ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 54

ตอนที่54 เธอเลิกงานแล้วเดี๋ยวฉันไปรับ

หลังจากมาถึงแผนกการตลาด มู่หวั่นขีก็พามู่น่อนน่อนไปที่ห้องผู้จัดการ

ผู้จัดการฝ่ายการตลาดเป็นผู้ชายหัวล้านวัยกลางคน พอเห็นมู่หวั่นขีก็ยิ้มจนตาหยี ดูประจบประแจงมาก

“คุณหญิงที่สอง มาที่นี่มีธุระอะไรรึเปล่าครับ?”

มู่หวั่นขีกอดอก แล้วก็เชิดคางแล้วชี้ไปทางมู่น่อนน่อน “นี่จะเป็นพนักงานวิเคราะห์ตลาดใหม่ของแผนกคุณ ฝากดูแลเธอด้วยนะ”

ถึงปากจะบอกว่าให้ฝากดูแลเธอด้วย แต่ว่าการกระทำของมู่หวั่นขีนั้นดูห่างเหินกับมู่น่อนน่อนมาก

ผู้จัดการฝ่ายการตลาดเหมือนว่าจะเริ่มจับจุดได้แล้ว “ผมจะ “ดูแล”เธอให้ดีเลยครับ”

“ฉันไว้ใจคุณอยู่แล้ว” มู่หวั่นขีพูดจบ ก็หันไปเหลือบมองมู่น่อนน่อน แล้วก็เดินออกไป

คำพูดของ มู่หวั่นขี ทำให้ผู้จัดการรู้ว่า คำว่า “ดูแล”ที่มู่หวั่นขีพูดนั้น หมายถึงอะไร

“คุณผู้หญิงที่สองเดินดีๆนะครับ!” ผู้จัดการยิ้มจนตาหยีเดินไปส่งมู่หวั่นขี หลังจากนั้นก็หันหน้ากลับมา แล้วก็มองหน้ามู่น่อนน่อนด้วยท่าทางจริงจัง “ชื่ออะไร”

“มู่น่อนน่อน。”

หลังจากกลับมาที่โต๊ะทำงานของตัวเอง ก็เริ่มที่จะพิจารณามู่น่อนน่อน

การวิเคราะห์ในครั้งนี้ ดวงตาของเขาเอาแต่มองเรือนร่างของเธอไม่ขยับไปไหน? “นามสกุลมู่? เธอเป็นอะไรกับผู้อำนวยการ?”

มู่น่อนน่อนรู้สึกรังเกียจสายตาของเขา ก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เกี่ยวข้องกันนิดหน่อย”

ผู้จัดการคนนี้แค่ดูก็รู้แล้วว่าเป็นคนทำงานไม่เป็นโล้เป็นพายแต่ว่าเลียแข้งเลียขาเก่ง ไม่แปลกใจที่ทำงานอยู่ที่นี่โดยที่ไม่ได้เลื่อนตำแหน่งอะไรเลยหลายปี

เกี่ยวข้องนิดหน่อย หมายความว่าไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่

ผู้จัดการที่เข้าใจไปว่าตัวเองรู้เหตุการณ์แล้วก็ยิ้มออกมา “อืม ถ้ายังงั้นก็ตั้งใจทำ ฉันจะไม่ลำเอียงให้เธอหรอกนะ”

เขาจงใจเน้นคำว่า “ทำ” มู่น่อนน่อนได้ยินแล้วรู้สึกคลื่นไส้

แต่ว่าเธอก็ไม่ได้พูดอะไร แล้วก็ถูกพาตัวไปที่ห้องทำงานเล็กๆ

หลังจากแนะนำตัวง่ายๆเรียบร้อยแล้ว มู่น่อนน่อนก็นั่งลง แล้วก็รู้สึกได้ว่าเพื่อนร่วมงานรอบๆต่างมองหน้าเธอ

เพื่อนร่วมงานคนใหม่ที่สวยขนาดนี้ คุณหญิงที่สองเป็นคนพาเข้ามาเอง พวกเขาก็ต้องสงสัยอยู่แล้ว

แต่ว่ามู่น่อนน่อนไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้ เธอเองก็ไม่มีอะไรที่ต้องเก็บกวาด หลังจากนั่งลงก็ถ่ายรูปให้เสิ่นเหลียงดู

มู่น่อนน่อน：ฉันเริ่มทำงานที่บริษัทมู่ซื่อแล้วนะ

เสิ่นเหลียง：ตำแหน่งอะไร? รองประธานหรอ?

มู่น่อนน่อน：ฝ่ายวิจัยตลาด

เสิ่นเหลียง：[รูปเครื่องหมาย?สีดำ] เธอมาทำตำแหน่งผู้ช่วยฉันยังจะดีสะกว่าอีก ฉันจะให้เงินเดือนเธอ550,000หยวนต่อปี

คิก——

มู่น่อนน่อนเกือบจะหลุดหัวเราะออกมา ใครจะไปเป็นผู้ช่วยคนอย่างเสิ่นเหลียงกัน

มีเพื่อนร่วมงานเข้ามาเรียกเธอ “มู่น่อนน่อน ผู้จัดการเรียกให้เธอไปห้องเขา เขามีเรื่องจะคุยกับเธอ”

มู่น่อนน่อนยิ้มแล้วตอบว่า “โอเค เข้าใจแล้ว ขอบคุณมากนะ”

เพื่อนร่วมงานคนนั้นเหมือนมีอะไรจะพูดต่อ แต่ว่าก็ได้แต่ส่งสายตาให้เธอแทน

มู่น่อนน่อนก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไร ผู้จัดการคนนั้นแค่ดูแวบเดียวก็รู้แล้วว่าไม่ได้เรื่อง

ยิ่งไปกว่านั้น เธอได้เตรียมตัวมาตั้งแต่แรกแล้ว

……

มู่น่อนน่อนเคาะประตูห้องทำงานของผู้จัดการ

“น่อนน่อน เข้ามาสิ เมื่อกี้ฉันพึ่งทำเอกสารออกมา เดี๋ยวเธอเอาไปดู”

พึ่งเริ่มต้นก็เรียกเธอด้วยชื่อที่สนิทกันขนาดนี้แล้วหรอ?

“ขอบคุณค่ะผู้จัดการ” มู่น่อนน่อนยื่นมือไปรับเอกสาร