได้พบกับเฉินมู่มาก่อน ถึงแม้ว่าเธอจะเห็นแค่ครั้งเดียว

ส่วนเฉินถิงเซียวที่เดินทางมาตั้งไกล แต่เขาก็ไม่ได้เห็นเธอเลย