ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 585

สรุปบท บทที่ 585 จุดประสงค์ของลี่จิ่วเชียน: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม

สรุปตอน บทที่ 585 จุดประสงค์ของลี่จิ่วเชียน – จากเรื่อง ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม โดย Meow(○` 3′○)

ตอน บทที่ 585 จุดประสงค์ของลี่จิ่วเชียน ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม โดยนักเขียน Meow(○` 3′○) เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

 

“เล่นน้ำไม่ได้”มู่น่อนน่อนเคลื่อนย้ายมือของเฉินมู่ออก จากนั้นได้เอาผ้าขนหนูจุ่มน้ำร้อน เสร็จแล้วปิดน้ำและเริ่มเช็ดหน้าให้เฉินมู่

เฉินมู่แหงนหน้าไว้ ให้มู่น่อนน่อนช่วยเธอเช็ดหน้าอย่างเชื่อฟัง

มู่น่อนน่อนมือเบามาก แต่ก็ยังได้ถามเธอว่า:“เจ็บมั้ย?”

“ไม่เจ็บค่ะ”เฉินมู่ตอบเธอ จากนั้นก็ได้พูดอีกว่า:“แม่คะ หนูมีคำถามอยากจะถามแม่ค่ะ”

“คำถามอะไรคะ?”มู่น่อนน่อนพบว่าช่วงนี้ความสามารถในการสื่อสารของเฉินมู่ได้ก้าวหน้าจนก้าวกระโดดชัดๆ

“เฉินชิงเซียวทำให้แม่เสียใจหรือเปล่าคะ?”เฉินมู่พูดเสียงแบ๊วๆ ถามอย่างจริงจังมาก

มือของมู่น่อนน่อนได้หยุดชะงักเล็กน้อย เธอก้มไปมองเฉินมู่ พบว่าเฉินมู่กำลังเบิกตากว้างจ้องมองเธออยู่ รอเธอตอบคำถาม

มู่น่อนน่อนดึงความคิดกลับคืนมา และได้เช็ดหน้าให้เธอต่อ:“หนู้รู้หรือเปล่าว่าอะไรคือเสียใจ?”

“หนูก็ต้องรู้อยู่แล้ว”น้ำเสียงของเฉินมู่จริงจังสุดๆ

มู่น่อนน่อนเอาผ้าขนหนูกลับไปที่เดิม แล้วหยิบเบบี้ครีมเตรียมทาให้เฉินมู่:“ไหนหนูลองบอกแม่ซิว่าเสียใจคือความรู้สึกยังไง?”

เฉินมู่เอียงศีรษะคิดอยู่ครู่นึง:“ก็คืออยากร้องไห้ไงคะ”

มู่น่อนน่อนส่งเสียงหัวเราะออกมา เธอปิดฝาเบบี้ครีมให้เรียบร้อย คิดๆแล้วก็รู้สึกว่าที่จริงสิ่งที่เฉินมู่พูดมันก็มีเหตุผลมากเลยนะ

ที่แท้เด็กอายุสามขวบก็รู้เรื่องเยอะขนาดนี้แล้ว

มู่น่อนน่อนวางเบบี้ครีมกลับไปที่เดิมอีกครั้ง คอยช่วยเฉินมู่จัดความเรียบร้อยของผมหน้าม้า และพูดเสียงเบาว่า:“คุณพ่อไม่ได้ตั้งใจทำให้หนูเสียใจ เขาแค่โง่เฉยๆ ไม่รู้จะทำให้หนูมีความสุขยังไง”

เฉินมู่เอามือสอดเข้าไปในแขนเสื้อเห็นได้ชัดว่าไม่ยอมรับวิธีการพูดของมู่น่อนน่อน:“ฮื้ม!”

ในใจมู่น่อนน่อนรู้ดีว่าเฉินถิงเซียวรักและเอ็นดูเฉินมู่ แค่บางครั้งค่อนข้างหัวดื้อเฉยๆ ลี่จิ่วเชียนบอกว่าเขาเลือดเย็นไร้ความปรานี แต่ถ้าเขาไม่เข้าใจความรัก สิ่งที่เขาทำเพื่อเธอเหล่านั้นมันคืออะไร?

“เอาล่ะ หนูอย่าถือสาคุณพ่อเลยนะคะ เพราะยังไงคุณพ่อก็ค่อนข้างโง่กว่า แต่มู่มู่ของแม่เป็นเด็กฉลาด เด็กฉลาดอย่าถือสาพ่อที่โง่เขลา โอเคมั้ยคะ?”

มู่น่อนน่อนย่อตัวไว้ สายตาเทียบเท่ากับสายตาของเฉินมู่พอดี เธอใกล้เข้าไป ใช้หน้าผากตัวเองถูไถหน้าผากของเฉินมู่อย่างใกล้ชิดผูกพันกันมาก

เฉินมู่ถอยไปด้านหลัง เธอไม่อยากเล่นเกมส์ที่ใกล้ชิดสนิทสนมแบบนี้กับมู่น่อนน่อน แค่พยักหน้าอย่างฝืนใจทำในสิ่งที่ยากเกินไป:“ก็ได้ค่ะ”

“มู่มู่ของแม่ทั้งฉลาดและเป็นเด็กดี เป็นเด็กที่เก่งที่สุดในโลกเลย”มู่น่อนน่อนไม่เคยหวงกั๊กที่จะชมเฉินมู่เลย

เฉินมู่ถามเธออย่างสรุปเรื่องนึงได้ก็สามารถอนุมานไปอีกเรื่องอื่นๆได้:“หนูเก่งกว่าหรือว่าพ่อเก่งกว่าคะ?”

