ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 599

สือเย่ออกมาจากห้องนอน และเดินมาที่ด้านหลังของเฉินถิงเซียว ได้มองไปตามสายตาของเฉินถิงเซียวแว๊บนึง จากนั้นได้เรียกเขาด้วยเสียงทุ้มต่ำ：“คุณชายครับ”

“มีบุหรี่ไหม？”เฉินถิงเซียวดึงสายตากลับและหันมามองเขา

ถึงแม้สือเย่เองก็ไม่ค่อยสุบบุหรี่เท่าไหร่ แต่กลับพกติดตัวไว้ตลอด

เขาเอาบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าซองนึง จากนั้นได้ดึงบุหรี่ออกมาครึ่งนึงจากในซองแล้วยื่นมาที่ตรงหน้าของเฉินถิงเซียว

เฉินถิงเซียวดึงบุหรี่มวนนั้นออกมา จากนั้นได้เอามาคาบไว้ในปาก จากนั้นสือเย่ได้เอาไฟแช็กออกมา ทำท่าจะจุดไฟให้เขา

เฉินถิงเซียวขมวดคิ้ว ยื่นมือไปเอาไฟแช็กมา：“ฉันจุดเอง”

“แช็ก”เสียงนึง ไฟแช็กถูกจุดขึ้น ได้จุดเปลวไฟขึ้น

เฉินถิงเซียวจุดไฟเอง จากนั้นได้คืนไฟแช็กคืนให้กับสือเย่

สือเย่รับไฟแช็กมาแล้วยังยืนอยู่ที่ข้างหลังของเฉินถิงเซียว ไม่ได้จากไป และไม่ได้เปิดปากพูดอีก

ตั้งแต่ย้ายมาที่ข้างบ้านของลี่จิ่วเชียน เฉินถิงเซียวนอกจากเคลียร์เรื่องราวแล้ว เวลาที่เหลือล้วนยืนอยู่ที่นี่ ก็ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

สือเย่สามารถรู้สึกได้ว่าในใจของเฉินถิงเซียวคิดถึงมู่น่อนน่อนอยู่

แต่ก็รู้สึกว่าสิ่งที่ในใจของเฉินถิงเซียวคิด ไม่ใช่มู่น่อนน่อนหมด เขายังได้คิดอย่างอื่นด้วย แต่เขาเดาไม่ถูก

“นายคิดว่าลี่จิ่วเชียนจะเริ่มเคลื่อนไหวเมื่อไหร่？”

เฉินถิงเซียวได้ถามสือเย่อย่างคาดคิดไม่ถึง สือเย่เหม่อไปครู่นึง จากนั้นได้ครุ่นคิดอย่างละเอียดครู่นึงถึงพูดอย่างไม่ค่อยแน่ใจว่า：“คงจะช่วงนี้แล้วมั้งครับ？”

เฉินถิงเซียวดูดบุหรี่แรงๆคำนึง และได้เอาลงมาคีบอยู่ในนิ้วมือ นิ้วมือเรียวยาวได้ดีดควันทิ้ง น้ำเสียงเลื่อนลอย：“ช่วงนี้นี่คือวันไหน？”

“ความหมายของคุณชายคือ？” ในเรื่องแบบนี้ สือเย่ก็ยังสามารถรับรู้ความคิดในใจของเฉินถิงเซียวได้อยู่

เฉินถิงเซียวถามเขาแบบนี้ ในใจจะต้องมีความคิดของเขาแล้วแน่นอน

สือเย่พูดจบ ก็ได้โน้มตัวไว้รอคำตอบของเฉินถิงเซียว แต่แล้วเฉินถิงเซียวกลับเงียบสงบลง

จนกระทั่งเฉินถิงเซียวได้ดูดบุหรี่มวนนั้นจนหมด ถึงส่งเสียงว่า：“ช้าสุดพรุ่งนี้เขาก็จะเคลื่อนไหวแล้ว”

เขาเพิ่งสูบบุหรี่เสร็จ ลำคอที่สัมผัสกับควันได้แฝงด้วยความแหบพร่าเสี้ยวนึง ทำให้เขายิ่งดูทุ้มลึกเข้าไปอีก

ความคิดของสือเย่โลดแล่น สมองได้ทำงานอย่างไว พริบตาเดียวก็เข้าใจความหมายของเฉินถิงเซียวแล้ว：“ความหมายของคุณชายคือ ลี่จิ่วเชียนเร็วสุดก็จะเคลื่อนไหวคืนนี้เลย？”

“งั้นคุณหญิงก็คง……”หลังจากเห็นสีหน้ามืดมนของเฉินถิงเซียวแล้ว คำพูดตอนท้ายของสือเย่ก็ไม่ได้พูดออกมาอีก

ถ้าลี่จิ่วเชียนลงมือคืนนี้เลย งั้นสถานการณ์ของมู่น่อนน่อนก็จะกลายเป็นไม่ปลอดภัย

เฉินถิงเซียวก็ไม่ได้โต้แย้งสือเย่ นั่นก็แสดงว่าสือเย่พูดถูกแล้ว

เฉินถิงเซียวกำมือแน่น เอาก้นบุหรี่ที่เมื่อครู่เพิ่งดูดหมดกุมไว้ในฝ่ามือจนเละ จากนั้นจึงได้เริ่มออกคำสั่ง

“ส่งคนไปตรวจสอบผู้หญิงที่ชื่อวานวาน อาการป่วยหนัก คอยอาศัยเครื่องช่วยหายใจยื้อชีวิตตลอด เธออาจจะมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับลี่จิ่วเชียน”

สือเย่อึ้งไปครู่นึง：“ครับ”

“ยังมีอีก……”เฉินถิงเซียวชะงักไปครู่นึง แต่สือเย่รู้แล้วว่าเฉินถิงเซียวจะพูดอะไร

สือเย่พูดอย่างรู้ตัวว่า：“ผมจะส่งคนไปจับตาดูความเคลื่อนไหวของลี่จิ่วเชียนตลอดครับ”

เฉินถิงเซียวไม่ได้พูดจาอีก

หลายวันนี้ เฉินถิงเซียวพูดจาน้อยมาก

ที่จริงเมื่อก่อนเฉินถิงเซียวก็ไม่ใช่คนพูดมาก แต่ไม่เหมือนตอนนี้ในคำพูดสิบ

คำมีแปดคำที่ไม่ได้คำตอบ ทั้งหมดล้วนต้องอาศัยเขาไปเดา ถึงจะสามารถเดาความหมายจากคำพูดของเฉินถิงเซียวออก

ดีที่คำถามที่ตอนนี้เฉินถิงเซียวไม่สนใจเหล่านั้น ล้วนเป็นคำตอบที่สือเย่สามารถเดาได้

สือเย่ได้รับคำสั่งของเฉินถิงเซียว ก็ได้ออกจากห้องนอนเริ่มไปปฏิบัติการทันที