ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 462

เมื่อมู่น่อนน่อนได้ยินนักข่าวเรียกชื่อเธอ เธอก็ก้มหน้าลง ก่อนจะวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับดึงฉินสุ่ยซานไปด้วย

แต่ ก็มีนักข่าวบางคนวิ่งตามเธอไป

“แน่ใจนะว่าคือมู่น่อนน่อน?”

“น่าจะใช่!”

“เธอจะมาที่นี่ทำไม? คนที่อยู่ข้างๆ เธอคือใคร?”

มู่น่อนน่อนไม่สนใจสิ่งที่นักข่าวและปาปารัสซี่ที่อยู่ข้างหลังพูดกัน เธอดึงฉินสุ่ยซานและวิ่งออกไปทันที

แต่ ในสถานที่มีแต่เก้าอี้ ตอนที่พวกเธอจะออกไปก็ไม่สะดวกมากนัก

มู่น่อนน่อนทำได้แค่วิ่งไปตรงระหว่างช่องว่างของเก้าอี้อย่างยากลำบาก

นักข่าวและปาปารัสซี่พากันล้อมเธอไว้ และเธอกับฉินสุ่ยซานจึงทำได้แค่วนอยู่ในรอบๆ สถานที่จัดงานเท่านั้น

ในสถานที่นั้นตกอยู่ในความโกลาหลเล็กน้อย

มู่น่อนน่อนใช้โอกาสนี้กระซิบบอกฉินสุ่ยซานว่า "แยกกันหนีนะ"

ในเวลานี้ ถ้าเธอและฉินสุ่ยซานอยู่ด้วยกัน มันจะทำให้ทั้งคู่หนีออกไปได้ยาก

ฉินสุ่ยซานพยักหน้าทันที “อืม”

หลังจากที่ทั้งสองแยกจากกัน มู่น่อนน่อนที่อยู่คนเดียวก็สะดวกมากขึ้น

เธอวิ่งไปที่ทางเข้าของสถานที่จัดงานอย่างรวดเร็ว ตอนที่กำลังจะออกไป เธอก็เห็นกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินเข้ามา

และคนที่เดินนำหน้าอยู่ ก็คือเฉินถิงเซียวนี่!

เฉินถิงเซียวถูกรายล้อมไปด้วยผู้คน และเขากำลังเดินเข้ามาทางเธอ

เขามาที่นี่ได้ยังไง?

แม้ว่าแนถิงเซียวจะเป็นเจ้าของที่อยู่เบื้องหลังของบริษัทเสิ้งติ่ง แต่เขาไม่เคยสนใจเรื่องในบริษัทอยู่แล้ว และก็ไม่เข้าร่วมงานพวกนี้ด้วย

แม้ว่าเขาจะเข้าร่วมงาน เขาก็จะเข้าร่วมแค่งานเชิงพาณิชย์บางอย่างที่เกี่ยวข้องกับตระกูลเฉินเท่านั้น

เพราะเธอตกใจเกินไป มู่น่อนน่อนจึงหยุดวิ่งที่ทางเข้าโดยไม่รู้ตัว ปาปารัสซี่และนักข่าวจึงรีบไล่ตามเธอและล้อมเธอไว้ทัน

มู่น่อนน่อนยังสวมหน้ากากไว้ เธอเอื้อมมือไปบังแสงจ้าที่ส่องประกายอยู่ตรงหน้าเธอ

“คุณคือมู่น่อนน่อนใช่ไหม ถอดหน้ากากออกได้ไหมคะ”

“โปรดยอมรับการสัมภาษณ์ของฉันด้วยค่ะ...”

"..."

นักข่าวรีบยื่นไมโครโฟนไปให้มู่น่อนน่อน

มู่น่อนน่อนถูกกดดันจนต้องถอยหลังติดกำแพง

นักข่าวกลุ่มนี้ให้ความสนใจกับมู่น่อนน่อนอยู่ เลยไม่ได้สังเกตว่าเฉินถิงเซียวก็อยู่ที่นี่ด้วย

หลังจากที่เฉินถิงเซียวนำคนกลุ่มนั้นเข้ามาใกล้ พวกเขาถึงรู้ว่าเฉินถิงเซียวมาถึงแล้ว

นักข่าวทุกคนต่างก็ตื่นเต้นกันมากๆ

เฉินถิงเซียวและมู่น่อนน่อน แทบจะไม่เคยออกงานพร้อมกันในที่สาธารณะแบบนี้

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหลังจากที่พวกเขาหย่าร้างกัน

แค่ได้รูปพวกเขาสองคนในเฟรมเดียวกัน จากนั้นก็เอากลับไปเขียนเป็นรายงานยาวๆ แค่รูปภาพเดียวก็สามารถดึงดูดความสนใจของผู้คนแล้ว ที่สำคัญเพิ่มยอมผู้ชมได้จำนวนไม่น้อยเลย

นักข่าวไม่ได้ล้อมมู่น่อนน่อนไว้แล้ว พวกเขาทั้งหมดหยิบกล้องขึ้นมาเพื่อถ่ายรูปมู่น่อนน่อนและเฉินถิงเซียวที่อยู่ในเฟรมเดียวกัน

มู่น่อนน่อนยืนพิงกำแพงข้างประตู ส่วนนักข่าวพวกนี้ ต่างก็ก็ถอยกลับไปเพื่อหามุมและถ่ายรูป

ไม่นาน เสียงไฟกระพริบและเสียงถ่ายรูปก็ดังขึ้นในทันที

มู่น่อนน่อนมองไปทางเฉินถิงเซียว ซึ่งเธอก็ได้สบตาของเฉินถิงเซียวโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ

สายตาของเขาไม่ได้หยุดอยู่ที่ร่างของมู่น่อนน่อน เหมือนกับว่าเขาไม่รู้ว่าเธอคือมู่น่อนน่อน

สายตาของเขาเลื่อนผ่านใบหน้าของเธอไปโดยตรง ก่อนที่เขาจะกระซิบบางอย่างกับคนรอบๆ ตัวเขา จากนั้นจึงยกเท้าขึ้นและเดินเข้าไปในงาน

ส่วนนักข่าวที่ยังคงถ่ายรูปอยู่ ก็ถูกยามขับไล่ออกไปอย่างรวดเร็ว

มู่น่อนน่อนเหลือบมองเข้าไปในงาน เธอพบว่าเฉินถิงเซียวกำลังนั่งอยู่ตรงที่แถวสุดท้าย ดูเหมือนว่าเขาจะมาเข้าร่วมงานแถลงข่าวภาพยนตร์จริงๆ