มู่น่อนน่อนอึ้งไปครู่นึง ถึงดึงสติกลับมาพูดคำนึงว่า:“……หนูเก่งกว่าค่ะ”

เฉินมู่ยิ้มอย่างมีความสุข:“คิๆๆ”

ยัยตัวแสบ!

มู่น่อนน่อนหยิกแก้มของเธอทีนึง จากนั้นได้อุ้มเธอกลับห้องนอน มาถึงห้องนอนได้วางเธอลงที่บนเตียงให้เธอเล่นต่อ

หลังจากเธอวางเฉินมู่ลงที่บนเตียง ก็ได้หันไปดูปฏิทินแว๊บนึง

เธอมาที่วิลล่าของลี่จิ่วเชียนก็สิบกว่าวันแล้ว ทางฝั่งเฉินถิงเซียวไม่มีข่าวคราวเลยสักนิด

ตอนแรกมู่น่อนน่อนยังสามารถสงบนิ่งอยู่ แต่เวลานานเข้า ก็อดเริ่มคิดฟุ้งซ่านไม่ได้

ที่จริงคำพูดที่ลี่จิ่วเชียนพูดก็มีเหตุผลอยู่

ตามวิธีการของเฉินถิงเซียวไม่มีทางที่ผ่านไปนานขนาดนี้ก็ยังหาไม่เจอว่าใครจับตัวเฉินมู่ไปที่ไหน

แต่เฉินถิงเซียวกลับไม่ยอมไปช่วยเฉินมู่สักที

มองจากมุมของเธอ เธอรู้สึกว่าตัวเองถูกหลอก

แต่มองจากมุมของลี่จิ่วเชียน เขาก็แค่ใช้วิธีที่ฉลาดและมีผลดีกับตัวเองมาบรรลุเป้าหมายของตัวเองเฉยๆ

เขาโกหกเธอ แต่ไม่ได้เอามีดมาทำร้ายเธอ เขาจับเฉินมู่ไป แต่กลับให้คนรับใช้คอยดูแลเป็นอย่างดี

ไม่ว่ามองมองยังไง เขาก็ไม่ใช่คนที่ผิดจนให้อภัยไม่ได้

แต่สำหรับมู่น่อนน่อนแล้ว หลอกใช้หนึ่งครั้งอย่างเจตนาร้ายกับหลอกใช้จนนับครั้งไม่ถ้วนอย่างเจตนาร้ายมันต่างกันยังไง?

ตอนนี้ความสัมพันธ์เดียวที่เธอมีต่อเขาแค่เพราะติดค้างชีวิตเขาชีวิตนึงเฉยๅ

มู่น่อนน่อนได้ละเลยคำพูดของลี่จิ่วเชียนในเมื่อครู่ไปโดยตรง พร้อมพูดตรงๆว่า:“ตอนนั้นคุณเคยบอกว่าขอแค่ฉันปล่อยคุณไป คุณก็จะบอกจุดประสงค์ของคุณให้ฉันฟัง”

“จุดประสงค์ของผมเหรอ”ลี่จิ่วเชียนหัวเราะเสียงต่ำทีนึง และถามอย่างเกิดความสนใจมาก:“คุณลองทายดูมั้ย?”

“คุณกะจะกลับคำ ไม่คิดจะพูดแล้ว?”มู่น่อนน่อนไม่มีกะจิตกะใจมาทายไปทายมากับเขา

เหมือนลี่จิ่วเชียนจะดูออกว่ามู่น่อนน่อนไม่สนุกด้วย จึงได้เก็บสีหน้า ลังเลไปครู่นึงถึงค่อยๆส่งเสียง:“ผมเคยบอกอยู่ว่าจะบอกคุณ ย่อมไม่กลับคำอยู่แล้ว คุณไม่ต้องรีบเฝ้าระวังผมขนาดนี้ก็ได้”

ลี่จิ่วเชียนพูดจบ ก็ได้ยกแก้วน้ำตรงหน้าขึ้นมาดื่มคำนึง จากนั้นได้ตัวตรงและพูดด้วยน้ำเสียงเกียจคร้าน:“ผมก็แค่จะทวงความเป็นธรรม ขอความยุติธรรมเฉยๆ ทำไมคุณต้องตื่นเต้นขนาดนี้ด้วย?”

มู่น่อนน่อนขมวดคิ้ว หรี่ตาเล็กน้อยพร้อมถามเขาว่า:“หมายความว่ายังไงคะ?”

ลี่จิ่วเชียนบอกจะทวงความเป็นธรรม ขอความยุติธรรม แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอและเฉินถิงเซียวด้วย?

หรือว่าเมื่อก่อนเฉินถิงเซียวเคยไปทำอะไรให้ลี่จิ่วเชียน?

แต่ว่า ดูกำลังทรัพย์และกำลังคนของลี่จิ่วเชียนในตอนนี้ แล้วมองย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน เขาก็ไม่ใช่คนกิ๊กก๊อกธรรมดา แต่หลายปีก่อนเฉินถิงเซียวยังเป็นเฉินถิงเซียวที่“ทั้งขี้เหร่และไม่สามารถมีเซ็กส์”คนนั้นอยู่ เฉินถิงเซียวในเวลานั้นสามารถทำอะไรลี่จิ่วเชียนได้?

ถึงเฉินถิงเซียวในตอนนั้นสามารถทำอะไรลี่จิ่วเชียน ตามความสามารถของลี่จิ่วเชียนแล้ว ไม่ได้หมายความว่าจะโต้กลับเฉินถิงเซียวไม่ได้

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม