ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 600

ตอนนี้นอกจากทำตามใจลี่จิ่วเชียนแล้ว เธอก็ไม่มีวิธีอื่นเหมือนกัน

ไม่ว่าลี่จิ่วเชียนจะทำอะไร เธอเป็นผู้ใหญ่คนนึง คิดเป็นอีกทั้งยังมีแรงเคลื่อนไหว มักจะหาวิธีแก้ไขได้เสมอ

แต่เฉินมู่เด็กเกินไป เธอจะให้เฉินมู่เกิดเรื่องอะไรขึ้นไม่ได้เด็ดขาด

ลี่จิ่วเชียนยกมือขึ้นมาดูนาฬิกาแว๊บนึง จากนั้นก็ได้เคลื่อนย้ายสายตามาที่บนตัวเธอ：“หนึ่งนาที”

“ขอบคุณค่ะ”มู่น่อนน่อนพูดจบ ก็ได้หันหลังปิดประตู

พอประตูปิด อาลั่วก็ได้พูดอย่างไม่พอใจทันที：“คุณชาย ทำไมคุณชายยังต้องเกรงอกเกรงใจเธอขนาดนี้อีกคะ เมื่อกี๊ฉันก็บอกแล้วว่าเปิดประตูเอาตัวเธอไปโดยตรงก็พอแล้ว！”

ลี่จิ่วเชียนไม่พูดจา แค่หันมามองเธออย่างเย็นชา

อาลั่วได้ปิดปากเงียบทันที พร้อมหลุบตาลง ปิดปากเงียบอย่างเคารพนอบน้อม

ทีนี้ลี่จิ่วเชียนถึงได้เอ่ยว่า：“พูดให้น้อย ทำให้มาก”

อาลั่วกัดริมฝีปาก：“ค่ะ”

ในห้องนอน

มู่น่อนน่อนปิดประตูปุ๊บก็รีบเอามือถือที่เฉินถิงเซียวเอาไว้ให้เธอก่อนหน้านี้ออกมาย่างไว และพิมพ์ข้อความอย่างรวดเร็ว：“เขาเคลื่อนไหวแล้ว รับมู่มู่ไป”

เวลาเร่งรีบ มู่น่อนน่อนพิมพ์ได้แค่ไม่กี่คำเอง

แต่แค่ตัวหนังสือไม่กี่ตัวนี้ ก็เพียงพอให้เฉินถิงเซียวรับมือและจัดการกับเรื่องที่เกิดการเปลี่ยนการกะทันหัน

หลังจากมู่น่อนน่อนส่งข้อความออกไป ก็ได้ลบข้อมูลในมือถือทิ้งหมด จากนั้นปรับมือถือเป็นโหมดเงียบ และเอามือถือใส่เข้าไปในกระเป๋าเสื้อของเฉินมู่

ถ้าเธอเดาไม่ผิด ในมือถือนี้น่าจะมีตัวติดตามตำแหน่งอยู่

เธอเอามือถือใส่ไว้กับเฉินมู่ ถึงลี่จิ่วเชียนจะทำอะไรมิดีมิร้ายกับเฉินมู่ เฉินถิงเซียวก็จะสามารถหาเฉินมู่เจอก่อนเป็นอันดับแรก

พอทำเรื่องพวกนี้เสร็จ มู่น่อนน่อนได้สูดหายใจลึกๆ จากนั้นได้พันผ้าพันคอเดินมาที่ประตูอย่างไว และเปิดประตูอย่างใจเย็น

เธอเดินออกไปแล้วค่อยๆปิดประตู

อาลั่วไม่พอใจมู่น่อนน่อนมาก เธอยิ้มหยันพร้อมพูดว่า：“มู่น่อนน่อน คุณชายให้เวลาคุณหนึ่งนาที ตอนนี้ผ่านไปจะสองนาทีแล้ว！”

อาลั่วมีสิทธิ์พูด มู่น่อนน่อนก็มีสิทธิ์ที่จะไม่ฟังเหมือนกัน

มู่น่อนน่อนได้มองไปที่โดยตรง：“ไปเถอะ”

อาลั่วเห็นมู่น่อนน่อนเพิกเฉยคำพูดของเธอ ได้โมโหจนจะปรี๊ดแตกลี่จิ่วเชียนอีก แต่เธอมองสีหน้าของลี่จิ่วเชียนแล้ว ก็ได้ฝืนปิดปากเงียบเอาไว้

ที่จริงอาลั่วก็เป็นคนที่ใจเย็นมาก แต่แค่เพราะลี่จิ่วเชียนแสดงออกว่าเหมือนจะมีใจให้มู่น่อนน่อน อาลั่วก็เลยใจเย็นกับมู่น่อนน่อนไม่ได้อีก

ผู้หญิงมักจะเป็นแบบนี้เสมอ มักจะยอมไปทำให้ลำบากใจผู้หญิงมากกว่า

อาลั่วก็หลุดพ้นประเพณีวัฒนธรรมไม่ได้ เธอแอบชอบลี่จิ่วเชียน แต่กลับไม่เคยคิดว่าจะบอกลี่จิ่วเชียนยังไง ก็ไม่ไขว่คว้าให้ตัวเอง พอรู้ว่าลี่จิ่วเชียนมีใจให้มู่น่อนน่อน ก็เริ่มทำให้มู่น่อนน่อนลำบากใจทุกอย่าง

ผู้หญิงที่ฉลาดมากแค่ไหน เพราะความรักแล้วก็อาจจะกลายเป็นคนโง่ได้

เห็นแก่ที่เธอเป็นคนโง่คนนึง มู่น่อนน่อนไม่อยากถือสาอะไรกับเธอ

ลี่จิ่วเชียนมองทิศทางของประตูแว๊บนึง จากนั้นก็ได้พามู่น่อนน่อนหันหลังไปเลย

เพียงแต่ แว๊บสุดท้ายที่เขามองไปที่ประตู ทำให้มู่น่อนน่อนค่อนข้างกระวนกระวายใจ

ตอนนี้เธอไม่เชื่อลี่จิ่วเชียนแล้ว ยิ่งไม่เชื่อว่าลี่จิ่วเชียนจะยอมปล่อยเฉินมู่ไปอย่างง่ายดาย

ในใจลึกๆของคนจิตใจดีคือแฝงด้วยความปรารถนาดีอยู่ แต่คนที่เสแสร้งเป็นคนจิตใจดีงามหลังจากเผยธาตุแท้แล้ว จิตเจตนาร้ายก็จะกลายเป็นยิ่งเห็นได้ชัดเจนมากขึ้น

ลี่จิ่วเชียนก็คืออันข้างหลังนี้