ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 585

“เล่นน้ำไม่ได้”มู่น่อนน่อนเคลื่อนย้ายมือของเฉินมู่ออก จากนั้นได้เอาผ้าขนหนูจุ่มน้ำร้อน เสร็จแล้วปิดน้ำและเริ่มเช็ดหน้าให้เฉินมู่

เฉินมู่แหงนหน้าไว้ ให้มู่น่อนน่อนช่วยเธอเช็ดหน้าอย่างเชื่อฟัง

มู่น่อนน่อนมือเบามาก แต่ก็ยังได้ถามเธอว่า：“เจ็บมั้ย？”

“ไม่เจ็บค่ะ”เฉินมู่ตอบเธอ จากนั้นก็ได้พูดอีกว่า：“แม่คะ หนูมีคำถามอยากจะถามแม่ค่ะ”

“คำถามอะไรคะ？”มู่น่อนน่อนพบว่าช่วงนี้ความสามารถในการสื่อสารของเฉินมู่ได้ก้าวหน้าจนก้าวกระโดดชัดๆ

“เฉินชิงเซียวทำให้แม่เสียใจหรือเปล่าคะ？”เฉินมู่พูดเสียงแบ๊วๆ ถามอย่างจริงจังมาก

มือของมู่น่อนน่อนได้หยุดชะงักเล็กน้อย เธอก้มไปมองเฉินมู่ พบว่าเฉินมู่กำลังเบิกตากว้างจ้องมองเธออยู่ รอเธอตอบคำถาม

มู่น่อนน่อนดึงความคิดกลับคืนมา และได้เช็ดหน้าให้เธอต่อ：“หนู้รู้หรือเปล่าว่าอะไรคือเสียใจ？”

“หนูก็ต้องรู้อยู่แล้ว”น้ำเสียงของเฉินมู่จริงจังสุดๆ

มู่น่อนน่อนเอาผ้าขนหนูกลับไปที่เดิม แล้วหยิบเบบี้ครีมเตรียมทาให้เฉินมู่：“ไหนหนูลองบอกแม่ซิว่าเสียใจคือความรู้สึกยังไง？”

เฉินมู่เอียงศีรษะคิดอยู่ครู่นึง：“ก็คืออยากร้องไห้ไงคะ”

มู่น่อนน่อนส่งเสียงหัวเราะออกมา เธอปิดฝาเบบี้ครีมให้เรียบร้อย คิดๆแล้วก็รู้สึกว่าที่จริงสิ่งที่เฉินมู่พูดมันก็มีเหตุผลมากเลยนะ

ที่แท้เด็กอายุสามขวบก็รู้เรื่องเยอะขนาดนี้แล้ว

มู่น่อนน่อนวางเบบี้ครีมกลับไปที่เดิมอีกครั้ง คอยช่วยเฉินมู่จัดความเรียบร้อยของผมหน้าม้า และพูดเสียงเบาว่า：“คุณพ่อไม่ได้ตั้งใจทำให้หนูเสียใจ เขาแค่โง่เฉยๆ ไม่รู้จะทำให้หนูมีความสุขยังไง”

เฉินมู่เอามือสอดเข้าไปในแขนเสื้อเห็นได้ชัดว่าไม่ยอมรับวิธีการพูดของมู่น่อนน่อน：“ฮื้ม！”

ในใจมู่น่อนน่อนรู้ดีว่าเฉินถิงเซียวรักและเอ็นดูเฉินมู่ แค่บางครั้งค่อนข้างหัวดื้อเฉยๆ ลี่จิ่วเชียนบอกว่าเขาเลือดเย็นไร้ความปรานี แต่ถ้าเขาไม่เข้าใจความรัก สิ่งที่เขาทำเพื่อเธอเหล่านั้นมันคืออะไร？

“เอาล่ะ หนูอย่าถือสาคุณพ่อเลยนะคะ เพราะยังไงคุณพ่อก็ค่อนข้างโง่กว่า แต่มู่มู่ของแม่เป็นเด็กฉลาด เด็กฉลาดอย่าถือสาพ่อที่โง่เขลา โอเคมั้ยคะ？”

มู่น่อนน่อนย่อตัวไว้ สายตาเทียบเท่ากับสายตาของเฉินมู่พอดี เธอใกล้เข้าไป ใช้หน้าผากตัวเองถูไถหน้าผากของเฉินมู่อย่างใกล้ชิดผูกพันกันมาก

เฉินมู่ถอยไปด้านหลัง เธอไม่อยากเล่นเกมส์ที่ใกล้ชิดสนิทสนมแบบนี้กับมู่น่อนน่อน แค่พยักหน้าอย่างฝืนใจทำในสิ่งที่ยากเกินไป：“ก็ได้ค่ะ”

“มู่มู่ของแม่ทั้งฉลาดและเป็นเด็กดี เป็นเด็กที่เก่งที่สุดในโลกเลย”มู่น่อนน่อนไม่เคยหวงกั๊กที่จะชมเฉินมู่เลย

เฉินมู่ถามเธออย่างสรุปเรื่องนึงได้ก็สามารถอนุมานไปอีกเรื่องอื่นๆได้：“หนูเก่งกว่าหรือว่าพ่อเก่งกว่าคะ？”

มู่น่อนน่อนอึ้งไปครู่นึง ถึงดึงสติกลับมาพูดคำนึงว่า：“……หนูเก่งกว่าค่ะ”

เฉินมู่ยิ้มอย่างมีความสุข：“คิๆๆ”

ยัยตัวแสบ！

มู่น่อนน่อนหยิกแก้มของเธอทีนึง จากนั้นได้อุ้มเธอกลับห้องนอน มาถึงห้องนอนได้วางเธอลงที่บนเตียงให้เธอเล่นต่อ

หลังจากเธอวางเฉินมู่ลงที่บนเตียง ก็ได้หันไปดูปฏิทินแว๊บนึง

เธอมาที่วิลล่าของลี่จิ่วเชียนก็สิบกว่าวันแล้ว ทางฝั่งเฉินถิงเซียวไม่มีข่าวคราวเลยสักนิด

ตอนแรกมู่น่อนน่อนยังสามารถสงบนิ่งอยู่ แต่เวลานานเข้า ก็อดเริ่มคิดฟุ้งซ่านไม่ได้

ที่จริงคำพูดที่ลี่จิ่วเชียนพูดก็มีเหตุผลอยู่

ตามวิธีการของเฉินถิงเซียวไม่มีทางที่ผ่านไปนานขนาดนี้ก็ยังหาไม่เจอว่าใครจับตัวเฉินมู่ไปที่ไหน

แต่เฉินถิงเซียวกลับไม่ยอมไปช่วยเฉินมู่สักที