ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 403

มู่น่อนน่อนระมัดระวังเฉินมู่ไปด้วย แล้วก็บีบยาสีฟันเพื่อให้ตัวเองแปรงฟันไปด้วย

เฉินมู่แปรงฟันคุดเดียว แล้วก็ใช้น้ำนิดหนึ่งพร้อมกับแปรงต่อ และก็บ้วนทิ้ง

เด็กน้อยยืนอยู่บนเก้าอี้ แล้วก็ยืนแปรงฟันอยู่หน้ากระจก มู่น่อนน่อนที่มองดูอยู่นั้นใจอ่อนยวบจนกลายเป็นแอ่งน้ำ

เป็นเด็กดีจริงๆ

พอคิดในอีกแง่มุมหนึ่ง ที่เฉินมู่เป็นเด็กดีขนาดนี้ ก็เป็นความดีความชอบของเฉินถิงเซียว

มู่น่อนน่อนอดไม่ได้ที่จะฟุ้งซ่าน

สำหรับตัวของเฉินมู่ เฉินถิงเซียวทุ่มเทมากกว่าเธอเยอะ

ถ้าเกิดว่าเฉินถิงเซียวเป็นคนเผด็จการและหยิ่งผยองมากกว่านี้ เขาก็คงไม่ให้เธอย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่เพียงเพราะว่าเฉินมู่ชอบเธอหรอก

เขาสามารถไม่ต้องสนใจเธอก็ได้ และไม่ต้องให้โอกาสเธอก็ได้

“แม่ แม่ต้องบ้วนออกด้วยนะ แบบนี้ไง……”

เสียงของเฉินมู่ดึงความคิดถ้ากลับมา

เธอก้มหน้าลง แล้วก็เห็นเฉินมู่อมน้ำไว้ในป่า แล้วก็บ้วนออกมา

หลังจากนั้น เฉินมู่ก็ทำตาโตและก็ถามเธออย่างจริงจัง “บ้วนแบบนี้ค่ะ แม่ทำเป็นไหม？”

มู่น่อนน่อนพยักหน้าอย่างให้ความร่วมมือ “ เป็นสิ”

“ถ้าอย่างนั้นบ้วนออกมาเลย”เหมือนกับว่าเฉินมู่ไม่เชื่อคำพูดของเธอ เอาแต่จ้องเธอไม่หยุด

มู่น่อนน่อนก็เลยจำเป็นต้องให้ความร่วมมือกับเธอ ล้างปากตามวิธีที่เธอบอกเมื่อกี้นี้

หลังจากนั้นเฉินมู่ก็ตบแขนของเธอเบาๆ “เยี่ยมมากค่ะ”

“……” มู่น่อนน่อนตะลึงไป หลังจากนั้น เธอก็ทำท่าทางดีใจ “จริงเหรอ? มู่มู่ยังเยี่ยมกว่าฉันอีก！”

เฉินมู่ถูกชมจะรู้สึกเก้อเขิน ก็หัวเราะออกมา 2 ครั้ง แล้วก็กระโดดลงจากเก้าอี้ ออกไปจัดการกับกิ๊บตัวเล็กๆ ของเธอต่อ

มู่น่อนน่อนก็แปรงฟันและล้างหน้าเสร็จด้วยความรวดเร็ว แล้วก็ออกไปมัดผมให้เฉินมู่

เฉินมู่มีข้อเรียกร้องเกี่ยวกับการมัดผมของเธอมาก

มู่น่อนน่อนถามเธอ “หนูอยากมัดผมแบบไหนเหรอ？”

“ถักเปีย……ทรงเจ้าหญิง……ตรงนี้ยาวๆ ตรงนี้ต้องเป็นแบบนี้……”

เฉินมู่พูดไปด้วย พร้อมกับยื่นมืออ้วนๆ ของเธอมาทำนู่นทำนี่ที่หัวของเธอ

สุดท้าย มู่น่อนน่อนก็ไม่เข้าใจว่าเธออยากจะได้ทรงผมแบบไหนกันแน่

ในตอนท้าย เฉินมู่ก็ถามเธอด้วยน้ำเสียงที่สุขุม “แม่รู้หรือยังคะว่าหนูอยากได้ทรงผมแบบไหน？”

มู่น่อนน่อนตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “รู้สิ”

ผมขอเฉินมู่ทั้งดำและลื่น มีหน้าม้า ส่วนผมด้านหลังก็ยาวพอดีไหล่

มู่น่อนน่อนถักเปียเส้นเล็กๆ 2 เส้นไว้บนหัวแล้วปล่อยให้ห้อยลงมา ผมอีกครึ่งหนึ่งก็ปล่อยไว้ด้านหลัง

พอมัดผมเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็ให้เฉินมู่เลือกกิ๊ฟมา 2 ตัว แล้วก็ติดเอาไว้ด้านบนของเปีย

พอติดกิ๊บเสร็จเรียบร้อยแล้ว มู่น่อนน่อนก็หวีผมให้กับเธอพร้อมกับพูดว่า “เรียบร้อยแล้ว！”

เฉินมู่ที่นั่งเรียบร้อยไม่ได้ขยับเลย พอได้ยินเธอพูดแบบนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปลูบผมของตัวเอง “สวยหรือยังคะ？”

“หนูดูเองสิ”มู่น่อนน่อนตอบ แล้วก็อุ้มมู่มู่ไปยังหน้ากระจก

เฉินมู่มองดูกระจก ยื่นมือไปลูบที่เปียของตัวเอง แล้วก็รูปไปที่กิ๊บติดผม หลังจากนั้นก็อุทานออกมาอย่างเกินจริง “สวยค่ะ！”

มู่น่อนน่อนช่วยเธอตัดใจอีกหน่อย “มู่มู่ของพวกเราสวยที่สุดเลย”

เฉินมู่หันหน้ากลับมามองเธออย่างเขินอาย แล้วก็พูดเบาว่า “แม่ก็สวยเหมือนกัน”

ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้เฉินมู่จะเอาแต่เรียกเธอว่า “พี่สาวสุดสวย” แต่ว่าครั้งนี้ มู่น่อนน่อนกลับฟังแล้วรู้สึกมีความสุขที่สุดและซาบซึ้งใจมากที่สุด

สิ่งที่ตามมาก็คือความเศร้าเล็กน้อย

เธอไม่สามารถอยู่กับเฉินถิงเซียวได้ตลอดไป ถ้าถึงเวลาที่ต้องแย่งสิทธิ์ในการดูแลเฉินมู่เมื่อไหร่ เธอต้องไม่ชนะเฉินถิงเซียวอย่างแน่นอน